«Ήρθε η ώρα οι πολίτες με την ψήφο τους να καταδικάσουν τη διαφθορά, την καθήλωση στο παρελθόν, την ιδιοποίηση του κράτους από μια ελίτ», δηλώνει η Αλεξάνδρα Ατταλίδου, υποψήφια βουλευτής Λευκωσίας ως συνεργαζόμενη με το Κίνημα Οικολόγων-Συνεργασία Πολιτών. «Η Κύπρος του 1960 έχει χρεωκοπήσει πλέον και μας έχει απογοητεύσει», τονίζει χαρακτηριστικά και σημειώνει ότι «η επόμενη των εκλογών πρέπει να μας βρει όλους με ανασηκωμένα τα μανίκια στην πρώτη γραμμή και όχι στους καναπέδες και στα πληκτρολόγια».
Μια ζωή στην πρώτη γραμμή με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αυτή τη φορά υποψήφια για αξίωμα. Τι είναι εκείνο που σας έκανε να θέλετε να εμπλακείτε στην ενεργό πολιτική;
Η πλήρης αποκάλυψη της σαθρότητας του συστήματος. Αυτό ήταν το έναυσμα. Στα κοινά είμαι από τα εφηβικά μου χρόνια, ειδικά για θέματα περιβάλλοντος και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όταν τον περασμένο Οκτώβριο είδα το βίντεο του Αλ Τζαζίρα, απλά έκλαψα πικρά γιατί κατάλαβα ότι οι θυσίες του κόσμου, το αίμα που χύθηκε για την υπεράσπιση του τόπου και της Δημοκρατίας πήγαν άδικα αφού στα υψηλότερα αξιώματα εκλέξαμε ανθρώπους που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ο προσωπικός πλουτισμός. Εκείνη τη νύκτα αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα να περάσω από την άλλη μεριά. Το σύστημα πρέπει να επανιδρυθεί.
Γιατί με τους Οικολόγους;
Για δύο λόγους: Καταρχάς γιατί είναι το κόμμα το οποίο πολέμησε τη διαφθορά για 20 χρόνια στη βουλή χωρίς εκπτώσεις και δεύτερον γιατί η οικολογική φιλοσοφία είναι η μόνη απάντηση στις τεράστιες προκλήσεις που έχουμε ενώπιον μας! Η κλιματική αλλαγή ώθησε τον πλανήτη σε αλλαγή ρότας καθώς δεν έχουμε πολύ χρόνο μπροστά μας ούτε και πλανήτη Β για να μετακομίσουμε. Η Ευρωπαϊκή Ένωση με την πράσινη συμφωνία και το τεράστιο πακέτο για την επανεκκίνηση της οικονομίας μας δίνει την ευκαιρία να οδηγήσουμε την Κύπρο στην αειφορία με επενδύσεις στην τεχνολογία, την έρευνα και την εκπαίδευση με στόχο τη δημιουργία ποιοτικών θέσεων εργασίας για τους νέους μας.
Για 47 ολόκληρα χρόνια το Kυπριακό παίζει καθοριστικό ρόλο παίζει για τις επιλογές πολλών από εμάς. Πιστεύω όμως, μετά τις εξελίξεις των τελευταίων χρόνων, ότι η διαφθορά έχει επηρεάσει και την ίδια την προσπάθεια λύσης του κυπριακού. Με σοκ ακούσαμε ακόμη και από τον Αρχιεπίσκοπο να μας λέει ότι ο πρόεδρος συζήτησε, και μαζί του, λύση δύο κρατών. Αν ονειρευόμαστε να ζήσουν τα παιδιά μας στον τόπο μας, τότε είναι αδήριτη ανάγκη να καταπολεμήσουμε τη διαφθορά για να εκσυγχρονιστεί το κράτος, η παιδεία και κατά συνέπεια να αγωνιστούμε για την επανένωση του τόπου μας.
