Δρ Ελένη Καραφώκα – Μαύρου
Γενικός Χειρούργος
«Μετεγχειρητική» ονομάζεται η κήλη που εμφανίζεται σε τομές από προηγούμενα χειρουργεία, συνήθως μετά από ανοικτές χειρουργικές επεμβάσεις. Μία μετεγχειρητική κήλη μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε σημείο του πρόσθιου κοιλιακού τοιχώματος, χωρίς προτιμήσεις και εξαιρέσεις, εφόσον υπάρχει μετεγχειρητική τομή/ουλή. Αυτή είναι η βασική της διαφορά από τις κήλες (βουβωνοκήλη, ομφαλοκήλη κ.λ.π.) οι οποίες εμφανίζονται σε περιοχές με εκ γενετής μειωμένη αντίσταση στην ενδοκοιλιακή πίεση.
Κάθε φορά που γίνεται μία τομή στο κοιλιακό τοίχωμα, δημιουργούνται οι συνθήκες για μια μετεγχειρητική κήλη. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, ο ουλώδης ιστός που δημιουργείται ποτέ δεν έχει την ίδια ισχύ και αντοχή με τον φυσιολογικό ιστό. Εάν η πίεση μέσα στην κοιλιά αυξηθεί για οποιοδήποτε λόγο, ο ουλώδης ιστός «ξεχειλώνει» και δημιουργείται ένα άνοιγμα του στο κοιλιακό τοίχωμα. Με την πάροδο του χρόνου (μήνες ή χρόνια μετά το αρχικό χειρουργείο), δημιουργείται μία κήλη μέσα στην οποία προ πίπτουν τα γειτονικά κοιλιακά σπλάχνα.
Αίτια δημιουργίας μετεγχειρητικής κήλης
- Κακή τεχνική στην συρραφή του κοιλιακού τοιχώματος
- Κακή κατάσταση θρέψης του ασθενούς στην προεγχειρητική ή στην άμεση μετεγχειρητική περίοδο
- Μεγάλη απώλεια βάρους μετά το χειρουργείο
- Μετεγχειρητική διαπύηση του τραύματος
- Καταστάσεις που συνοδεύονται από αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση, όπως δυσκοιλιότητα, χρόνιος βήχας και η παχυσαρκία
- Διαταραχές ανοσοποιητικού, λήψη κορτιζόνης, ανοσοκαταστολή κλπ
- Σακχαρώδης διαβήτης
Διάγνωση
Με την κλινική εξέταση: Εφόσον τεθεί η υποψία, ένας έμπειρος χειρουργός εύκολα μπορεί να ψηλαφήσει το χάσμα και να αναγνωρίσει την παρουσία της κήλης
Με Υπέρηχο στο κοιλιακό τοίχωμα: Σε παχύσαρκα άτομα ή στις περιπτώσεις που ο γιατρός δεν είναι βέβαιος για τη διάγνωση, το υπερηχογράφημα μπορεί να αναγνωρίσει το χάσμα στο κοιλιακό τοίχωμα.
Με Αξονική Τομογραφία: Είναι η πιο εξειδικευμένη απεικονιστική εξέταση. Εκτός από την παρουσία ή όχι μίας κήλης, η αξονική δείχνει την ακριβή θέση, το περιεχόμενο και τα γειτονικά όργανα και βοηθάει στον καλύτερο σχεδιασμό του χειρουργείου.
Θεραπεία
Η κήλη αντιμετωπίζεται μόνο χειρουργικά. Η χειρουργική αποκατάσταση μπορεί να γίνει ανοικτά, λαπαροσκοπικά ή ρομποτικά. Οι σύγχρονοι χειρουργοί, επιλέγουν πλέον τις ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές για την αποκατάσταση της κήλης, με το σκεπτικό ότι δεν έχει νόημα να προσθέτει κανείς τραύμα πάνω στο τραύμα. Η ανοικτή χειρουργική επιστρατεύεται μόνο σε περιπτώσεις που η λαπαροσκοπική ή ρομποτική χειρουργική δεν μπορούν να εφαρμοστούν, όπως π.χ. σε ασθενείς με βαριάς μορφής αποφρακτική πνευμονοπάθεια. Ωστόσο, όσο περνάει ο καιρός και η εμπειρία μας αυξάνεται, οι αντενδείξεις περιορίζονται και όλο και περισσότερα περιστατικά αντιμετωπίζονται με τις ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές. Οι ασθενείς βιώνουν ελάχιστο πόνο, η μετεγχειρητική τους ανάρρωση είναι ταχύτατη, οι μετεγχειρητικές λοιμώξεις έχουν γίνει σπάνιο φαινόμενο, αλλά κυρίως, το τελικό αποτέλεσμα είναι εξαιρετικά καλό.
