Ο συνδυασμός των δραστικών ουσιών υδροχλωρικής ναλτρεξόνης/ υδροχλωρικής βουπροπιόνης είναι πλέον διαθέσιμος, για τη θεραπεία της παχυσαρκίας σε υπέρβαρους και παχύσαρκους ενήλικες, ως συμπλήρωμα μιας δίαιτας μειωμένων θερμίδων και φυσικής άσκησης.
Πιο συγκεκριμένα, ο συνδυασμός υδροχλωρικής ναλτρεξόνης/υδροχλωρικής βουπροπιόνης είναι εγκεκριμένος (από τον FDA και από τον EMA) για χρήση σε ενήλικες ασθενείς (ηλικίας 18 ετών και άνω), με αρχικό δείκτη μάζας σώματος 30 ή μεγαλύτερο. Μπορεί επίσης να χορηγηθεί σε άτομα με δείκτη μάζας σώματος μεταξύ 27 και 30, εάν έχουν πρόσθετες σχετιζόμενες με το βάρος παθήσεις, όπως ελεγχόμενη υψηλή αρτηριακή πίεση (υπέρταση), διαβήτη τύπου 2 ή υψηλά επίπεδα λιπιδίων (λίπους) στο αίμα. Η ανάγκη συνεχιζόμενης θεραπείας θα πρέπει να αξιολογείται μετά από 16 εβδομάδες και να επαναξιολογείται ετησίως.
Το φάρμακο αυτό δρα σε περιοχές του εγκεφάλου που εμπλέκονται στον έλεγχο της πρόσληψης τροφής και της δαπάνης κατανάλωσης ενέργειας. Διατίθεται υπό μορφή δισκίων παρατεταμένης αποδέσμευσης. Κάθε δισκίο περιέχει 8 mg υδροχλωρικής ναλτρεξόνης, ισοδύναμα με 7,2 mg ναλτρεξόνης, και 90 mg υδροχλωρικής βουπροπιόνης, ισοδύναμα με 78 mg βουπροπιόνης και χορηγείται μόνο με ιατρική συνταγή.
Οι δραστικές ουσίες του φαρμάκου (ναλτρεξόνη/βουπροπιόνη), έχουν λάβει άδεια κυκλοφορίας μεμονωμένα στην Ευρωπαϊκή Ένωση για άλλες χρήσεις (ναλτρεξόνη: το 1989 εγκρίθηκε στην Αυστρία ως επιπρόσθετη θεραπεία για τη διακοπή του αλκοόλ16/ βουπροπιόνη: το 1999 εγκρίθηκε στην Ολλανδία για τη διακοπή του καπνίσματος17), ενώ στην Αμερική ο συνδυασμός υδροχλωρικής ναλτρεξόνης / υδροχλωρικής βουπροπιόνης για τη θεραπεία της παχυσαρκίας, έχει περισσότερο από 2,5 χρόνια κυκλοφορίας και περισσότερο από 1,4 εκ. ασθενείς.
Επιστημονικά δεδομένα:
Επιδημιολογία της Παχυσαρκίας & Αντιλήψεις
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, περιγράφει την παχυσαρκία ως το σημαντικότερο παγκόσμιο χρόνιο πρόβλημα υγείας στους ενήλικες. Βάσει δεδομένων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας από το 2015, η παχυσαρκία στους Ευρωπαίους ενήλικες (ΔΜΣ ≥30) ήταν 21,5% στους άνδρες και 24,5% στις γυναίκες.
Σύμφωνα πάλι με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα στον ενήλικο πληθυσμό, το 65,8% των ανδρών και το 55,2% των γυναικών είναι υπέρβαροι (υπέρβαροι ΔΜΣ ≥25 kg/m²), ενώ το 21,9% των ανδρών και το 23,8% των γυναικών είναι παχύσαρκοι (παχύσαρκοι ΔΜΣ≥30 kg/m²).
Το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία γίνονται όλο και πιο διαδεδομένα, με παγκόσμιους αναμενόμενους αριθμούς της τάξης των 2,16 δισεκατομμυρίων για τα υπέρβαρα και 1,12 δισεκατομμυρίων για τα παχύσαρκα άτομα το 2030. Τα νούμερα αυτά δηλώνουν ξεκάθαρα ότι υπάρχει επιβάρυνση της παγκόσμιας κλινικής και δημόσιας υγείας, η οποία σχετίζεται με κοινωνικό και ατομικό ρατσισμό. Συσχετίζεται επίσης με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2, καρδιαγγειακής νόσου, καρκίνου και θνησιμότητας. Παρά την εντατική έρευνα, οι ισχύουσες πρακτικές για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας με δίαιτα, άσκηση, ενημέρωση, βαραϊτρική χειρουργική και φαρμακευτικές θεραπείες, έχουν αποτύχει στη μακροπρόθεσμη αντιμετώπιση του φαινομένου «επιδημίας της παχυσαρκίας».