Πώς μπορείτε να αλλάξετε τη γνώμη ενός πολίτη που γυρίζει την πλάτη στις εκλογές; Πώς να τον πείσετε να ψηφίσει;
Η απαρέσκεια μας και η απαξίωση μας δεν αλλάζουν τις καταστάσεις. Δυστυχώς. Αντιλαμβάνομαι πλήρως την απέχθεια που νοιώθουν οι πολίτες για τους πολιτικούς και το σύστημα που τους απογοήτευσε οικτρά! Όμως η Δημοκρατία δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς πολίτες που θα ελέγχουν τους πολιτικούς. Ακόμη και αν μόνο 1000 ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα, τα κόμματα και πάλι θα πάρουν τις έδρες στη βουλή και θα συνεχίσουν να παίρνουν αποφάσεις που θα μας επιβάλλονται και θα διαμορφώνουν τη ζωή μας. Ας αναλάβουμε όλοι ρόλο σε αυτή τη διαδικασία. Ας αναδείξουμε ανθρώπους για τα έδρανα της βουλής που ο βίος και η πολιτεία τους είναι εχέγγυο τιμιότητας, γνώσης και ικανότητας να ανταπεξέλθουν στο ρόλο που τους αναθέτουν οι πολίτες: την αντιπροσώπευση του καλώς νοούμενου συμφέροντος των πολιτών, την ανάληψη ευθύνης σε στιγμές κρίσης, την σκληρή εργασία για την υιοθέτηση πολιτικών που θα απαντήσουν στις προκλήσεις ενός κόσμου που γίνεται ολοένα και πιο περίπλοκος. Η βουλή δεν είναι καφενές αλλά χώρος παραγωγής πολιτικής και χρειάζεται ανθρώπους που είναι ικανοί να το πράξουν. Αυτό το έργο είναι ευθύνη των πολιτών κα πρέπει να το αναλάβουν αν θέλουν ένα καλύτερο αύριο.
Kαι γιατί να ψηφίσει εσάς;
Δεν έχω κόκκινα δάνεια, δεν χρωστώ σε κανέναν τίποτα και άρα δεν θα καθορίζει τη ψήφο και το έργο μου κανένας εκτός από τη συνείδηση μου και την αγάπη μου για τον τόπο μου. Γι΄ αυτό και δέχθηκα την πρόταση των Οικολόγων, γιατί έλαβα διαβεβαιώσεις και θα εξακολουθήσω να είμαι η Αλεξάνδρα Ατταλίδου χωρίς καμία έκπτωση. Έχω εμπειρία για το πως λειτουργεί το κράτος, η ΕΕ και ο κόσμος. Έχω όραμα και με νοιάζουν οι άνθρωποι του τόπου μου ειδικά οι νέοι στους οποίους οφείλουμε να παραδώσουμε ένα καλύτερο τόπο από αυτόν που παραλάβαμε εμείς. Ένα τόπο πράσινο, δίκαιο και ευνομούμενο. Με μια δημόσια υπηρεσία που πρέπει να εκσυγχρονιστεί και να ψηφιοποιηθεί για να μπορεί να προσφέρει τις υπηρεσίες που δικαιούνται οι πολίτες με γνώμονα την ισονομία και ισοπολιτεία. Με μια παιδεία που πρέπει να αλλάξει για να προετοιμάζει τους πολίτες για το αύριο καλλιεργώντας την κριτική σκέψη, τη συνεργασία, την επικοινωνία και τη δημιουργικότητα που θα χρειαστούν για να μπορέσουν να λειτουργήσουν σε ένα περίπλοκο και ανταγωνιστικό νέο κόσμο. Με μια οικονομία ανθεκτική χωρίς λογικές της αρπακτής και του συμφέροντος των λίγων, για να μπορεί να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό και να προσφέρει ποιοτικές θέσεις εργασίας με αξιοπρεπείς μισθούς στους πολίτες. Μια Κύπρο της γνώσης, της έρευνας και της τεχνολογικής ανάπτυξης που θα απορροφήσει όλα τα μυαλά που ξενιτεύονται, γιατί δεν δημιουργήσαμε τις κατάλληλες συνθήκες για να μείνουν στον τόπο μας. Αν οι πολίτες συμφωνούν με τις θέσεις μου, εμπιστεύονται την υπόσχεση μου ότι θα παλέψω για ένα καλύτερο κόσμο, τότε θα με ψηφίσουν.
