«Στις εκλογές θα αντιπαρατεθεί η εντιμότητα με τη διαφθορά. Θα αντιπαρατεθούν εκείνοι που εύκολα ξεπουλούν πατρίδες τη μια και ζώνονται τις φουστανέλες την άλλη, με εκείνους που στην Κύπρο έβλεπαν πάντα Μια πατρίδα και ένα λαό», δηλώνει στη Cyprus Times η βουλευτής του ΑΚΕΛ Κερύνειας και υποψήφια για επανεκλογή, Ελένη Μαύρου. «Δεν ξεχνούμε το πόσα στερούμαστε από τα συνεχιζόμενα αδιέξοδα στις προσπάθειες λύσης του κυπριακού προβλήματος. Ούτε ξεχνούμε το πόσα έχουμε να κερδίσουμε από την επίλυσή του και την επανένωση του τόπου μας», τονίζει. Αποτιμά τη δουλειά της στη Βουλή και ευρύτερα, μιλά για τη διαφθορά και τονίζει ότι η αποχή δεν μπορεί να είναι η απάντηση, «γιατί είναι εχθρός της δημοκρατίας, είναι εχθρός της ανανέωσης, είναι εχθρός της αλλαγής».
Πώς αποτιμάτε την άτυπη Πενταμερή;
Η άτυπη διάσκεψη της Γενεύης δεν πέτυχε το βασικό στόχο που είχε τεθεί. Δυστυχώς δεν άνοιξε το δρόμο για ουσιαστική διαπραγμάτευση. Νομίζω όμως ότι αυτό ήταν, εν πολλοίς, αναμενόμενο. Κρατώ όμως ως θετικό την ξεκάθαρη στάση που κράτησε ο Γ.Γ. του ΟΗΕ απέναντι στη θέση αυτή καθώς και το γεγονός ότι η προσπάθεια συνεχίζεται.
Για πρώτη φορά η Τουρκία έθεσε στο τραπέζι τη λύση των δυο κρατών, έστω και σε άτυπη σύνοδο. Δεν αποτελεί μια αρνητική εξέλιξη;
Βεβαίως. Γιατί, όμως, φθάσαμε σε αυτό το σημείο; Αναμφίβολα, η Τουρκία και η τουρκοκυπριακή ηγεσία φέρουν την ευθύνη για την άδοξη κατάληξη της διάσκεψης εμμένοντας στη θέση για δύο κράτη. Θα πρέπει όμως να παραδεχτούμε ότι και οι χειρισμοί του Νίκου Αναστασιάδη τα τελευταία χρόνια – οι «νέες ιδέες», οι αντιφάσεις και οι παλινδρομήσεις του – «διευκόλυναν» αυτήν την εξέλιξη. Και το σημειώνω τούτο για να υπογραμμίσω τη σημασία που έχει τους επόμενους μήνες να είμαστε απόλυτα συνεπείς με το συμφωνημένο πλαίσιο και τη βάση λύσης που αποδέχεται εδώ και δεκαετίες η διεθνής κοινότητα.
Με αυτά τα δεδομένα τι μπορούμε να κάνουμε ενόψει της νέας άτυπης Πενταμερούς;
Το χρονικό περιθώριο που έδωσε ο Γ.Γ. του ΟΗΕ μέχρι την επόμενη άτυπη διάσκεψη, αν βέβαια οι συνθήκες επιτρέψουν τη σύγκλησή της, θα πρέπει να αξιοποιηθεί έτσι που η Τουρκία είτε να επιστρέψει στο σημείο που μείναμε στο Κραν Μοντανά είτε να εκτεθεί ως η μόνη υπαίτια για τυχόν νέα αποτυχία.
Αυτή η περίοδος θα είναι πολύ δύσκολη. Ναι μεν η διεθνής κοινότητα απορρίπτει λύση δύο κρατών αλλά όλο και περισσότεροι ζητούν από την ελληνοκυπριακή πλευρά να «διανύσει κάποια απόσταση» για να διασώσουν το γόητρο της τουρκικής πλευράς. Τι πρέπει, λοιπόν, να πράξει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης μέσα σε αυτό το σκηνικό; Να αναλάβει την πρωτοβουλία των κινήσεων για να αποτρέψει τις όποιες προσπάθειες να ασκηθεί πίεση στην ελληνοκυπριακή πλευρά για να υποχωρήσει από θέσεις αρχής. Να πάρει τα μηνύματα της Γενεύης και να παραμείνει συνεπής στο συμφωνημένο πλαίσιο και τις συγκλίσεις και ταυτόχρονα, αν και όταν έρθει η ώρα, να είναι έτοιμος να υποβάλει γεφυρωτικές προτάσεις στα ανοιχτά σημεία του πλαισίου Γκουτέρες. Το ΑΚΕΛ έχει δώσει σχετική πρόταση στον Πρόεδρο από τον περασμένο Δεκέμβριο, η οποία θεωρώ ότι παραμένει επίκαιρη.