Επιπρόσθετα, η αναγνώριση των επιπτώσεων του αυξημένου σωματικού βάρους και της παχυσαρκίας, καθώς και των συνεπειών τους στην υγεία του ατόμου, υποτιμάται τόσο από το ίδιο το άτομο όσο και από τους επαγγελματίες της υγείας.
Σύμφωνα με έρευνα της Ευρωπαϊκής Εταιρείας για τη Μελέτη της Παχυσαρκίας (EASO) σχετικά με τις αντιλήψεις για την παχυσαρκία και την ψυχολογία των ασθενών, που διεξήχθη σε 7 Ευρωπαϊκές χώρες με συμμετοχή 14.000 ασθενών, υψηλό φαίνεται να είναι το ποσοστό των ενηλίκων που υποτιμά το βάρος του. Συγκεκριμένα, 1 στα 5 άτομα που περιέγραψαν τον εαυτό τους ως φυσιολογικά από πλευράς σωματικού βάρους, στην πραγματικότητα ήταν υπέρβαρα, ενώ 3 στα 4 παχύσαρκα άτομα περιέγραψαν το εαυτό τους ως υπέρβαρο.
Επιπλέον, παχύσαρκα ή πρώην παχύσαρκα άτομα έχουν επισημάνει ότι το φαγητό που λαμβάνουν δεν οφείλεται κυρίως στην πείνα, αλλά είναι συνδεδεμένο με κοινωνικές συμπεριφορές και με εθισμό. Παράλληλα, το «στίγμα» του βάρους μπορεί να οδηγήσει σε δυσμενείς ψυχολογικές εκβάσεις, όπως κατάθλιψη, συναισθηματικές και αγχώδεις διαταραχές, χαμηλή αυτοεκτίμηση και έλλειψη ικανοποίησης με την εμφάνιση.
Ο κ. Σπύρος Βεργίνης, Business Units Manager Rx&OTC, της εταιρείας Valeant, ανέφερε σχετικά με το επιδημιολογικό μέγεθος της παχυσαρκίας στον σύγχρονο κόσμο: «Ζούμε σε ένα πλανήτη όπου οι παχύσαρκοι είναι πλέον περισσότεροι από τους πολύ αδύνατους. Οι προβλέψεις είναι δυσοίωνες, και το 2025, πάνω από το ένα πέμπτο των ανδρών και των γυναικών παγκοσμίως θα είναι παχύσαρκοι ή σοβαρά παχύσαρκοι. Κυβερνήσεις, αρμόδιοι φορείς, ο ιατρικός και φαρμακευτικός κόσμος οφείλουν να αναλάβουν δραστικές πρωτοβουλίες, τόσο στο πεδίο της διατροφής, της άσκησης, δηλαδή της πρόληψης, όσο και της θεραπείας, προκειμένου να ανακοπεί η επιδημία της παχυσαρκίας».
Τα οφέλη για την υγεία από την απώλεια βάρους
Μείωση 5%-15% του αρχικού βάρους σε περίοδο 6 μηνών, αποτελεί ρεαλιστικό στόχο και προσφέρει αποδεδειγμένα οφέλη για την υγεία. 4 H μέτρια απώλεια βάρους 5%-15%, σε υπέρβαρους ή παχύσαρκους ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, σχετίζεται με σημαντικές κλινικές βελτιώσεις των καρδιομεταβολικών παραγόντων κινδύνου (αρτηριακή πίεση, τριγλυκερίδια, HDL χοληστερόλη, σάκχαρο νηστείας, γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαίρινη) σε διάστημα ενός έτους.
Μείωση βάρους μεγαλύτερη του 20% θα πρέπει να εξετάζεται για τα άτομα με ΔΜΣ≥ 35kg/m².
