Αποδίδουν οι διπλωματικές προσπάθειες Λευκωσίας και Αθήνας κατά της αναγνώρισης του ψευδοκράτους – Ακραία ενέργεια και δεν θα περάσει, διαμηνύει η διεθνής κοινότητας – Γιατί είναι δύσκολο το παράλογο και παράνομο εγχείρημα της Τουρκίας
Το οργανωμένο σχέδιο για την αναγνώριση του ψευδοκράτους αποκάλυψε η παράνομη επίσκεψη Ερντογάν στα κατεχόμενα. Σε πρώτη φάση οι Άγκυρα και Τατάρ επικεντρώνουν τις προσπάθειες τους σε μια σειρά από χώρες φιλικά προσκείμενες στην Τουρκία, με την Λευκωσία να επιδίδεται παρασκηνιακά σε διπλωματικό μαραθώνιο για να προλάβει τη δημιουργία σοβαρών τετελεσμένων. Και εν πρώτοις η προσπάθεια αυτή φαίνεται να αποδίδει.
Σύμφωνα με όσα γράφτηκαν στον τουρκικό Τύπο, το τουρκικό διπλωματικό σώμα εργάζεται υπόγεια για την αναγνώριση του παράνομου μορφώματος των κατεχόμενων από το Αζερμπαϊτζάν, την Λιβύη (Κυβέρνηση Τρίπολης), το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, την Γκάμπια, το Τουρκμενιστάν και την Σομαλία.
Μάλιστα διαρρέουν πως σε σχέση με το Αζερμπαϊτζάν και την Λιβύη η συζήτηση βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο. Σε ό,τι αφορά το πρώτο ο Ερντογάν προανήγγειλε κοινή επίσκεψή του με τον Τατάρ στο Μπακού, αφού θεωρεί πως μετά τις εξελίξεις στο Ναγκόρνο Καραμπάχ έχει ανοίξει ο δρόμος. Σε ό,τι αφορά την Λιβύη, τοπικά ΜΜΕ μετέδωσαν πως ο Σάρατζ προγραμματίζει παράνομη επίσκεψη στα κατεχόμενα με σκοπό την αναγνώριση και την εγκαθίδρυση διπλωματικών σχέσεων.
Κόντρα στις μεθοδεύσεις της Τουρκίας, η Κύπρος και η Ελλάδα επιδίδονται διπλωματικό μαραθώνιο προβαίνοντας σε διαβήματα προς τον ΟΗΕ και την ΕΕ προς αναχαίτιση και αποτροπή. Σύμφωνα με πληροφορίες οι κινήσεις αυτές βρίσκουν θετικό αντίκρισμα, αφού η διεθνής κοινότητα αναγνωρίζει πως κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά ακραίο και δεν σκοπεύει να το επιτρέψει.
Δύσκολο έως ακατόρθωτο
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το ψευδοκράτος ιδρύθηκε το 1983 και δεν αναγνωρίζεται από καμία χώρα πλην της Τουρκίας. Αμέσως μετά την παράνομη ανακήρυξη, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ υιοθέτησε το ψήφισμα 541 μέσω του οποίο χαρακτηρίζει την τουρκική ενέργεια ως άκυρη. Ένα χρόνο μετά το Συμβούλιο υιοθέτησε το ψήφισμα 550 στο οποίο ρητώς αναφέρεται πως η μόνη νόμιμη κυβέρνηση σε όλη την επικράτεια του νησιού είναι αυτή της Κυπριακής Δημοκρατίας και προτρέπει τα κράτη να μην αναγνωρίσουν την “ΤΔΒΚ”.
Εκ τότε έγινε προσπάθεια και δηλώσεις πρόθεσης για αναγνώριση του ψευδοκράτους, οι οποίες έπεσαν στο κενό. Τέτοια παραδείγματα, τα οποία δημοσίως ανακοίνωσε ο Ραούφ Ντενκτάς ως γεγονότα ήταν η δήθεν αναγνώριση από το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές και η πρόθεση της Γκάμπια για αναγνώριση. Βεβαίως κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ, αφού υπήρξε έντονη η αντίδραση της διεθνούς κοινότητας.
Το ψευδοκράτος αναγνωρίστηκε το 1992 από την Αυτόνομη Δημοκρατία του Ναχιτσεβάν, αποσπασμένο έδαφος του ΑζερμπαΪτζάν. Πλην όμως αυτή η αναγνώριση δεν έλαβε επίσημο χαρακτήρα αφού το Μπακού -αν και πολλές το φορές εκφράστηκε η πρόθεση- δεν τόλμησε να προχωρήσει στην αναγνώριση.
Αυτά τα παραδείγματα μας δείχνουν ξεκάθαρα πως όσο εύκολο είναι να ξεστομίζουν κάτι τέτοιο για να κερδίσουν τις εντυπώσεις, άλλο τόσο δύσκολο είναι να το φτάσουν μέχρι τέλους και να το πράξουν. Κι αυτό γιατί ζυγίζουν το σοβαρό κόστος που θα προκύψει για τις χώρες τους, σε όλα τα επίπεδα.
