Τα πολιτικά κόμματα του τόπου για τα 45 χρόνια από το θάνατο του Μακάριου

«45 χρόνια από τον θάνατο του Μακάριου

Αγαπήθηκε από τον λαό της Κύπρου

Πολεμήθηκε από τους εχθρούς της Κύπρου

Το ΑΚΕΛ τιμά τη μνήμη του πρώτου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, που έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα πριν από 45 χρόνια. Ο Μακάριος σφράγισε την Ιστορία της πατρίδας μας γιατί ταύτισε ανά το παγκόσμιο το όνομα του με την ίδια την Κύπρο και τον λαό της. Αγαπήθηκε όσο κανείς άλλο από τον λαό της Κύπρου και ταυτόχρονα, πολεμήθηκε όσο κανείς άλλος από τους εχθρούς της Κύπρου.

Ο Μακάριος ηγήθηκε της αντιαποικιακής πάλης του κυπριακού λαού μας, αλλά ταυτόχρονα είχε το σθένος, όντας πολιτικός αρχηγός της ΕΟΚΑ, να καταδικάσει τη γριβική τρομοκρατία σε βάρος της Αριστεράς, τη δεκαετία του 1950. Διείδε έστω και την υστάτη τους ολέθριους κινδύνους και ένωσε σχεδόν ολόκληρο τον κυπριακό λαό στη γραμμή του εφικτού, δηλαδή της ανεξαρτησίας απέναντι στα σχέδια διπλής ένωσης. Απέρριψε τη ΝΑΤΟποίηση και ενέταξε την Κύπρο στο Κίνημα των Αδεσμεύτων, όπου η πατρίδα μας βρήκε πολύτιμη στήριξη. Στάθηκε απέναντι στο χουντικό και εοκαβήτικο φασισμό και έγινε ο ίδιος το ζωντανό λάβαρο της Δημοκρατικής Αντίστασης. Αμέσως μετά την τραγωδία του 1974, ο Μακάριος απέρριψε την υποταγή στην Τουρκία, αλλά επέλεξε τον ιστορικό συμβιβασμό με τους Τουρκοκύπριους. Το ΑΚΕΛ εκτιμά ως την ύστατη προσφορά του Μακάριου στον τόπο, το γεγονός ότι ανέλαβε με το πολιτικό του ανάστημα, την ευθύνη για να αποδεχθεί η ελληνοκυπριακή πλευρά την ομοσπονδιακή λύση στο Κυπριακό, με την Συμφωνία Υψηλού Επιπέδου του 1977.

Η τιμή στο Μακάριο δεν είναι, και δεν πρέπει να είναι, εξιδανίκευση και θεοποίηση. Αναγνωρίζουμε και τα λάθη και τις εσφαλμένες εκτιμήσεις στην πορεία του. Συνιστά όμως προσβλητική αντιστροφή της Ιστορίας και της αλήθειας όταν επιχειρείται να παρουσιαστεί ο Μακάριος ως δικτάτορας ή να εξισωθεί με τον ολετήρα Γρίβα. Βαθύτερος στόχος αυτής της προπαγάνδας είναι να αποενοχοποιηθεί η εοκαβήτικη προδοσία και να ενοχοποιηθεί η αδέσμευτη πολιτική του Μακάριου για την τραγωδία του 1974. Μόνο έτσι άλλωστε, θα πειστεί ο κυπριακός λαός να αγαπήσει το βιαστή του και να αποδεχθεί ένταξη στο ΝΑΤΟ. Είναι όμως μάταιος ο ζήλος των παραχαρακτών της Ιστορίας διότι είναι ο ίδιος ο λαός που τίμησε και τιμά το Μακάριο μέχρι σήμερα.

Το ΑΚΕΛ τιμά και μνημονεύει με σεβασμό τον Πρόεδρο Μακάριο. Τιμούμε τη μνήμη του υπερασπιζόμενοι την ιστορική αλήθεια και τη Δημοκρατική Αντίσταση. Συνεχίζοντας τον αγώνα για να μην δικαιωθεί το έγκλημα του 1974 και να μην οριστικοποιηθεί η διχοτόμηση της Κύπρου».

ΔΗΚΟ

«Αντλούμε δύναμη από τον ένδοξο βίο του Εθνάρχη Μακαρίου, για να συνεχίσουμε τον αγώνα μας για δικαίωση και ελευθερία.

