Οι επερχόμενες εκλογές, αποτελούν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για όλους μας να επηρεάσουμε και να καθορίσουμε τον πολιτικό προσανατολισμό και το μέλλον της Κύπρου μας – Ο Υποψήφιος του ΔΗΚΟ στη Λεμεσό Νεόφυτος Χαραλαμπίδης στη Cyprus Times
Οι εκλογές είναι μια ευκαιρία να επιλέξουμε αν θα μείνουμε βουτηγμένοι στον βούρκο της διαφθοράς, της διαπλοκής και της αδιαφάνειας ή θα αναπνεύσομε τον καθαρό αέρα της ελπίδας, αναφέρει σε συνέντευξη του στη Cyprus Times ο Υποψήφιος Βουλευτής Λεμεσού με το ΔΗΚΟ Νεόφυτος Χαραλαμπίδης.
Ο κύριος Χαραλαμπίδης αναφέρεται στη διαχείριση της πανδημίας την οποία χαρακτηρίζει προβληματική καθώς και στις ισοπεδωτικές αρνητικές συνέπειες που επισώρευσαν στην κοινωνία μας εξαιτίας αυτής.
Και εξηγεί ότι η απόφαση του να κατέλθει ως υποψήφιος στις εκλογές της 30ης Μάϊου, λήφθηκε με πλήρη επίγνωση της ευθύνης.
Σε μια περίοδο έντονης απαξίωσης της πολιτικής και των ίδιων των πολιτικών προσώπων, πως λαμβάνει κανείς την απόφαση να διεκδικήσει τη ψήφο των πολιτών;
Κατ’ αρχάς επιβάλλεται να διευκρινίσω ότι η ενασχόληση μου με τα κοινά δεν είναι όψιμη. Θυμάμαι τον εαυτό μου από πολύ μικρό να συμμετέχει στις δημοκρατικές διαδικασίες ανάδειξης εκπροσώπων της εκάστοτε κοινότητας της οποίας αποτελούσα μέρος, είτε αυτή ήταν μαθητική, είτε φοιτητική, είτε αργότερα κομματική ή πολιτειακή. Ένιωθα πάντοτε την ανάγκη να αποτελώ μέρος της ομάδας που προτείνει λύσεις στα συλλογικά προβλήματα. Έχοντας υπηρετήσει ήδη στα κοινά της Λεμεσού εδώ και 10 χρόνια από τη θέση του δημοτικού σύμβουλου του Δημοκρατικού Κόμματος στον Δήμο Λεμεσού, πήρα την απόφαση να θέσω την πορεία αυτή προς αξιολόγηση από τους συμπολίτες μου. Στα 42 μου χρόνια νιώθω ότι βρίσκομαι στην πιο παραγωγική περίοδο της ζωής μου όπου βιολογικές δυνατότητες, εμπειρίες ζωής, πείρα επαγγελματική αλλά και πολιτική βρίσκονται σε αρμονία και μπορούν να καταστήσουν την παρουσία μου στο κοινοβούλιο, αν οι συμπολίτες μου το επιλέξουν, παραγωγική και επωφελή. Η απόφαση μου, λοιπόν, δεν λήφθηκε ελαφρά τη καρδία αλλά, με πλήρη επίγνωση της ευθύνης που αναλαμβάνει κάποιος, σε περίπτωση εκλογής του, απέναντι στους συμπολίτες του. Οφείλω, επίσης, να πω, ότι δεν ήταν καθόλου δύσκολη αφού, πιστεύω ότι σε αυτή τη δυσχερή περίοδο της έντονης, αλλά δικαιολογημένης, απαξίωσης της πολιτικής και των πολιτικών προσώπων από την κοινωνία, η συμμετοχή στην προσπάθεια για καθαρή αλλαγή είναι πράξη ευθύνης.
Σε ποια θέματα θα εστιάσετε αν εκλεγείτε;
Έχω την αίσθηση ότι οι ίδιες οι συνθήκες δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια ως προς το πού θα εστιαστεί η ενέργεια και το ενδιαφέρον μου. Η καταπολέμηση της διαφθοράς και η πάταξή της μέσω της διαφάνειας αλλά και της λογοδοσίας των ενόχων, δεν συνιστά μόνο κοινωνικό αίτημα αλλά, και προσωπική μου επιδίωξη. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα καταφέρουμε να επαναφέρουμε τον πολιτικό βίο στην ορθή του πορεία και να τον απενoχοποιήσουμε στα μάτια των πολιτών και της κοινωνίας εν γένει. Εκτός αυτού, θα προσπαθήσω, στο μέτρο των δυνάμεων μου και των αρμοδιοτήτων μου, να συμβάλω στην ταχύτερη έξοδο της χώρας μας από την οικονομική κρίση και στην απάμβλυνση των προβλημάτων που αυτή προκάλεσε στους συμπολίτες μας. Τέλος, επιθυμώ να παλέψω για την επίλυση των χρόνιων και δομικών προβλημάτων που κατατρύχουν το σύστημα δικαιοσύνης.
