Προσφυγικό, ώρα μηδέν για την Κύπρο – Τρίβει τα χέρια του από ευτυχία ο Ερντογάν – Ζητείται αποφασιστική ευρωπαϊκή παρέμβαση για να λύσει το ζήτημα από τη ρίζα
Αφόρητα ασήκωτο είναι το βάρος των μεταναστευτικών ροών που καλείται να σηκώσει η Κύπρος τους τελευταίους μήνες. Σχεδόν 11.000 αφίξεις από την αρχή του χρόνου μέχρι σήμερα, πάνω από 2.000 μέσα στο Οκτώβριο. Η κατάσταση έχει ήδη ξεφύγει και όπως όλα δείχνουν τα χειρότερα είναι ακόμη μπροστά μας. Άλλη μια κρίση που έχει ονοματεπώνυμο: Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι οι οκτώ στους δέκα μετανάστες που εισέρχονται στα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας, προέρχονται από την Τουρκία. Φτάνουν στα κατεχόμενα δια θαλάσσης ή αεροπορικώς και μέσω πράσινης γραμμής περνούν στις ελεύθερες περιοχές.
Πρόκειται για ένα… απλοϊκό σχέδιο, το οποίο υλοποιείται εξαιτίας μιας σειράς κενών και συγκυριών. Ο έλεγχος στις πύλες εισόδου στα κατεχόμενα είναι ανύπαρκτος, ενώ εντελώς αφύλακτη και ακάλυπτη από την ΕΕ είναι η θαλάσσια περιοχή μεταξύ Τουρκίας και Κύπρου. Φαινομενικά αδύνατη είναι και η φύλαξη των 170 χιλιομέτρων της πράσινης γραμμής.
Το ότι ο Ερντογάν προβαίνει σε εργαλειοποίηση των μεταναστών δεν χωράει αμφιβολία. Θύματα αυτής της κατάστασης οι ίδιοι, θύμα και το νησί μας το οποίο σύντομα θα βρεθεί αντιμέτωπο -ανάμεσα σε άλλα- με σοβαρή δημογραφική αλλοίωση.
Εξίσου εκνευριστική είναι η στάση που υιοθετεί ο Τούρκος πρόεδρος σε επίπεδο δημοσίου λόγου. Υιοθετεί την προσφιλή του τακτική «εγώ εν τζιαι» και προκειμένου να πείσει τη διεθνή κοινότητα εκτοξεύει απειλές δεξιά και αριστερά. Κάτι ανάλογο έπραξε προχθές δηλώνοντας ξεδιάντροπα πως «είναι υποκρισία να κατηγορεί κανείς την Τουρκία για το μεταναστευτικό».
Όχι κύριε Ερντογάν. Κατά γενική ομολογία, υποκρισία είναι αυτό που κάνεις εσύ!
Αμέσως δράσεις
Δεν είναι υπερβολή. Η χώρα μας έχει εξελιχθεί στο νέο προσφυγικό «hotspot» της Ευρώπης. Για αυτό η διαχείριση δεν χωράει άλλες αναβολές και εκπτώσεις. Οι αποφάσεις που πάρθηκαν αυτή την εβδομάδα πρέπει να υλοποιηθούν κατά γράμμα.
Κυρίως τα τρία μέτρα που έχουν να κάνουν με την Κομισιόν, η οποία πρέπει να πειστεί για την τραγικότητα των στιγμών. Να πειστεί για το σχέδιο του Ερντογάν, το οποίο δεν αφορά μόνο την Κύπρο. Να πειστεί πως το πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπιστεί από την πηγή. Από τη ρίζα. Και η ρίζα δεν βρίσκεται πολύ μακριά. Μια θάλασσα μας χωρίζει.