Διαφορετικά, υπάρχουν πολλές επιλογές και στο ψηφοδέλτιο των Οικολόγων και σε άλλα ψηφοδέλτια. Το ζητούμενο είναι να εκλεγούν άτομα που θέλουν και μπορούν να κάνουν κάτι και όχι άτομα που θέλουν να γίνουν κάτι!
Στα μάτια της κοινωνίας η πολιτική τείνει να γίνει συνώνυμο της διαφθοράς. Πώς ανατρέπεται αυτή η εικόνα;
Δεν διαφωνώ με τους πολίτες. Έχουν δίκαιο. Τι άλλη απόδειξη θέλουμε όταν βλέπουμε τους ανώτατους άρχοντες, που υποτίθεται υπηρετούν τους πολίτες, να μάχονται για τον πλουτισμό τους καταπατώντας κάθε έννοια κράτους δικαίου και κάθε έννοια δημοσίου συμφέροντος; Ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσουμε τη διαφθορά είναι με μηδενική ανοχή! Με θεσμούς που θα έχουν δόντια, στους οποίους θα διορίζονται ικανοί και άξιοι που δεν θα υποκύπτουν σε πολιτικές πιέσεις! Με νόμους και κανονισμούς που θα ελέγχουν τα πολιτικά πρόσωπα, τις αποφάσεις τους, και τα οικονομικά τους. Διωκτικές υπηρεσίες (Νομική Υπηρεσία, Αστυνομία, Δικαστήρια) που θα εκσυγχρονιστούν για να οδηγούν επιτέλους τους κλέφτες και απατεώνες στη φυλακή. Που δεν θα καλύπτουν τις ελεεινές συμπεριφορές των πολιτικών προσώπων. Με Ελεύθερα και Ανεξάρτητα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και κατοχύρωση του λειτουργήματος του δημοσιογράφου και της ανεξαρτησίας του για να έχουμε σωστή ενημέρωση. Με καλλιέργεια κριτικής σκέψης στα σχολεία και πανεπιστήμια, με ενθάρρυνση της πολιτότητας και της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά. Με απαίτηση για λογοδοσία και ανάληψη ευθυνών από τα δημόσια πρόσωπα. Με προώθηση του πολιτισμού και όχι του πλούτου.
Tι νομίζετε ότι θα κριθεί στις βουλευτικές; Ποιο είναι το διακύβευμα της κάλπης;
Ο μετασχηματισμός του κράτους! Ήρθε η ώρα οι πολίτες με την ψήφο τους να καταδικάσουν τη διαφθορά, την καθήλωση στο παρελθόν, την ιδιοποίηση του κράτους από μια ελίτ. Η Κύπρος του 1960 έχει χρεωκοπήσει πλέον και μας έχει απογοητεύσει. Ήρθε η ώρα της αλλαγής, της πράσινης και ψηφιακής μεταρρύθμισης που θα στήσουν την οικονομία πάνω σε βιώσιμες και γερές βάσεις. Είναι η ώρα του εκσυγχρονισμού του κράτους και της παιδείας. Είναι η ώρα της ανάληψης ευθύνης για το μέλλον μας. Κανείς δεν περισσεύει, αντίθετα είναι μια μάχη που πρέπει να δώσουμε όλοι μαζί. Πρέπει η επόμενη των εκλογών να μας βρει όλους με ανασηκωμένα τα μανίκια στην πρώτη γραμμή και όχι στους καναπέδες και στα πληκτρολόγια.