Πόσο ικανοποιητική θεωρείτε τη στάση που τήρησε στην πενταμερή ο γγ του ΟΗΕ; Ασπάζεστε τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας για τη θετική στάση του κ. Γκουτέρες;
Νομίζω ότι ο Γ.Γ. του ΟΗΕ δεν είχε και πολλά περιθώρια κινήσεων, ιδιαίτερα αν ισχύουν τα όσα λέχθηκαν ότι πιέστηκε από την Ε.Ε. να συγκαλέσει τη διάσκεψη σε μια προσπάθεια ενίσχυσης της θετικής ατζέντας της με την Τουρκία. Εκτιμώ ως θετικό το γεγονός ότι απέκλεισε τη συζήτηση λύσης δυο κρατών καθώς και το γεγονός ότι, στην παρούσα φάση, το Συμβούλιο Ασφαλείας στάθηκε ομόφωνα και με ξεκάθαρο τρόπο απέναντι στις θέσεις αυτές του κ. Τατάρ. Αυτό όμως δεν είναι αρκετό. Από την απόρριψη των δύο κρατών μέχρι μια λύση που να απελευθερώνει και να επανενώνει την πατρίδα και το λαό μας υπάρχει μεγάλη απόσταση να διανυθεί.
Το γεγονός ότι ο Γ.Γ. του ΟΗΕ υπενθύμισε ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας μπορεί να συμφωνήσει σε διεύρυνση του πεδίου των διαπραγματεύσεων, έστω και αν τόνισε ότι αυτό μπορεί να γίνει μόνο «αν υπάρχει συμφωνία των μερών», πρέπει να μας κάνει ιδιαίτερα προσεκτικούς στις κινήσεις μας.
Ο χρόνος μετρά αντίστροφα για τις βουλευτικές εκλογές, οι οποίες θα διεξαχθούν υπό πρωτόγνωρες συνθήκες. Πώς απαντάτε σε έναν πολίτη που γυρίζει την πλάτη στις εκλογές; Γιατί να ψηφίσει;
Ζούμε σε δύσκολους καιρούς. Η κοινωνία εξαθλιώνεται, η δημοκρατία απειλείται, η διχοτόμηση παγιώνεται. Δεν είναι αυτή η δική μας Κύπρος.
Τα πράγματα όμως δεν αλλάζουν με τα ευχολόγια και τα παρακάλια. Οι κοινωνίες αλλάζουν με τις μάχες που δίνουμε καθημερινά σε προσωπικό και πολύ περισσότερο σε συλλογικό επίπεδο. Και εμείς του ΑΚΕΛ- Αριστερά- Νέες Δυνάμεις δίνουμε τις μάχες μας διαχρονικά – και εντός και εκτός Βουλής, δίπλα στον μη προνομιούχο, δίπλα στη μικρομεσαία επιχείρηση, δίπλα στους εργαζόμενους, δίπλα στους άνεργους. Γι’ αυτό εκείνοι που λεν «όλοι οι πολιτικοί είναι το ίδιο» καλά κάνουν να το σκεφτούν ξανά. Γιατί μια τέτοια θέση μόνο τους ένοχους βολεύει.
Η απάντηση λοιπόν είναι απλή: Η αποχή είναι εχθρός της δημοκρατίας, είναι εχθρός της ανανέωσης, είναι εχθρός της αλλαγής. Η αποχή είναι σύμμαχος του κατεστημένου. Άρα μπροστά ή πίσω; Αυτό καλούμαστε να αποφασίσουμε στις 30 του Μάη. Για μας η απάντηση είναι ξεκάθαρη: Μπροστά!
