Ο πολύπλοκος διχασμός του πλανήτη για τον πόλεμο στο Ισραήλ – Διπλωματικές ισορροπίες τρόμου γύρω απο την Γάζα – Πρωτοφανές κύμα στήριξης από δυτικά κρατη στο Ισραήλ – Διαχωρίζεται η Χαμάς απο τον παλαιστινιακό λαό – Ποιες χώρες στηρίζουν έμπρακτα την τρομοκρατική οργάνωση
Η σοβαρή ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή προκαλεί ξανά διχασμό στον πλανήτη, με τις γεωπολιτικές ισορροπίες να κρέμονται από μια λεπτή κλωστή. Το τοπίο περιπλέκεται από το γεγονός ότι τον πόλεμο ξεκίνησε η Χαμάς, και όχι απευθείας η Παλαιστινιακή Αρχή. Ωστόσο τα βασικά στρατόπεδα των αντιμαχόμενων μερών έχουν σχηματιστεί με σαφήνεια. Κατά πλειοψηφία ο αραβικός κόσμος στηρίζει την Παλαιστίνη, χωρίς όμως όλοι να προκρίνουν την επίθεση της Χαμάς. Την ίδια ώρα σύσσωμη η Δύση τάσσεται υπέρ του Ισραήλ με λόγια και πράξεις.
Στηρίζουν Παλαιστίνη, κάποιοι και Χαμάς
Κράτη όπως το Ιράν, σαφώς ο Λίβανος, το Ιράκ, το Κατάρ και η Συρία στηρίζουν ανοιχτά την επίθεση της Χαμάς την οποία θεωρούν ως τη φυσική εξέλιξη των γεγονότων. Θεωρούν πως το φυτίλι άναψε το Ισραήλ, υποστηρίζοντας πως ευθύνεται διαχρονικά για την κατάσταση.
Άλλα αραβικά κράτη, τα οποία διανύουν την τελευταία τριετία περίοδο εξομάλυνσης των σχέσεων τους με το Ισραήλ, αποτελούν κάποιου είδους εξαίρεση. Κατόπιν πιέσεων από πλευράς Ουάσινγκτον τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν και το Μαρόκο υπέγραψαν τα τελευταία χρόνια με την Κυβέρνηση Νετανιάχου τις «Συμφωνίες του Αβραάμ» για τη μεταξύ τους συνεργασία. Τα κράτη αυτά στέκονται προφανώς αλληλέγγυα στον παλαιστινιακό λαό και εστιάζουν στα ανθρωπιστικά ζητήματα, όμως μέχρι στιγμής μετράνε τα λόγια τους σε σχέση με την κατάσταση επί του εδάφους. Το ίδιο ισχύει και για το Ομάν.
Σε εξίσου άβολη θέση βρίσκεται η Σαουηδική Αραβία, η οποία πριν ξεσπάσει ο πόλεμος συζητούσε εξομάλυνση με το Ισραήλ. Το Βασίλειο διαχρονικά στέκεται δίπλα την Παλαιστίνη, και αυτό δεν αλλάζει. Όμως στην προκειμένη περίπτωση αποφεύγει τις συγκεκριμένες αναφορές στη διένεξη και περιορίζεται σε λακωνικές τοποθετήσεις για την ανάγκη αποκλιμάκωσης.
Θεωρητικά στη μέση, πρακτικά υπέρ Παλαιστίνης
Την παλαιστινιακή πλευρά στηρίζει ευθέως και η Τουρκία, η οποία επίσης σε ανθρωπιστικά ζητήματα προσπαθεί να κρατήσει ισορροπίες. Ο Ερντογάν επιτέθηκε λεκτικά κατά του Ισραήλ και της Δύσης, επικρίνοντας τους για τη μη επίλυση του Μεσανατολικού ιστορικά. Την ίδια στιγμή, αναλαμβάνει πρωτοβουλία να συνομιλήσει με την Χαμάς για την απελευθέρωση ομήρων και προσπαθεί να στείλει ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα. Είναι η πολιτική των φαινομενικά δύο κατευθύνσεων που ακολουθεί πιστά τα τελευταία χρόνια η τουρκική κυβέρνηση.
Παρόμοια πολιτική υιοθετεί και η Ρωσία, η οποία στα λόγια εμφανίζεται ισορροπημένη όμως πρακτικά στηρίζει την Παλαιστίνη. Τη λογική «ο φίλος του εχθρού μου, είναι επίσης εχθρός μου» ακολουθεί το Κρεμλίνο, το οποίο και κε αυτή την ευκαιρία φορτώνει με ευθύνες τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στον αντίποδα…
Το κράτος που δέχθηκε την επίθεση κατάφερε να συγκεντρώσει πρωτοφανή στήριξη από το δυτικό κόσμο. Παρά τις επιμέρους διαφωνίες που κατά καιρούς έχουν εκφραστεί για πολιτικές θέσεις από κράτη, το Ισραήλ τυγχάνει αμέριστης συμπαράστασης από τη συντριπτική πλειοψηφία Ηνωμένων Εθνών. Τόσο μέσα από δηλώσεις, όσο και έμπρακτα με την αποστολή στρατιωτικής βοήθειας. Όλοι αναγνωρίζουν το δικαίωμα που έχει ένα κράτος στην άμυνα, ιδιαίτερα τη στιγμή που δέχεται μια επίθεση από μία διαβόητη τρομοκρατική οργάνωση.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες άνοιξαν αυτή την πορεία, όπως ήταν αναμενόμενο λόγω των κορυφαίων διμερών σχέσεων τους με το Ισραήλ. Δεν ήταν επίσης έκπληξη το γεγονός πως ακολούθησε η Βρετανία και τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα οποία καταδικάζουν απερίφραστα τις επιθέσεις. Με μια υποσημείωση, αυτή της ταυτόχρονης υποστήριξης του παλαιστινιακού λαού καθώς αναγνωρίζεται πως η πλειοψηφία και απο αυτη την πλευρά είναι θύματα των επιθέσεων που εκδηλώθηκαν απο τους ομοϊδεάτες τους της Χαμάς.
Αυτήν την προσέγγιση υιοθετεί και η χώρα μας, η οποια έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την κρίση λόγω γεωγραφίας, διπλωματίας, διμερών σχέσεων και συνεργασίας στα ενεργειακά. Η Κύπρος εξελίχθηκε την τελευταία δεκαετία σε έναν πραγματικά πιστό σύμμαχο του Ισραήλ, με το οποίο έχει αναπτύξει αμοιβαίως επωφελείς σχέσεις. Στηρίζει ευθέως το εν λόγω κράτος, δηλώνοντας όμως παράλληλα την αλληλεγγύη της προς τον παλαιστινιακό λαό και την Ραμάλα, με την οποία επίσης μοιράζεται καλές σχέσεις. Άλλωστε παράλληλα με την ανάπτυξη των σχέσεων της Κύπρου με το Ισραήλ, υπάρχει επικοινωνία και με την Παλαιστινιακή Αρχή σε διμερές και τριμερές επίπεδο μαζί με την Ελλάδα. Κεντρικό μήνυμα είναι το γεγονός πως η συνεργασία με μια χώρα της περιοχής δεν στρέφεται εναντίον κάποιας άλλης χώρας και πως κράτη τα οποία διατηρούν επικοινωνία με τα δυο μέρη μπορούν να συμβάλουν στο να χτιστούν γέφυρες παρά στο να γκρεμίζονται.
