Περί ΑΤΑ και εργασιακής ειρήνης ο λόγος…
Του Νικόλα Πέτρου Καπαρτή
Παρακολουθώντας στενά τις εξελίξεις γύρω από τις διαβουλεύσεις που διεξάγονταν για επίτευξη μιας νέας συμφωνίας για την ΑΤΑ, ομολογώ πως δεν ανέμενα πως μόλις 2,5 μήνες μετά την ανάληψή των καθηκόντων του ο Υπουργός Εργασίας της κυβέρνησης Χριστοδουλίδη θα κατόρθωνε να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ των θέσεων εργοδοτικών και συνδικαλιστικών οργανώσεων, και θα έβρισκε τη χρυσή τομή για μια νέα μεταβατική συμφωνία, η οποία θα έφερνε ξανά την εργασιακή ειρήνη στην Κύπρο.
Αντιθέτως, βλέποντας τις «σκληρές» θέσεις που κρατούσαν οι δύο πλευρές και μετά το ναυάγιο των διαβουλεύσεων επί Υπουργίας Κυριάκου Κούσιου, το οποίο έφερε Παναπεργία από μέρους των συνδικαλιστικών οργανώσεων, σχεδόν κανείς δεν ανέμενε πως το όλο ζήτημα θα έπαιρνε μια τέτοια τροπή, η οποία θα έδινε τη δυνατότητα στον Γιάννη Παναγιώτου να καταθέσει μια μεσολαβητική πρόταση η οποία θα οδηγούσε στο συμβιβασμό.
Μάλιστα, όταν ο Υπουργός κατέθεσε προφορικώς την μεσολαβητική πρόταση στις 28 Απριλίου σε συντεχνίες και εργοδότες μιλώντας off the record με τους κοινωνικού εταίρους, αυτό που μου μετέφεραν, πλην της ΟΕΒ, πως δεν μπορούσαν να αποδεχτούν μια τέτοια πρόταση και πως δύσκολα θα ακολουθούσε η υπογραφή μιας νέας συμφωνίας. Να που όμως, οι αλλαγές που έγιναν στην πρόταση αυτή και η επιμονή του κ. Παναγιώτου έφεραν την ανατροπή και την εργασιακή ειρήνη.
Συγχαίρουμε λοιπόν τους κοινωνικούς εταίρους που κατέληξαν σε μια συμβιβαστική συμφωνία και δίνουμε τα εύσημα στον Υπουργό που η επιμονή του απέφερε καρπούς.