Kαι γιατί να ψηφίσει εσάς;
Στη Βουλή δεν βρέθηκα μια μέρα ως αλεξιπτωτιστής. Ήταν η συνέχεια της πορείας μου μέσα από οργανώσεις για το περιβάλλον, για την καθημερινότητα της τοπικής κοινωνίας, για την επαναπροσέγγιση, για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ενάντια στην ομοφοβία και τον ρατσισμό. Αυτή η πορεία μου έδωσε εμπειρίες και γνώσεις τις οποίες αξιοποιώ, όσο καλύτερα μπορώ και εντός Βουλής και εκτός. Και από αυτή τη δουλειά θέλω να με κρίνει ο κόσμος.
Τι είναι εκείνο που έχετε κάνει στη βουλευτική σας θητεία σας για το οποίο αισθάνεστε ικανοποίηση;
Στη διάρκεια της πενταετίας ασχολήθηκα κυρίως με θέματα που απασχολούν τον άνθρωπο στην καθημερινότητα του. Ως πρόεδρος της επιτροπής εσωτερικών είχα να αντιμετωπίσω τη γραφειοκρατία και δαιδαλώδεις διαδικασίες που ταλαιπωρούν τον πολίτη. Ασχολήθηκα με τα προβλήματα που απασχολούν τους δήμους μέχρι και την τελευταία κοινότητα. Ασχολήθηκα με θέματα μετανάστευσης, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ισότητας ανδρών και γυναικών. Προσπάθησα να έχω συνεχώς επαφή με τον κόσμο. Με τα μικρά και μεγάλα προβλήματα του. Βρέθηκα από τον Μούτταλο στα Πολεμίδια, από τον συνοικισμό της Ανθούπολης στη Λινόπετρα … σε κάθε γωνιά της Κύπρου όπου βρέθηκαν οι Κερυνειώτες -και όχι μόνο- μετά την εισβολή του 1974. Αν θα ξεχώριζα κάτι, ήταν η μάχη που έδωσα, μαζί με άλλους συναδέλφους, για να καθαρίσει το απόστημα που ονομάζεται «χρυσά διαβατήρια». Έστω και αν στο δρόμο μας βρέθηκαν πολλά εμπόδια.
Τι άλλο θέλετε να κάνετε, εάν επανεκλεγείτε; Προεδρεύετε της κοινοβουλευτικής επιτροπής Εσωτερικών, στην οποία υπάρχουν ανοικτά ζητήματα, όπως είναι εκείνο της μεταρρύθμισης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Η μεταρρύθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι σίγουρα μια από τις προτεραιότητες μου. Όχι με τη στενή έννοια της μείωσης του αριθμού των Δήμων και του λειτουργικού τους κόστους που προβάλλει η κυβέρνηση και ο ΔΗΣΥ αλλά στηριγμένη στην αντίληψη ότι η τοπική αυτοδιοίκηση διαδραματίζει ρόλο γέφυρας προς μια νέα δόμηση του δημόσιου χώρου και συμβάλλει καθοριστικά σε μια καλύτερη ποιότητα ζωής των ανθρώπων.
Στο ίδιο πλαίσιο θεωρώ σημαντικό τον εκσυγχρονισμό της κρατικής μηχανής -την απλοποίηση διαδικασιών, τον περιορισμό της γραφειοκρατίας και της ταλαιπωρίας που υφίστανται οι πολίτες.
Στα μάτια της κοινωνίας η πολιτική τείνει να γίνει συνώνυμο της διαφθοράς. Πώς ανατρέπεται αυτή η εικόνα;
Στην Κύπρο λειτούργησε τα τελευταία χρόνια ένας πρωτοφανής μηχανισμός λαφυραγώγησης του εθνικού πλούτου από μια μικρή ελίτ που μπροστά στα συμφέροντά της δεν λογάριασε ούτε το διασυρμό της χώρας ούτε τον κίνδυνο να τιναχτεί -και πάλι- η οικονομία του τόπου στον αέρα. Δεν ισχυρίζομαι ότι η διαφθορά είναι φαινόμενο μόνο των τελευταίων χρόνων. Η διαφορά είναι ότι τώρα οι φορείς της διαφθοράς έχουν πλάτες στα ψηλά δώματα της εξουσίας. Και το πιο θλιβερό είναι ότι ο Πρόεδρος που οδήγησε την Κύπρο στο έσχατο σκαλί ανυποληψίας δεν βρήκε το θάρρος να αναλάβει τις ευθύνες του.
