Οφείλουμε να διαβάσουμε την ιστορία μέσα από μια έμφυλη οπτική, είπε ο Στεφάνου
Δεν αρκεί να αναγνωρίζουμε ότι οι έμφυλες ανισότητες παραμένουν βαθιά ριζωμένες στην κοινωνία, αντίθετα, οφείλουμε να διαβάσουμε την ιστορία και μέσα από μια έμφυλη οπτική, δήλωσε την Παρασκευή ο ΓΓ του ΑΚΕΛ, Στέφανος Στεφάνου.
Σε χαιρετισμό του, στην εκδήλωση με θέμα «Κυπριακό Γυναικείο Κίνημα: Η ιστορία που δεν γράφτηκε», ο κ. Στεφάνου είπε πως «μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της εποχής μας διεθνώς, αλλά και στον τόπο μας, παραμένει η καταπολέμηση των έμφυλων διακρίσεων», για να σημειώσει ότι «μέσα σε ένα κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο το οποίο θέτει την γυναίκα σε διπλή καταπίεση και δεύτερη μοίρα, η συμβολή των γυναικών στην εξελικτική πορεία της ιστορίας μπήκε στο περιθώριο της συλλογικής κοινωνικής συνείδησης.
Σύμφωνα με τον κ. Στεφάνου «αναγνωρίζοντας ότι η άγνοια και η ημιμάθεια συντηρούν και ανατροφοδοτούν τα αφηγήματα που θέλουν τη γυναίκα καθηλωμένη ή να διαδραματίζει εκείνους τους ρόλους που της αποδίδονται εντός ενός συστήματος καταπίεσης, εκμετάλλευσης και ανισότητας αποφασίσαμε ότι μια συζήτηση όπως η σημερινή είναι απαραίτητη».
«Προφανώς δεν αρκεί να αναγνωρίζουμε ότι οι έμφυλες ανισότητες παραμένουν βαθιά ριζωμένες στην κοινωνία μας. Αντίθετα, οφείλουμε να «διαβάσουμε» την ιστορία μας και μέσα από μια έμφυλη οπτική. Κάτι το οποίο σήμερα θα επιχειρήσουμε».
Όπως είπε «η απουσία της γυναίκας ως μετέχουσας στην ιστορική εξέλιξη, καθώς και της οπτικής γυναικών για τις κοινωνικές, οικονομικές και άλλες εξελίξεις στις διάφορες ιστορικές περιόδους, οφείλεται και στις πολλαπλές εκφράσεις της πατριαρχίας», σημειώνοντας ότι «οφείλεται στις εγγενείς κοινωνικές διακρίσεις που προκαλεί και οι οποίες διαχρονικά κατηγοριοποιούν τη γυναίκα, όπως έλεγε και η Σιμόν Ντε Μποβουάρ, ως το δεύτερο φύλο, αυτό που βρίσκεται στη σκιά του άντρα».
Ο ΓΓ του ΑΚΕΛ ανέφερε, επίσης, ότι «είχαν και έχουν οι γυναίκες ιστορία, είχαν και έχουν δράση, είχαν και έχουν συμμετοχή στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, είχαν και έχουν συμβολή στην παραγωγή, στην πρόοδο της επιστήμης, στη λογοτεχνία, στις τέχνες, στη συλλογική εξελικτική πορεία κάθε κοινωνίας».
Αναφέρθηκε στο παράδειγμα της συμμετοχής πρωτοπόρων γυναικών όπως η Κλειώ Χριστοδουλίδου και η Κατίνα Νικολάου στην συγκρότηση της Αριστεράς στην Κύπρο, λέγοντας ότι «σε εποχές που η γυναικεία χειραφέτηση, η οργάνωση των γυναικών και η εμπλοκή στην πολιτική δράση μα και σε άλλες σημαντικές εκφάνσεις της δημόσιας ζωής φάνταζαν ως ακραίες, εξόχως επαναστατικές διεκδικήσεις».
«Αυτή είναι μία από τις πολλές ιστορίες γυναικών που συνεχίζουν δυστυχώς να απουσιάζουν από την επίσημη ιστορική αφήγηση. Είναι μέρος μιας οικουμενικής ιστορίας που δεν απευθύνεται σε ένα ειδικό κοινό και σίγουρα όχι μόνο στις γυναίκες. Είναι μέρος μιας ιστορίας γεμάτης από αγώνες, διεκδικήσεις, ταξική πάλη και προσπάθεια καταπολέμησης των στερεοτύπων. Η ορατότητα της γυναίκας αποτελεί τη γέφυρα του παρελθόντος με την ευρύτερη προσπάθεια που συνεχίζεται για κοινωνική ισότητα και μια κοινωνία χωρίς έμφυλες διακρίσεις. Μια προσπάθεια στην οποία το ΑΚΕΛ θα συνεχίσει να διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο», κατέληξε ο Στέφανος Στεφάνου.
