Σωσίβιο για Ερντογάν τα εθνικά θέματα – Αναδιαμορφώνει την προεκλογική του εκστρατεία για να κερδίσει το χαμένο έδαφος – Δεν τον αφήνει ο Κιλιτσντάρογλου – Επιμένει με οικονομία και σεισμό ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης – Διαγωνισμός υποσχέσεων
Ξεκάθαρη στόχευση σε εθνικά και αμυντικά ζητήματα έχει πλέον η προεκλογική εκστρατεία του Ερντογάν, ο οποίος προσπαθεί με κάθε τρόπο να κλείσει τη δημοσκοπική ψαλίδα. Οι μετρήσεις των τελευταίων εβδομάδων δίνουν άνετη νίκη του επικεφαλής του CHP, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, στο δεύτερο γύρο των εκλογών. Είναι κάτι που προκαλεί τεράστιο πονοκέφαλο στο κυβερνητικό στρατόπεδο της Τουρκίας, που με καθυστέρηση άρχισε να αντιλαμβάνεται πως δεν είναι απίθανη η ήττα του Ερντογάν.
Δεδομένο πρέπει να θεωρείται το γεγονός ότι το αποτέλεσμα θα κριθεί από τη ψήφο των αναποφάσιστων και των μελών του φιλοκουρδικού HDP. Η πρώτη δεξαμενή είναι κοινή για τους δύο υποψήφιους, επομένως οι ψήφοι που κερδίζει ο Κιλιτσντάρογλου θεωρούνται αυτόματα χαμένες για τον Ερντογάν. Σε ό,τι αφορά τη δεξαμενή του HDP, τα μέλη του είναι πολύ πιο κοντά στον Πρόεδρο του CHP μολονότι δυσκολεύονται να συμβαδίσουν με τα ακροδεξιά στοιχεία που τον στηρίζουν.
Ο υποψήφιος των έξι κομμάτων της αντιπολίτευσης κερδίζει έδαφος εστιάζοντας στην οικονομία και τις αδυναμίες που παρουσιάστηκαν στη διαχείριση των επιπτώσεων που άφησαν πίσω τους οι φονικοί σεισμοί του Φεβρουαρίου. Δηλαδή τα αδύνατα σημεία του Ερντογάν. Ο Τούρκος Πρόεδρος δείχνει να έχει αντιληφθεί πως δεν τον παίρνει σ’ αυτούς τους τομείς να αμύνεται με επιθέσεις, να προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και να υπόσχεται πως θα εφαρμόσει νέα μέτρα μετά από τόσα χρόνια στην εξουσία.
Ακριβώς για αυτούς τους λόγους το κυβερνητικό στρατόπεδο προσπαθεί αν κατευθύνει την προεκλογική συζήτηση στα ελληνοτουρκικά, το Κυπριακό, τους Κούρδους, το Συριακό, την αμυντική βιομηχανία και τα εξοπλιστικά προγράμματα. Έτσι θεωρεί πως δεν θα υπάρχει ισχυρός αντίλογος από πλευράς αντιπολίτευσης, αφού καταγράφεται σύμπνοια στις περισσότερες πτυχές αυτών των τομέων. Αν και η ομάδα του Ερντογάν επιχειρεί χτυπήματα κάτω από τη μέση, αφού παρασκηνιακά διαδίδει ψευδώς και δημοσίως αφήνει αιχμές πως ο Κιλιτσντάρογλου συμφωνεί π.χ. με τις θέσεις των Ελληνοκυπρίων στο Κυπριακό.
Με τη σειρά της η αντιπολίτευση αρνείται να παίξει το παιχνίδι του Ερντογάν και συνεχίζει ακλόνητη να ασχολείται με το τρίπτυχο οικονομία – διαχείριση κρίσεων – δημοκρατία. Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός πως τις τελευταίες εβδομάδες ο Κιλιτσντάρογλου έχει περιορίσει τις ευθείες επιθέσεις κατά της κυβέρνησης και εστιάζει στην προβολή των δικών του προτάσεων. Στοχευμένες προτάσεις που καλύπτουν όλες τις κοινωνικές και ηλικιακές ομάδες.
Δύο εντελώς διαφορετικές πολιτικές προσεγγίσεις και κατευθύνσεις. Από τη μια η παραδοσιακή συνταγή που ακολουθεί εδώ και χρόνια ο Ερντογάν. Αυτή που μέχρι σήμερα του χάρισε αρκετές εκλογικές νίκες. Από την άλλη η σύγχρονη ματιά του Κιλιτσντάρογλου, ο οποίος προσπαθεί να μιλήσει τη γλώσσα του μέσου Τούρκου, αξιοποιώντας πλήρως τα social media και λανσάροντας για πρώτη φορά στη χώρα ένα αλλιώτικο προφίλ υποψηφίου Προέδρου ως άνθρωπος της διπλανής πόρτας.
Αυτή η κόντρα καταλήγει στο τεράστιο δίλημμα για τους ανένταχτους αναποφάσιστους: η δοκιμασμένη συνταγή (για κάποιους καλή, για κάποιους κακή) έναντι των «θα» (για κάποιους αέρας ανανέωσης, για κάποιους ένα ρισκοφόρο πείραμα). Κι όλα αυτά κάτω από την πιο καθοριστική παράμετρο για το αποτέλεσμα των τουρκικών εκλογών. Η πρωτοφανής σύμπραξη των κομμάτων της αντιπολίτευσης, που δίνει μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας του κοινού στόχου της απομάκρυνσης του Ερντογάν από το παλάτι.