Για να πειστούν οι πολίτες ότι αλλάζει αυτή η κατάσταση, χρειάζονται αποφασιστικές τομές που θα ενισχύουν τον έλεγχο, τη διαφάνεια και τη λογοδοσία του κράτους, των θεσμών, των ιδιωτικών συμφερόντων. Έγιναν κάποια βήματα αλλά χρειάζονται πολύ περισσότερα: αποτελεσματικός έλεγχος του «πόθεν έσχες» – τόσο πολιτειακών αξιωματούχων όσο και δημόσιων λειτουργών, αποτελεσματικοί ελεγκτικοί και εποπτικοί μηχανισμοί, γρήγορη απονομή δικαιοσύνης, περιορισμός των θητειών σε πολιτειακά αξιώματα και εναλλαξιμότητα σε νευραλγικές θέσεις της Δημόσιας Υπηρεσίας, αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής με αξιόπιστες και διαφανείς διαδικασίες, έλεγχος της χρηματοδότησης των ΜΜΕ και πολλά άλλα.
Χρειάζονται όμως και αντιστάσεις από την κοινωνία. Γιατί κοινωνία η οποία ανέχεται τέτοια φαινόμενα, ή ακόμα χειρότερα τα αναπαράγει, δεν είναι υγιής. Και αν, παρ’ ελπίδα, κάνουμε πίσω στη μάχη με τη διαπλοκή, τελειώσαμε.
Πέσατε από τα σύννεφα όταν είδατε το video του Αl Jazeera;
Δεν ένοιωσα τόσο έκπληξη όσο θυμό… Πολύ θυμό. Και γιατί στο video εμπλέκετο ένας άνθρωπος του ΑΚΕΛ αλλά, κυρίως, γιατί ανέδειξε με τον πιο έντονο τρόπο όλα εκείνα για τα οποία προειδοποιούσαμε και καταγγέλλαμε για καιρό και οι κυβερνώντες μας κατηγορούσα για ψιθυρολογία και διαστρέβλωση, ακόμα και για «εθνική προδοσία»!
Tι νομίζετε ότι θα κριθεί στις βουλευτικές; Ποιο είναι το διακύβευμα της κάλπης;
Στις βουλευτικές εκλογές του ερχόμενου Μάη θα αντιπαρατεθούν οι φιλοσοφίες που υπερασπίζονται τον άνθρωπο και το περιβάλλον, από τη μια, και τα συμφέροντα των λίγων, από την άλλη. Θα αντιπαρατεθεί η εντιμότητα με τη διαφθορά. Θα αντιπαρατεθούν εκείνοι που εύκολα ξεπουλούν πατρίδες τη μια και ζώνονται τις φουστανέλες την άλλη, με εκείνους που στην Κύπρο έβλεπαν πάντα «Μια πατρίδα, Ένα λαό».
Ιδιαίτερα για μας τους Κερυνειώτες το τελευταίο είναι το κρίσιμο διακύβευμα. Δεν ξεχνούμε το πόσα στερούμαστε από τα συνεχιζόμενα αδιέξοδα στις προσπάθειες λύσης του κυπριακού προβλήματος. Ούτε ξεχνούμε το πόσα έχουμε να κερδίσουμε από την επίλυσή του και την επανένωση του τόπου μας. Το «πάλι με χρόνια με καιρούς» δεν μας αφήνει προοπτική επιβίωσης. Μόνο μια βιώσιμη λύση του Κυπριακού στη βάση διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας αφήνει ανοιχτή την προοπτική επιστροφής στη γη μας.
Στο σύνθημά σας μιλάτε για αλλαγή. Είναι για το ΑΚΕΛ οι βουλευτικές πρόκριμα για τις προεδρικές του 2023, ή όχι;
Και ναι και όχι. Είναι γεγονός ότι οι βουλευτικές εκλογές λειτουργούν ως πρόκριμα των προεδρικών εκλογών. Κι αυτό ισχύει διαχρονικά. Ο συσχετισμός δυνάμεων που διαμορφώνεται στις βουλευτικές εκλογές διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο για τις δυναμικές που αναπτύσσονται ενόψει προεδρικών εκλογών. Όσο πιο ισχυρό, για παράδειγμα, βγει το
ΑΚΕΛ από τις βουλευτικές εκλογές, τόσο μεγαλύτερη δυνατότητα θα έχει να λειτουργήσει ως άξονας συσπείρωσης των δυνάμεων που επιθυμούν μια προοδευτική αλλαγή για τον τόπο στις επόμενες προεδρικές εκλογές. Από την άλλη βέβαια, οι βουλευτικές εκλογές έχουν τη δική τους σημασία την οποία δεν πρέπει να υποτιμούμε.