Συμπληρώνονται φέτος σαρανταπέντε χρόνια από το θάνατο του Αρχιεπισκόπου και Εθνάρχη Μακαρίου, πρώτου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Το μεγαλείο του μένει για πάντα βαρύ και ασήκωτο καθώς αποτυπώθηκε βαθιά πάνω σ’ ολόκληρη την Κύπρο.

Ο Εθνάρχης Μακάριος σφράγισε με τον αγώνα του τα σημαντικά γεγονότα της σύγχρονης μας ιστορίας.

Υπήρξε το μεγάλο εμπόδιο στα σχέδια διχοτόμησης και τουρκοποίησης της Κύπρου και γι’ αυτό ακριβώς το λόγο, ήταν ο στόχος του προδοτικού πραξικοπήματος του Ιουλίου του 1974.

Το Δημοκρατικό Κόμμα μνημονεύει και τιμά τον μεγάλο ηγέτη που οδήγησε την Κύπρο μέσα από την καταπίεση της αποικιοκρατίας, στην ανεξαρτησία και ο οποίος ταύτισε τη ζωή του με τους πόθους του λαού για ελευθερία και δικαίωση.

Πορευόμαστε τα βήματα που χάραξε ο ένδοξος του βίος και αντλούμε δύναμη για να αντιμετωπίζουμε τις σύγχρονες εθνικές προκλήσεις.

Αντλούμε δύναμη για να συνεχίσουμε τον αγώνα μας για μία λύση του κυπριακού η οποία θα διασφαλίζει τη συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας και του συνόλου των κυριαρχικών της δικαιωμάτων, θα σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις βασικές ελευθερίες και τις ευρωπαϊκές αρχές και η οποία θα διασφαλίζει ότι η Τουρκία δεν θα έχει ρόλο και λόγο στην Κύπρο.

Όσα χρόνια και αν περάσουν, τα εθνικά μας δίκαια, δεν παραγράφονται.

Σε αυτό το δύσκολο και μεγάλο αγώνα, ο Εθνάρχης Μακάριος παραμένει άσβεστος φωτοδότης».

ΕΔΕΚ

«Στις 3 Αυγούστου 1977 η Κύπρος έχανε τον πρώτο της Πρόεδρο, τον εθνικό ηγέτη που την οδήγησε στην ανεξαρτησία, και ο ελληνισμός έχανε τον τελευταίο του εθνάρχη. Τον Εθνάρχη Μακάριο, τον άνθρωπο που σαγήνευε ανά το παγκόσμιο με την προσωπικότητα, την οξυδέρκεια και την χαρισματική του φύση.

Ο σεβασμός έναντι της τεράστιας παρακαταθήκης του Εθνάρχη Μακαρίου προς τον κυπριακό ελληνισμό επιβάλλει την συνέχιση του αγώνα για απελευθέρωση της πατρίδας μας, επιστροφή όλων των προσφύγων, προάσπιση και ενδυνάμωση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Με αφορμή την επέτειο του θανάτου του Εθνάρχη Μακαρίου, δημοσιοποιούμε και πάλι τα όσα είπε στην τελευταία ιστορική του ομιλία στην πλατεία Ελευθερίας στις 20 Ιουλίου 1977 και καλούμε για ακόμα μια φορά την πολιτική ηγεσία να εισακούσει τη δραματική έκκληση του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου:

«Ο διακοινοτικός διάλογος με τη μορφή που διεξήχθη διέδραμε ήδη τη χρησιμότητά του, η Τουρκία τον αξιοποιεί ως άλλοθι για να εδραιώσει τα επεκτατικά της σχέδια. Ως εκ τούτου όσοι ενδιαφέρονται για πραγματική λύση θα πρέπει να ασκήσουν πιέσεις προς την Τουρκία».

Ταυτόχρονα ο Μακάριος διακήρυξε και την έναρξη ενός μακροχρόνιου αγώνα ο οποίος θα τερματιστεί με την λήξη της κατοχής και την εξεύρεση μίας δίκαιης, δημοκρατικής και βιώσιμης λύσης, όπου όλοι οι κάτοικοί της Κυπριακής Δημοκρατίας θα απολαμβάνουν τα ίδια, πολιτικά και ανθρώπινα, δικαιώματα.

Η ΕΔΕΚ συνεχίζει τον αγώνα. Μέχρι να περπατήσουμε λεύτεροι, στον λεύτερο Πενταδάκτυλο.»