Ποιο θεωρείτε ότι είναι το διακύβευμα των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών;
Το διακύβευμα είναι προφανές. Βρισκόμαστε ενώπιον μιας εκλογικής αναμέτρησης που δεν θα έχει καμία σχέση με τις προηγούμενες. Οι επερχόμενες βουλευτικές εκλογές δεν θα είναι απλά εκλογές επιλογής αντιπροσώπων στο Κοινοβούλιο. Αποτελούν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για όλους μας να επηρεάσουμε και να καθορίσουμε τον πολιτικό προσανατολισμό και το μέλλον της Κύπρου μας. Μια ευκαιρία να επιλέξουμε αν θα μείνουμε βουτηγμένοι στον βούρκο της διαφθοράς, της διαπλοκής και της αδιαφάνειας ή θα αναπνεύσομε τον καθαρό αέρα της ελπίδας. Το διακύβευμα, τελικά, είναι αν θα μείνουμε προσκολλημένοι στο παρελθόν, ή θα βαδίσουμε με αποφασιστικά βήματα στο μέλλον με τελικό προορισμό την καθαρή αλλαγή.
Αυτές οι εκλογές θα είναι σίγουρα διαφορετικές, εξαιτίας των συνθηκών της πανδημίας υπό το βάρος της οποίας θα διεξαχθούν. Συνιστά αυτό έναν επιπλέον βαθμό δυσκολίας σε επίπεδο προεκλογικής εκστρατείας;
Αναμφισβήτητα. Η οικονομική κρίση αλλά και η προβληματική διαχείριση της πανδημίας, εκτός από τις ισοπεδωτικές αρνητικές συνέπειες που επισώρευσαν στην κοινωνία μας, έφεραν στην επιφάνεια όλες εκείνες τις κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές παθογένειες που όλοι κατά βάθος ξέραμε ότι κυριαρχούσαν στην κοινωνικοπολιτική ζωή του τόπου αλλά αρνιόμασταν να κοιτάξουμε κατάματα. Κυρίως, απέδειξαν τη βαθιά ηθική κρίση, η οποία διάβρωσε θεσμούς, αξίες και δομές και, σχεδόν, κάθε έκφανση του δημόσιου βίου. Εκφράσεις αυτής της κρίσης αποτελούν η διαφθορά και η ατιμωρησία που πληγώνουν βαθιά την αξιοπρέπεια και την περηφάνια του λαού μας και προκαλούν οργή του. Δυστυχώς αυτή η οργή, αν και δικαιολογημένη, είναι ισοπεδωτική. Εκφράζεται προς το σύνολο του πολιτικού κόσμου, επί δικαίων και αδίκων. Κι αυτό δεν είναι ούτε υγιές ούτε και δίκαιο. Οφείλουν οι συμπολίτες μας να αντιληφθούν ότι η ισοπέδωση, από τη μια εξυπηρετεί τους έχοντες την ευθύνη για την κρίση, καθώς τους παρέχει ελαφρυντικά και “ξεπλένει” τις επιλήψιμες δράσεις και συμπεριφορές τους ενώ από την άλλη, το αυθαίρετο αυτό τσουβάλιασμα “ενοχοποιεί” και στιγματίζει άδικα τους αδιάφθορους και αδέκαστους. Και υπάρχουν τέτοιοι.
Οι πολίτες που ζητούν άμεσα αλλαγή στον τρόπο διακυβέρνησης είναι πολλοί. Τι πιστεύετε ότι πρέπει να αλλάξει πρώτα;
Πολλά. Πρωτίστως χρειάζεται να αναδειχθούν σε σημαντικές θέσεις της πολιτείας εμπνευσμένοι ηγέτες οι οποίοι δεν θα είναι παράδειγμα προς αποφυγή αλλά θα ηγούνται δια του παραδείγματος. Επιβάλλεται να περιοριστεί η άκρατη κομματοκρατία αλλά και να ενισχυθεί η κομματική δημοκρατία. Πρέπει να υπάρξει λήψη και εφαρμογή συγκεκριμένων μέτρων για πάταξη της διαφθοράς, της διαπλοκής και της αναξιοκρατίας. Πώς θα πειστούν οι πολίτες να ασχοληθούν αν δεν υπάρξει προηγουμένως ανάδειξη της αξίας του κοινού καλού, του κοινού συμφέροντος και του πολιτισμού ως αντίβαρο στην ανηθικότητα, στον ωφελιμισμό, στο ατομικό συμφέρον, στον υπερκαταναλωτισμό και στην “ιδεολογία” του εύκολου πλουτισμού. Πρέπει όμως από την άλλη να επισημάνουμε πως και οι ίδιοι έχουν ευθύνη. Οφείλουν να αποβάλουν τη μοιρολατρική νοοτροπία του «εγώ δεν ψηφίζω γιατί τίποτα δεν αλλάζει» και να συνειδητοποιήσουν ότι μόνο με την ενεργό συμμετοχή τους μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα. Κυρίως, όμως, οφείλουν να αποβάλουν τη νοοτροπία του «ψηφίζω με κριτήριο το προσωπικό μου συμφέρον» και να αντιληφθούν πως αυτή η στάση, μακροπρόθεσμα, αποδεικνύεται πάντα ζημιογόνα για το κοινό καλό, άρα και για του ιδίους, αφού αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας. Στις 30 του Μάη, λοιπόν, ο πολίτες ας προσέλθουν στις κάλπες έχοντας κατά νου τη βασική και απαράβατη αρχή ότι η προσωπική ευημερία θα έρθει μόνο μέσα από την προαγωγή του κοινωνικού συμφέροντος.