Ποιες θα είναι οι προτεραιότητές σας σε περίπτωση εκλογής; Τι είναι εκείνο που θέλετε να κάνετε; Ή έστω να προσπαθήσετε;
Να εξεταστούν όλα τα νομοσχέδια που αφορούν τη διαφθορά με στόχο την ψήφιση και εφαρμογή τους σε νόμο, χωρίς παράθυρα για εκμετάλλευση από τους επιτηδείους γνωστούς. Δεύτερον η μελέτη του σχεδίου επανεκκίνησης της οικονομίας και η διασφάλιση ότι θα τηρούνται οι αρχές της πράσινης συμφωνίας, του ψηφιακού μετασχηματισμού και του κράτους δικαίου. Τρίτον θα καλλιεργήσω τη συνεχή και αμφίδρομη σχέση με την κοινωνία των πολιτών η οποία πρέπει να εμπλέκεται και να ακούγεται στη νομοθετική διαδικασία. Είναι αδιανόητο να περνούν νόμοι χωρίς πραγματική διαβούλευση με τους πολίτες.
Υπήρξατε για χρόνια εκπρόσωπος Τύπου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Κύπρο. Πόσο κοντά είμαστε στην Ευρώπη; Και η Ευρώπη πόσο κοντά μας βρίσκεται;
Καταρχάς, θέλω να υπογραμμίσω ότι η Ευρώπη είναι ένα εξελισσόμενο πρότζεκτ, με πολλές αδυναμίες, αλλά έτη φωτός μπροστά από το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη, τόσο στα θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων όσο και στους τομείς του ενωσιακού δικαίου για το περιβάλλον, την προστασία των καταναλωτών, της ευημερίας των πολιτών της. Οι οραματιστές που την εμπνεύστηκαν επιδίωκαν την ειρήνη μέσα από τη συνεργασία και το αμοιβαίο συμφέρον. Τα κατάφεραν και έχουμε πλέον 76 χρόνια ειρήνης σε μια ήπειρο που ρημάχθηκε από αιώνες αντιμαχιών και δύο καταστροφικούς παγκόσμιους πολέμους. Δυστυχώς στην Κύπρο, παρόλο που είμαστε κράτος μέλος εδώ και 17 χρόνια επιμένουμε να λέμε οι Βρυξέλες και εμείς ωσάν να μη παρακαθόμαστε στο ίδιο τραπέζι με τους υπόλοιπους. Λαϊκιστές πολιτικοί, λόγω κακής πρόθεσης αλλά και άγνοιας για τον τρόπο λειτουργίας της Ένωσης καλλιεργούν ένα αντιευρωπαϊσμό που δεν είναι ωφέλιμος για την Κύπρο και τη δημοκρατία. Ακούμε πολλές φορές πολιτικούς να κατηγορούν την Ευρώπη για δικά μας σφάλματα και παραλήψεις και να κομπάζουν για τα επιτεύγματα της τα οποία οικειοποιούνται ως δικό τους έργο. Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε ότι συμφέροντα υπάρχουν παντού, και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά καθήκον των πολιτικών είναι να βάζουν στόχους και να τους επιτυγχάνουν με τη συνεργασία των άλλων κρατών και των θεσμών της Ένωσης και όχι με στείρες αντιπαραθέσεις που δεν οδηγούν πουθενά. Η Ένωση βρίσκεται στο πλευρό μας, και μαζί με την Ελλάδα είναι οι κύριοι πυλώνες στήριξης των δικαίων της Κύπρου. Όμως είναι αδιανόητο να συμπεριφερόμαστε σε όσους δεν ασπάζονται 100% τις θέσεις μας ως εχθρούς μας. Η Ευρώπη βασίζεται στη συνεργασία και το συμβιβασμό. Πρέπει να μάθουμε να εργαζόμαστε δημιουργικά και εποικοδομητικά αν θέλουμε να προωθήσουμε και τα δικά μας συμφέροντα. Από την ένταξη μας το 2004 δεν εκμεταλλευτήκαμε σωστά τη δυναμική της ΕΕ, δεν πείσαμε συνεταίρους μας και πολλές δε φορές με ανώριμες συμπεριφορές βρεθήκαμε ακόμα και απέναντι τους.