Ο ρόλος του κεντρικού συστήματος στην παχυσαρκία & το θεραπευτικό τοπίο
Ο υποθάλαμος είναι ένα σημαντικό κέντρο που ελέγχει την πρόσληψη τροφής και το σωματικό βάρος. Η ρύθμιση των συμπεριφορών που σχετίζονται με το φαγητό και των ανταποκρίσεων στην τροφή, ελέγχεται από πολλούς περιφερικούς και κεντρικούς μηχανισμούς που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με την οδό ανταμοιβής του εγκεφάλου. Η ντοπαμίνη βρίσκεται στο κέντρο της οδού ανταμοιβής και λαμβάνει πληροφορίες από τις περιοχές του εγκεφάλου που εμπλέκονται στη μνήμη, τις συναισθηματικές αντιδράσεις και την αφύπνιση. Το σύστημα ανταμοιβής ντοπαμίνης του εγκεφάλου ενεργοποιείται από ορισμένες συμπεριφορές, όπως η κατανάλωση τροφής ή η πρόσληψη φαρμάκων. Αυτό το σύστημα ανταμοιβής αυξάνει την πιθανότητα επανάληψης των συμπεριφορών που το ενεργοποιούν.
Όπως έχουν αποδείξει μελέτες, στα άτομα που η δίαιτα συνδυάζεται με άσκηση, η απώλεια βάρους είναι μεγαλύτερη, σε σχέση με εκείνα που ακολουθούν μόνο δίαιτα. Παρόλα αυτά, και στις 2 περιπτώσεις, το 50% των ατόμων παρουσιάζει επαναπρόσληψη του αρχικού τους βάρους.
Σύμφωνα με τις Ευρωπαϊκές Κατευθυντήριες Οδηγίες, για τη διαχείριση της παχυσαρκίας σε ενήλικες ασθενείς (2015), η φαρμακευτική θεραπεία πρέπει να θεωρείται μέρος της συνολικής θεραπευτικής προσέγγισης των παχύσαρκων ασθενών. Η φαρμακοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς να έχουν καλύτερη συμμόρφωση, να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης επιπλοκών λόγω αυξημένου σωματικού βάρους και να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους. Η φαρμακευτική θεραπεία μπορεί επίσης να βοηθήσει στην πρόληψη της ανάπτυξης ασθενειών που σχετίζονται με τη παχυσαρκία (π.χ. διαβήτης τύπου 2).
Πως δρα ο συνδυασμός υδροχλωρικής ναλτρεξόνης/ υδροχλωρικής βουπροπιόνης
Ο ακριβής τρόπος δράσης του σκευάσματος δεν είναι πλήρως γνωστός, αλλά οι δύο δραστικές του ουσίες, η ναλτρεξόνη και η βουπροπιόνη δρουν στα τμήματα του εγκεφάλου που ελέγχουν την πρόσληψη τροφής και το ενεργειακό ισοζύγιο, ενώ παράλληλα περιορίζουν τη δραστηριότητα του τμήματος του εγκεφάλου που ελέγχει την απόλαυση από την κατανάλωση τροφής. Χορηγούμενες σε συνδυασμό, μειώνουν την όρεξη και κατ’ επέκταση την ποσότητα τροφής που καταναλώνουν οι ασθενείς και αυξάνουν την κατανάλωση ενέργειας, βοηθώντας τους ασθενείς να ακολουθήσουν μια δίαιτα ελεγχόμενης θερμιδικής πρόσληψης και να μειώσουν το βάρος τους. 3
Ποια είναι τα οφέλη του συνδυασμού υδροχλωρικής ναλτρεξόνης/ υδροχλωρικής βουπροπιόνης σύμφωνα με τις μελέτες
Τα αποτελέσματα του στη μείωση του σωματικού βάρους αποδείχθηκαν σε 4 βασικές μελέτες στις οποίες μετείχαν περίπου 4.500 παχύσαρκοι ή υπέρβαροι ασθενείς, όπου το Mysimba συγκρίθηκε με εικονικό φάρμακο (εικονική θεραπεία). Οι ασθενείς που μετείχαν στις μελέτες έλαβαν το φάρμακο στο πλαίσιο ενός προγράμματος απώλειας βάρους, με καθοδήγηση και συμβουλευτική σχετικά με τη δίαιτα και την άσκηση. Ο κύριος δείκτης μέτρησης της αποτελεσματικότητας ήταν το ποσοστό μείωσης του σωματικού βάρους μετά από 28 ή 56 εβδομάδες θεραπείας και το ποσοστό των ασθενών με μείωση τουλάχιστον 5% του σωματικού βάρους.