Κίνημα Οικολόγων

«Συμπληρώνονται 45 χρόνια από τον θάνατο, στις 3 Αυγούστου του 1977, του πρώτου προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο εθνάρχης Μακάριος αναδείχθηκε μέσα από τον κυπριακό αγώνα για την ελευθερία της μικρής πατρίδας του, ως ένας από τους κορυφαίους ηγέτες – σύμβολα για την αποτίναξη του αποικοικρατικού ζυγού, των υπόδουλων λαών στην υφήλιο, που με τη λήξη του Β΄Παγκόσμιου Πολέμου διεκδικούσαν δυναμικά την ελευθερία τους.

Στις τρεις δεκαετίες που ακολούθησαν την εκλογή του, στο 1948, αρχικά ως μητροπολίτης Κιτίου, στο 1950 ως Αρχιεπίσκοπος και στα 1960 ως πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο Μακάριος παρέμεινε συνώνυμο των αξιών της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης σε όλο τον κόσμο.

Πολιτεύτηκε με ρεαλισμό και σύνεση. Πολέμησε για τα δίκαια του λαού του. Αντιμετώπισε και αντιστάθηκε στην επιβουλή των ξένων και των ντόπιων φερέφωνων τους που προσπαθούσαν να επιβάλουν “λύσεις” που θα εξυπηρετούσαν τα δικά τους συμφέροντα εις βάρος του λαού μας.

Όταν οι χουντοπροδότες παρέδωσαν την πατρίδα στον Αττίλα, προσπάθησε με την επιστροφή του στην Κύπρο να επουλώσει τις πληγές και να καταλήξει σε ένα συμβιβασμό με προοπτική για τον λαό μας. Όταν οι Τούρκοι στο 1977 και παρόλες τις διαβεβαιώσεις των Αμερικανών, δεν αποδέχτηκαν το συμβιβασμό, ορθά διέγνωσε ότι η στρατηγική θα έπρεπε να αλλάξει και ότι η αδιαλλαξία της Τουρκίας επέβαλλε τον μακροχρόνιο αγώνα.

Η ημέρα θανάτου του Μακάριου αποτελεί ημέρα επαναβεβαίωσης ότι ο αγώνας συνεχίζεται. Ότι συνεχίζουμε να παλεύουμε για την αποτίναξη της τουρκικής κατοχής, και την επικράτηση του δικαίου στην Κυπριακή πολιτεία. Ότι συνεχίζουμε να παλεύουμε για να ζήσουμε σε μία πραγματικά ανεξάρτητη χώρα, χωρίς ξένους στρατούς, σε μία χώρα που θα κατοχυρώνει τα ανθρώπινα και τα πολιτικά δικαιώματα όλων των πολιτών της».

«Σαρανταπέντε χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το θάνατο του αείμνηστου Εθνάρχη και πρώτου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’.

Αποτέλεσε φωτεινό φάρο ελευθερίας και στο πρόσωπο του αποτυπώθηκαν οι αγώνες του κυπριακού λαού για δικαίωση και ανεξαρτησία από τους Βρετανούς αποικιοκράτες.

Στάθηκε με όλο του το σθένος απέναντι στις προσπάθειες διχοτόμησης της Κύπρου, επέλεξε τον ιστορικό συμβιβασμό με τους Τουρκοκύπριους, ήταν ηγέτης διεθνούς εμβέλειας που έχαιρε σεβασμού και εκτίμησης από εχθρούς και φίλους σε ολόκληρο τον κόσμο.

Η ΔΗΠΑ – Συνεργασία τιμά και μνημονεύει με σεβασμό τον Εθνάρχη Μακάριο, οι παρακαταθήκες του οποίου παραμένουν πιο επίκαιρες από ποτέ.

Τη σημερινή 45η επέτειο από το θάνατο του ας ανακαλέσουμε όλοι στη μνήμη μας το διαρκές κάλεσμα του για ενότητα, συμπόρευση και συστράτευση.

Μόνο έτσι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τις σύγχρονες εθνικές προκλήσεις, τον τουρκικό αναθεωρητισμό και την αυξανόμενη προκλητικότητα της Άγκυρας έναντι της Κύπρου και του Ελληνισμού στην ανατολική Μεσόγειο.

Μόνο έτσι μπορούμε να ελπίζουμε σε ευόδωση του αγώνα μας για απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας μας αλλά και την επίτευξη μιας λειτουργικής και βιώσιμης λύση του κυπριακού».