«Παλεύω για Πολιτικό Πολιτισμό… Για ένα σύστημα αξιοκρατικό και δίκαιο, το οποίο απουσιάζει από την πατρίδα μας, από ιδρύσεώς της» λέει μεταξύ άλλων ο Γιώργος Κουντούρης σε συνέντευξη του στη Cyprus Times – Ο αριστίνδην υποψήφιος του ΔΗΚΟ απαντά και στα όσα του καταλογίζονται ως επικεφαλής μαέστρος της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων
Για τους λόγους που τον ώθησαν να εμπλακεί στην πολιτική και να θέσει εαυτόν ενώπιον των ψηφοφόρων καθώς και για τα όσα του καταλογίζονται για τη θέση του ως επικεφαλής μαέστρος της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων, απαντά με συνέντευξη του στη Cyprus Times, o αριστίνδην υποψήφιος με το ΔΗΚΟ Γιώργος Κουντούρης.
Και αναπτύσει την βασική του θέση σε περίπτωση εκλογής, που δεν είναι άλλη από τον πολιτικό πολιτισμό.
Πως αποφασίσατε να πολιτευτείτε εσείς, ένας μουσικός;
Μπήκα στη μάχη των βουλευτικών εκλογών με ξεκάθαρες πολιτικές θέσεις και απόψεις, και με την πεποίθηση ότι έχω πολλά να προσφέρω στα κοινά μέσα από τα έδρανα του κοινοβουλίου. Κυρίως, διότι πιστεύω πως μόνο μέσα από τη μάχιμη πολιτική αρένα μπορεί κάποιος να συμβάλει ουσιαστικά στην αλλαγή. Ξεκίνησα αυτόν τον αγώνα με ενθουσιασμό και αισιοδοξία, αλλά και με πλήρη συναίσθηση πως το βαθύ κυπριακό κράτος, με ρίζες από τη δεκαετία του 60, δύσκολα αλλάζει.
Ποια είναι η βασική σας θέση εάν θα έπρεπε να επιλέξετε μία;
Παλεύω για Πολιτικό Πολιτισμό. Δηλαδή, για τη δημιουργία μιας νέας κουλτούρας που θα διέπει όλες τις πτυχές του κράτους, και που θα έχει ως πυρήνα της τις δημοκρατικές και ανθρώπινες αξίες. Αγωνίζομαι για την ελευθερία έκφρασης, την πολυγνωμία, την ίση μεταχείριση, τα δικαιώματα όλων των πολιτών. Για ένα σύστημα αξιοκρατικό και δίκαιο, το οποίο απουσιάζει από την πατρίδα μας, από ιδρύσεώς της.
Συζητήθηκε το όνομα σας σε σχέση με την εργοδότησή σας στη Συμφωνική Ορχήστρα Νέων Κύπρου. Πως το σχολιάζετε;
Δεν θα ήθελα να απαντήσω σχετικά με τη λασπολογία συγκεκριμένων δημοσιευμάτων, τα οποία έχουν ως μόνο τους στόχο την πολιτική μου εξόντωση. Συζητήθηκε το καθεστώς της εργοδότησής μου στη Βουλή, στο Υπουργείο Οικονομικών, και στην Εισαγγελία. Δηλαδή, το κατά πόσο θα έπρεπε να συνεχίσω να είμαι, ή όχι, εργοδοτούμενος αορίστου χρόνου. Την στιγμή που σε αυτή την χώρα, εργοδοτούνται εκατοντάδες υπάλληλοι υπό το ίδιο καθεστώς και δεν υπάρχει τίποτα απολύτως μεμπτό και επιλήψιμο.
Σας ακούμε να μιλάτε για ουσιαστικές αλλαγές στην Παιδεία. Σε ποιους τομείς θα επικεντρώνατε τις προτάσεις σας για αυτό το μεγάλο θέμα;
Η Παιδεία αποτελεί τη ραχοκοκαλιά μιας πολιτείας. Αγνοώντας την, δεν μπορούμε να έχουμε ούτε βάσεις, ούτε όραμα, ούτε επιδιωκόμενα. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως η παιδεία στην Κύπρο στηρίζεται σε παρωχημένα και απηρχαιωμένα μοντέλα. Ως εκ τούτου, πρέπει να επανασχεδιαστεί και να αναδομηθεί. Πρέπει όλοι να αντιληφθούμε πως ο δάσκαλος δεν είναι πια μόνος στην αίθουσα διδασκαλίας, πως αυτή η αίθουσα διευρύνεται και μεγαλώνει. Επείγει η αναθεώρηση της διδακτέας ύλης, των μεθόδων και εργαλείων διδασκαλίας, της εκπαιδευτικής εμπειρίας στο σύνολό της. Μεταξύ άλλων, οι τέχνες και ο αθλητισμός πρέπει να αποκτήσουν τη θέση που τους αξίζει στη δημόσια παιδεία. Πρέπει να εναποθέσουμε τις δυνάμεις μας στην προσέλκυση ιδιωτικών, εγχώριων και ξένων επενδύσεων στην εκπαίδευση, οι οποίες θα ωφελήσουν τόσο την παιδεία όσο και άλλους τομείς της οικονομίας και κοινωνικής ευημερίας, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Αν υπήρχε όραμα, η Κύπρος θα μπορούσε να καταστεί το πλέον σύγχρονο εκπαιδευτικό κέντρο της Μεσογείου, ένα περιφερειακό Oxbridge.
Έχετε κατηγορηθεί για ατασθαλίες, για εργασιακή παρείσφρηση. Πώς απαντάτε;
Επιτρέψτε μου να σας διορθώσω -δεν κατηγορήθηκα μόνο για αυτά, κατηγορήθηκα για χίλια δυο πράγματα, που εμπίπτουν ή όχι στις καλλιτεχνικές μου αρμοδιότητες. Επίσης, δεν κατηγορήθηκα αόριστα, αλλά από συγκεκριμένη κατεύθυνση. Ως πρώτη, φυσική μου αντίδραση, πάντοτε έρχεται η αυτοκριτική. Σαφώς, ο οποιοσδήποτε έλεγχος, όχι μόνο είναι ευπρόσδεκτος αλλά κι επιβάλλεται. Έμαθα να σέβομαι και να καλωσορίζω την αντίθετη άποψη. Στην προκειμένη περίπτωση, ωστόσο, όταν τίποτα δεν τεκμηριώνεται, όταν το μένος και η λάσπη συστηματοποιούνται, ανησυχώ. Θεωρώ μέγα λάθος να γίνεται κατάχρηση της εξουσίας του τύπου και της ελευθερίας του. Ως άνθρωπος, πιστεύω ακράδαντα στα όσα διδάσκουμε στα παιδιά στην ορχήστρα: σεβασμό στη διαφορετικότητα, ανεκτικότητα, αγάπη.
