Όταν στο Κοινοβούλιο μιας χώρας τίθεται προς συζήτηση ένα θέμα που αφορά την παιδεία του τόπου, οφείλουν περισσότερο από ποτέ -θα σκεφτόταν κανείς- τα μέλη που απαρτίζουν το σώμα να επιδείξουν τη δική τους παιδεία και μάλιστα στον ύψιστο βαθμό.
Της Μύριας Αβρααμίδου
Οι βουλευτές όμως κατά τη συζήτηση και ψήφιση της πρότασης νόμου του ΔΗΣΥ που προβλέπει ότι την αρμοδιότητα για τον καθορισμό των σχολικών επετείων στις οποίες γίνεται ανάγνωση μηνυμάτων ή φυλλαδίων και ολιγόλεπτη συζήτηση στην τάξη θα έχει το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, οτιδήποτε άλλο πέραν αυτού επέδειξαν. Κάποιοι εξ αυτών τουλάχιστον…
Και ξαφνικά… Φωνές, εντάσεις, χαρακτηρισμοί περί «προδοτών και πατριωτών, αλητών και ναζί» και βουλευτές που λίγο έλειψε να πιαστούν στα χέρια στον οίκο της Δημοκρατίας.
Εικόνες ντροπής στο Κυπριακό Κοινοβούλιο και συνεδρία του σώματος υπό το… άγρυπνο βλέμμα της αστυνομίας.
Εν ολίγοις… Περί παιδείας ο λόγος αλλά… εμφανής η έλλειψη αυτής!