Οι μελέτες εξέτασαν επίσης τον αριθμό των ασθενών με μεγαλύτερη μείωση του βάρους τους, της τάξης του 10% τουλάχιστον, και τα αποτελέσματα αναλύθηκαν με διάφορες μεθόδους ώστε να ληφθεί υπόψη και ο αριθμός των ασθενών που δεν ολοκλήρωσαν τις μελέτες (περίπου 50% σε ένα έτος). Σε τρεις από τις μελέτες, η μέση απώλεια βάρους στους ασθενείς που έλαβαν το φάρμακο ήταν περίπου 3,7% έως 5,7%, σε σύγκριση με 1,3% έως 1,9% με το εικονικό φάρμακο. Το ποσοστό των ασθενών που έλαβαν την θεραπεία και πέτυχαν απώλεια βάρους της τάξης του 5% κυμαινόταν από 28% έως 42% σε σύγκριση με 12% έως 14% για το εικονικό φάρμακο. Ποσοστό περίπου 13% έως 22% των ασθενών που έλαβαν το φάρμακο πέτυχαν μείωση τουλάχιστον 10% του βάρους, ενώ το ίδιο ποσοστό μείωσης παρατηρήθηκε στο 5% με 6% των ασθενών που έλαβαν εικονικό φάρμακο.
Στην άλλη μελέτη, στην οποία η συμβουλευτική ήταν πιο εντατική, η συνολική απώλεια βάρους ήταν
μεγαλύτερη κατά τη διάρκεια της μελέτης: 8,1% για το συγκεκριμένο φάρμακο και 4,9% για το εικονικό φάρμακο. Το 46% και 30% περίπου των ασθενών που έλαβαν το συγκεκριμένο φάρμακο πέτυχαν μείωση του σωματικού τους βάρους κατά 5% και 10% αντίστοιχα, σε σύγκριση με 34% και 17% που ήταν τα αντίστοιχα ποσοστά για το εικονικό φάρμακο.
Το θεραπευτικό αποτέλεσμα ήταν πιο έντονο σε ασθενείς που ολοκλήρωσαν 56 εβδομάδες θεραπείας ή οι οποίοι έχασαν τουλάχιστον 5% του αρχικού τους βάρους σε διάστημα 4 μηνών.
Περίληψη του προφίλ ασφαλείας
Η ασφάλεια του συνδυασμού ναλτρεξόνης/βουπροπιόνης εκτιμήθηκε σε πέντε διπλά τυφλές, ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο μελέτες σε 4.754 υπέρβαρα ή παχύσαρκα άτομα (3.239 συμμετέχοντες έλαβαν τον συνδυασμό ναλτρεξόνης/βουπροπιόνης και 1.515 συμμετέχοντες έλαβαν εικονικό φάρμακο) για μια περίοδο θεραπείας έως και 56 εβδομάδων.
Σε κλινικές μελέτες, το 23,8% των συμμετεχόντων που λάμβαναν τον συνδυασμό ναλτρεξόνης/βουπροπιόνης και το 11,9% των συμμετεχόντων που λάμβαναν εικονικό φάρμακο διέκοψαν τη θεραπεία εξαιτίας ενός ανεπιθύμητου συμβάντος. Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες του συνδυασμού ναλτρεξόνης/βουπροπιόνης είναι η ναυτία, η δυσκοιλιότητα, ο έμετος, η ζάλη και η ξηροστομία. Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες που οδήγησαν σε διακοπή με τον συνδυασμό ναλτρεξόνης/βουπροπιόνης ήταν η ναυτία, η κεφαλαλγία, η ζάλη και ο έμετος.
Ως μέρος της δέσμευσης τής εταιρείας Valeant στην ασφάλεια των ασθενών, διατίθεται Ο Κατάλογος Ελέγχου για τον Συνταγογραφούντα ιατρό, που αποτελεί σημαντικό οδηγό με σκοπό την ελαχιστοποίηση ειδικών ανησυχιών για την ασφάλεια του προϊόντος, δίνοντας έμφαση στις αντενδείξεις, προειδοποιήσεις και προφυλάξεις, καθώς και στα χαρακτηριστικά των ασθενών που θα μπορούσαν είτε να θέσουν σε υψηλότερο κίνδυνο ανεπιθύμητων ενεργειών, βοηθώντας με αυτόν τον τρόπο τη σωστή επιλογή των ασθενών για τη θεραπεία .
iatropedia.gr