Λαπαροσκοπική αποκατάσταση μετεγχειρητικής κήλης
Για να γίνει αυτό το χειρουργείο ο ασθενής λαμβάνει γενική νάρκωση. Η πρώτη κίνηση είναι η δημιουργία πνευμοπεριτοναίου, δηλαδή η κοιλιά φουσκώνει με Διοξείδιο του Άνθρακα (CO2), προκειμένου να δημιουργηθεί ο απαιτούμενος χώρος για τους χειρουργικούς χειρισμούς. Στην συνέχεια τοποθετούνται στο κοιλιακό τοίχωμα 3-4 σωλήνες 5 – 12mm (trocars), μέσα από τους οποίους περνάει η λαπαροσκοπική camera και τα λαπαροσκοπικά εργαλεία και ξεκινάει το χειρουργείο.
Ο στόχος είναι να καθαριστεί η εσωτερική επιφάνεια του κοιλιακού τοιχώματος από τις συμφύσεις που δημιουργούνται μετά από κάθε χειρουργείο και να αναγνωριστεί το άνοιγμα της κήλης από μέσα. Ακολούθως εισάγεται στην κοιλιά ένα συνθετικό πλέγμα, αρκετά μεγάλο ώστε να υπερκαλύπτει το χάσμα της κήλης τουλάχιστον κατά πέντε εκατοστά γύρω-γύρω. Το πλέγμα καθηλώνεται με στηρικτικά clips, που το συγκρατούν στην θέση του μέχρι ο οργανισμός να το ενσωματώσει με την δημιουργία ουλής. Το υλικό αυτό δρα όπως το σκυρόδεμα μέσα στο μπετόν. Σε επίπεδο σώματος, ουσιαστικά πυροδοτεί τη δημιουργία ισχυρής ουλής, η οποία αντέχει τις πιέσεις που ασκούνται πάνω της χωρίς να υποχωρεί ή να «ξεχειλώνει».
Το χειρουργείο τελειώνει με την κένωση της κοιλιάς από το αέριο και την σύγκλειση των (μικρών) τραυμάτων που αφήνουν τα trocars. Ο ασθενής συνήθως μένει ένα βράδι στο νοσοκομείο και την επομένη παίρνει εξιτήριο με οδηγίες να αποφεύγει για τουλάχιστον ένα μήνα οτιδήποτε αυξάνει την πίεση στην κοιλιά του. Κατά τα άλλα, μπορεί να επιστρέψει σύντομα στις πριν το χειρουργείο καθημερινές του συνήθειες.
Ρομποτική αποκατάσταση μετεγχειρητικής κήλης
Όταν λέμε Ρομποτική Χειρουργική, ουσιαστικά εννοούμε την Ρομποτικά υποβοηθούμενη Λαπαροσκοπική Χειρουργική. Στην περίπτωση της μετεγχειρητικής κήλης, ισχύει ότι έχει περιγραφεί στην προηγούμενη παράγραφο, με τη διαφορά ότι τα χειρουργικά εργαλεία δεν τα κρατάει ο χειρουργός αλλά το χειρουργικό ρομπότ. Ο χειρουργός που χειρίζεται το ρομπότ κάθεται στην κονσόλα δίπλα από τον ασθενή.
Τα ρομποτικά εργαλεία, σε αντίθεση με τα απλά λαπαροσκοπικά, διαθέτουν δύο αρθρώσεις, με αποτέλεσμα να μεταφράζουν με ακρίβεια όλες τις κινήσεις του καρπού του χειρουργού, δίνοντας τους την δυνατότητα να δουλεύει σε πολύ περιορισμένο χώρο, αλλά προς όλες τις κατευθύνσεις. Το χειρουργικό ρομπότ φτιάχτηκε για να ξεπεράσει τους περιορισμούς της λαπαροσκοπικής χειρουργικής και αποτελεί ένα εκπληκτικό εργαλείο για τον μοντέρνο χειρουργό, που εκτός από τα αρθρωτά εργαλεία έχει στα χέρια και μία απόλυτα ελεγχόμενη camera, με τρισδιάστατη και μεγεθυσμένη επί είκοσι φορές εικόνα. Τα τεχνικά χαρακτηριστικά των ρομποτικών εργαλείων βοηθούν τον χειρουργό να ξεπεράσει τις εγχειρητικές δυσκολίες που παρουσιάζουν πολύ συχνά οι μετεγχειρητικές κήλες και να πετύχει το βέλτιστο χειρουργικό αποτέλεσμα.
*Η Δρ. Ελένη Καραφώκα – Μαύρου είναι Χειρουργός Πεπτικού, εξειδικεύεται στη Ρομποτική και Λαπαροσκοπική Χειρουργική και στη Χειρουργική Ογκολογία.
Στοιχεία Επικοινωνίας: Τηλ: 99400409 / Email: eleni.karafoka@karafoka.gr
Website: http://www.karafoka.gr
