Τα εγκλήματα σε Λεμεσό και Λευκωσία δείχνουν πληρωμένους δολοφόνους και το ανησυχητικό είναι ότι κινούνται ανενόχλητοι ανάμεσά μας, λέει η εγκληματολόγος Δήμητρα Τσίτση στη Cyprus Times – Εξηγεί ποια ήταν η διαφορά του εγκλήματος στη Λεμεσό από αυτό στη Λευκωσία – Δικαιολογημένα φοβούνται οι πολίτες να κυκλοφορήσουν άνετα έξω από το σπίτι τους; Τι πρέπει να γίνει για να αλλάξει η παρούσα κατάσταση; – Έρχονται άλλες, χειρότερες δολοφονίες, τονίζει η εγκληματολόγος
Κυρία Τσίτση, λέμε συνεχώς ότι το παγκύπριο είναι συγκλονισμένο από τα εγκλήματα και στην προκειμένη περίπτωση από τις δύο δολοφονίες. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Τελικά αυτά τα χτυπήματα δεν είναι αναμενόμενα;
Δεν χρειάζεται να είσαι εγκληματολόγος ή κοινωνιολόγος για να καταλάβεις ότι η κοινωνία μας πάει από το κακό στο χειρότερο και ότι θα εξελιχθούν δυστυχώς ακόμη χειρότερα προβλήματα και χειρότερα εγκλήματα, αφού δεν υπάρχει πρόληψη. Άρα ναι, τα περίμενα και περιμένω να διαπραχθούν και χειρότερα εγκλήματα γιατί το έγκλημα μεταλλάσσεται. Η διαφορά μας με πριν 20 χρόνια είναι ότι το έγκλημα μεταλλάχθηκε πλέον. Βλέπουμε δύο εγκλήματα σε λίγες ώρες που συγκλόνισαν το παγκύπριο για το σύντομο χρονικό διάστημα που διαπράχθηκαν και για το λόγο, ότι είναι και τα δύο προμελετημένα και δύο άτομα γνωστά στις αρχές και όχι μόνο.
Έχουμε ενώπιόν μας νέο κύκλο αίματος; Ενδεχομένως μια νέα βεντέτα μεταξύ φατριών;
Θεωρώ ότι ναι, αλλά δεν γνωρίζω εάν είναι βεντέτα, ή όχι. Το μόνο σίγουρο ότι δώσαμε το στίγμα σαν κοινωνία ότι είναι εύκολο να διαπραχθεί το έγκλημα. Το βλέπουμε και είναι ανησυχητικό ότι είναι εύκολο πλέον. Να πάμε σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες που βλέπουμε αστυνομικούς και νιώθουμε ασφάλεια. Εμένα σαν πολίτης ασφάλεια είναι να πάρω τα μωρά μου και να πάω σ΄ενα πάρκο να κάτσω με την ησυχία μου. Όταν διαπράχθηκε έγκλημα μπροστά στα μάτια του κόσμου, είμαστε τυχεροί που δεν είχαμε άλλα παράπλευρα θύματα.
Οι δύο δολοφονίες με τον τρόπο που διαπράχθηκαν δείχνουν πληρωμένους επαγγελματίες εκτελεστές ή όχι; Θα μπορούσε κανείς να πει ότι στη μία τουλάχιστον περίπτωση έγιναν λάθη.
Σύμφωνα με την εγκληματολογία βεβαίως δείχνουν πληρωμένους δολοφόνους και το ανησυχητικό είναι ότι κινούνται ανενόχλητοι ανάμεσά μας. Κάθε κοινωνία έχει έγκλημα, άλλωστε δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνία χωρίς έγκλημα. Όταν μία κοινωνία κάνει τα πάντα για να αποτρέψει δολοφονίες, οι εγκληματίες το σκέφτονται διπλά και τριπλά. Όταν έχουμε ξέφραγο αμπέλι είναι δεδομένο ότι θα εγκληματήσουν. Έχουμε όμως ποινές, ή σύστημα; Όχι. Πρέπει να γίνουν προσπάθειες και συσκέψεις με άλλες χώρες σε επίπεδο ηγετών, επικεφαλής αρμόδιων αρχών, ώστε να παραδειγματιστούμε και να λάβουμε μέτρα. Ο κόσμος δεν ηρεμεί, νιώθει ανασφάλεια. Θέλει να δει πράξεις για την ασφάλεια που είναι εξαιρετικής σημασίας και πρώτιστο για όλους.
Την ίδια στιγμή βλέπουμε υπάρχει και μια σημαντική διαφορά.