Ο χρόνος μετρά αντίστροφα για την άτυπη Πενταμερή. Με ποιες προσδοκίες; Βλέπετε να υπάρχουν προϋποθέσεις για κάποια θετική κατάληξη;
Νομίζω ότι οι πολιτικές εξελίξεις από το 2017 και την κατάρρευση των συνομιλιών στο Κρανς Μοντανά δεν μας αφήνουν πολλές ελπίδες. Ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Μουσταφά Ακκιντζί παραγκωνίσθηκε και στη θέση του βρίσκεται ο Ερσίν Τατάρ ο οποίος θέλει λύση 2 κρατών επικουρούμενος και από την Τουρκία. Δυστυχώς αφήσαμε τον χρόνο να εξαντληθεί και η προσπάθεια επανεκκίνησης των συνομιλιών γίνεται σε πιο δύσκολες συνθήκες. Όμως, παρά τις δυσκολίες, εμείς δεν πρέπει να το βάλουμε κάτω. Ξαναβρεθήκαμε στα δύσκολα. Ο Ετζεβίτ υποστήριζε ότι το Κυπριακό το έλυσε ο ίδιος το 1974 και ο Ντενκτάς απαιτούσε αναγνώριση του «κράτους» του πριν προσέλθει στις συνομιλίες. Ευτυχώς οι ΗΠΑ και η ΕΕ απέρριψαν τη λύση δύο κρατών, για την οποία ωστόσο μάθαμε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, έχει κάνει συζήτηση με διάφορους. Πολύ φοβούμαι ότι αφού μίλησε, όπως δημοσιεύθηκε στον Τύπο και με τον Τσαβούσογλου, υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, και άνοιξε τα χαρτιά του σε αυτόν, η Τουρκία θα προσέλθει με μαξιμαλιστικές θέσεις στο τραπέζι των συνομιλιών.
Δυστυχώς όπως είναι γνωστό, οι βουλευτικές εκλογές δεν καθορίζουν ποιος χειρίζεται το Κυπριακό. Ελπίζω, αλλά δεν υπάρχουν ενδείξεις, ότι αυτοί που το χειρίζονται να έχουν αντιληφθεί ότι η μόνη εφικτή πορεία είναι η διασύνδεση της λύσης του κυπριακού με τις ευρωτουρκικές σχέσεις και η συμβολή μας σε μια Ευρωπαϊκή στρατηγική για την Τουρκία. Η λύση του κυπριακού δεν μπορεί να περιορίζεται στα πλοία και τα λιμάνια και στην αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία. Η λύση είναι η ομοσπονδιακή συνένωση και η απαλλαγή από την κατοχή. Για να έχουμε τη στήριξη των εταίρων μας αλλά και άλλων δυνάμεων πρέπει να έχουμε σταθερή πορεία με ξεκάθαρους στόχους, με βάση τα όσα έχουν μέχρι στιγμή συμφωνηθεί.
Με ρεαλισμό και χωρίς ταλαντεύσεις πρέπει να στοχεύουμε στην επανένωση. Όλες οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου που έχουμε ξεκάθαρη άποψη στο θέμα πρέπει να ενώσουμε δυνάμεις, να πιέσουμε καταστάσεις -ο καθένας με τον τρόπο του και από το μετερίζι του- για να μην παραδώσουμε μισή την Κύπρο στις επόμενες γενιές Ελληνοκυπρίων αλλά και Τουρκοκυπρίων. Οι απόψεις μου σε αυτό το κομμάτι είναι ξεκάθαρες και δεν τυγχάνουν εκπτώσεων.