Μάλιστα. Στο έγκλημα που διαπράχθηκε στη Λευκωσία ήταν καθαρά μελετημένο, οργανωμένο με βάση τη βιβλιογραφία της εγκληματολογίας. Στη Λεμεσό το έγκλημα πάλι ήταν προμελετημένο και οργανωμένο, αλλά έγινε στις 8 και 30 το πρωί, μπροστά στα μάτια πολιτών, άφησαν μαρτυρίες, τεκμήρια. Από τη στιγμή που βλέπουμε ένα οργανωμένο και προμελετημένο έγκλημα, κανονικά οργανώνεται για να μην αφήσει στοιχεία και τεκμήρια, στη Λεμεσό υπήρχαν μαρτυρίες ξέρουν οι αρχές πόσοι ήταν οι δράστες. Πλέον έχουμε καθαρή εικόνα. Αυτό εμένα με προβλημάτισε. Με απασχολεί με πόση ευκολία διαπράχθηκε το έγκλημα, πρόκειται για αδίστακτους, δεν σκέφτηκαν τίποτα.
O τρόπος δράσης των εκτελεστών θεωρείται ότι ήθελε να στείλει κάποιο μήνυμα;
Εγκληματολογικά φαίνεται ως μήνυμα των εκτελεστών ναι αλλά δεν ξέρουμε τι μήνυμα είναι ακριβώς, όταν αφήνουν στοιχεία και χνάρια ενώπιον πολιτών, τότε είναι μήνυμα και είναι καλό να μην εθελοτυφλούμε. Ήξεραν οι αρμόδιοι, αλλά δεν έλαβαν μέτρα. Πολίτες με προσεγγίζουν και ρωτάνε πώς να προστατευτούν, αλλά δεν είναι από το δικό μας χέρι.
Πρέπει να γίνουν συλλήψεις τουλάχιστον το θεωρώ αυτό δεδομένο. Το θέμα είναι η προσπάθεια για να αποκτήσει ο κόσμος εμπιστοσύνη στις αρχές και να νιώσει ασφάλεια. Δεν γίνεται ο άνθρωπος που είδε το έγκλημα να ακούμε ότι φοβάται να πάει σαν μάρτυρας. Όταν περάσει η μπόρα πρέπει να φέρουν άτομα από Αγγλία και Γερμανία που έχουν εσωτερική ασφάλεια στο σύστημα τους σε αντίθεση με εμάς και να βρουν τρόπους για αύξηση της εσωτερικής ασφάλειας του τόπου μας. Το άλφα και το ωμέγα είναι η ασφάλεια η κοινωνία του σήμερα τα μωρά θα ζήσουν χειρότερα αύριο, εάν δεν το δουν αυστηρά.
Το κράτος, η Αστυνομία μπορούν να κάνουν κάτι για να πατάξουν αυτού του είδους το έγκλημα; Υπάρχει και η άποψη που λέει ότι κάποιους τους γνωρίζουν με όνομα και επίθετο…
Όταν βλέπει ο κόσμος ότι τα δύο θύματα ήταν γνωστά στις αρχές, είμαστε σε ένα νησί που γνωριζόμαστε άρα θεωρώ ότι αν εγώ κι εσείς γνωρίζαμε, τότε γνώριζαν και αυτοί τις πορείες τους. Δε φταίει η κοινωνία, το σύστημα ναι φταίει και πρέπει να αλλάξει. Πρέπει να δοθεί ένα μήνυμα ότι οι αρχές είναι εδώ.
Για παράδειγμα ποιες ήταν οι κινήσεις που έγιναν για πάταξη της βίας στα γήπεδα; Δηλαδή ξήλωσαν την αστυνομία για να πάνε όλοι στο ποδόσφαιρο και αν συμβεί κάτι στο σπίτι μου δεν υπάρχουν αστυνομικοί να ανταποκριθούν; E δεν είναι μέτρα αυτά. Για άλλα υπάρχουν κονδύλια για πάταξη του εγκλήματος δεν υπάρχουν; Να συσταθούν ειδικές ομάδες με συγκεκριμένες αρμοδιότητες. Ο κόσμος ξεκίνησε και φοβάται αναμφισβήτητα. Όταν δίπλα από το σπίτι του αποθανόντα στο έγκλημα της Λευκωσίας, υπήρχαν οικογένειες και διαπέρασε η σφαίρα δύο πολυκατοικίες από ελεύθερο σκοπευτή και δολοφόνο, σκεφτείτε τον τρόμο αυτών των ανθρώπων. Μπορούμε να καταλάβουμε αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να βγουν έξω. Δεν έγινε εν βρασμό ψυχής το έγκλημα. Επίσης υπήρχαν απειλές και αυξημένα μέτρα προστασίας εξ όσων διάβασα, για τον έναν αποθανόντα. Είναι λογικό αυτό να το λένε αρμόδια άτομα; Έπρεπε να φτάσουν εδώ τα πράγματα για να ανησυχήσουν;
