«Παίζω για τη φανέλα», «Η ομάδα είναι πάνω από όλα», «Against modern football»… φράσεις που κάποτε είχαν αξία, νόημα και ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα περιγράφοντας την ρομαντική πτυχή του ποδοσφαίρου.
Του Νικόλα Πέτρου Καπαρτή
Λέξεις που άρχισαν να χάνουν το νόημα τους ακόμα και στο αγροτικό ποδόσφαιρο, δεδομένου ότι τα πλοκάμια του «μοντέρνου ποδοσφαίρου» άρχισαν να επεκτείνονται πλέον για τα καλά και στον ερασιτεχνικό αθλητισμό.
Δυστυχώς εκείνα τα αγνά χρόνια που μαζευόμασταν τις Κυριακές με την παρέα στο προαύλιο του Σωματείου για να πιούμε ένα καφέ, να πούμε τα νέα μας και να ξεκινήσουμε όλη μαζί για το γήπεδο έχουν περάσει ανεπίστρεπτή.
Την ώρα που το ένα σωματείο μετά το άλλο βάζει λουκέτο, κάποιοι επιλέγουν αντί να δίνουν κάθε πόρο που έχουν μαζέψει για τον εκσυγχρονισμό των Σωματείων τους, για την προσέλκυση των ντόπιων νέων σε αυτούς, μέσω πολιτιστικών και αθλητικών δραστηριοτήτων, επιλέγουν να ξοδεύουν αυτά τα χρήματα σε αδήλωτους μισθούς ποδοσφαιριστών, για να «κορδώνουν καμαρωτοί» πως έχουν την καλύτερη ομάδα, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις που αφήνει πίσω της αυτή η πρακτική.
100-300 ευρώ τον μήνα για ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές
Μαζεύοντας μαρτυρίες από δεκάδες ποδοσφαιριστές και παράγοντες Σωματείων, οδηγηθήκαμε στο αναμενόμενο συμπέρασμα ότι πλέον μεγάλος αριθμός Σωματείων που αγωνίζονται στα πρωταθλήματα των Ομοσπονδιών που υπάγονται στην ΣΤΟΚ δίνουν μαύρα χρήματα σε ποδοσφαιριστές για να αγωνίζονται στις ομάδες τους. Δηλαδή, πληρώνουν ποσά που συνήθως κυμαίνονται από 100-300 ευρώ τον μήνα, χωρίς να υπογράφεται συμβόλαιο, όπως προβλέπει η νόμιμη οδός.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία νέων γυρολόγων (όπως τους ονομάζουμε ποδοσφαιρικά αυτούς που αλλάζουν τη μια ομάδα μετά την άλλη) που αντί να συνδέονται με τα Σωματεία, τις δράσεις τους και τη δημιουργία φίλων εντός και εκτός γηπέδου, έχουν ως μόνο κριτήριο το χρήμα για την επιλογή της ομάδας που θα αγωνιστούν. Την ίδια ώρα, επηρεάζεται το επίπεδο των πρωταθλημάτων του αγροτικού, αφού με αυτή την πρακτική δημιουργούνται ομάδες δύο ταχυτήτων. Των ομάδων που δεν πληρώνουν τους ποδοσφαιριστές τους διότι θέλουν να κρατήσουν ενεργό στον αθλητισμό τον ντόπιο ποδοσφαιριστή και διοχετεύουν τους πόρους που συλλέγουν και σε άλλες πολιτιστικές ή αθλητικές δραστηριότητες, για να εμπλέξουν περισσότερους νέους στις δράσεις τους και των ομάδων που δίνουν μεγάλα ποσά -για τα δεδομένα του αγροτικού- σε ποδοσφαιριστές άλλων περιοχών ή κοινοτήτων, με μόνο στόχο να φτιάξουν μια ομάδα που να πρωταγωνιστεί στα πρωταθλήματα του αγροτικού ποδοσφαίρου.
Μάλιστα, υπάρχουν και οι περιπτώσεις που οι ποδοσφαιριστές αυτοί δεν λαμβάνουν ποτέ τα χρήματα που τους έχουν υποσχεθεί οι «ψευτομεγαλοπαράγοντες» του αγροτικού, με αποτέλεσμα να εγκαταλείπουν τις ομάδες τους μεσούσης της σεζόν και να διασύρονται τα ονόματα Σωματείων με ιστορία δεκάδων ετών.
Βέβαια, υπάρχουν και οι πιο οδυνηρές επιπτώσεις -από την άσκοπη σπατάλη των χρημάτων στο αγροτικό ποδόσφαιρο- που οι «ψευτομεγαλοπαράγοντες» αφήνουν χρέη στις ομάδες τους μη μπορώντας να διαχειριστούν τα έξοδα αυτά -από τις μεγάλες προσδοκίες που είχαν- και οδηγούν τα Σωματεία σε οικονομικές περιπέτειες ή ακόμα και σε λουκέτο. Τα παραδείγματα είναι δεκάδες.
Σημειώνεται δε, πως η ουσία δεν είναι το θέμα να τεθεί τοπικιστικά, αντιθέτως, ο κάθε νέος έχει το δικαίωμα να αγωνιστεί σε ομάδα άλλης κοινότητας ή δήμου είτε λόγω σύνδεσης που έχει με κάποιο Σωματείο είτε λόγω φιλικών σχέσεων που έχει με άλλους ποδοσφαιριστές. Το ζητούμενο στην προκειμένη είναι πως με την πρακτική χρηματοδότησης -και ειδικά με αυτό τον τρόπο που γίνεται- οδηγείται το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο σε μονοπάτια μη υγειούς ανταγωνισμού και βάζει φραγμούς σε νέους που θέλουν να ασχοληθούν με τον ερασιτεχνικό αθλητισμό.
Σχετικά είναι και τα «παράπονα» που λάβαμε από παράγοντες ομάδων που αγωνίζονται σε πιο υψηλές κατηγορίες της ΚΟΠ, οι οποίοι επισημαίνουν πως το «παζάρι χάλασε», διότι από τη στιγμή που πλέον οι ποδοσφαιριστές αυτού του επιπέδου λαμβάνουν ποσά της τάξης των 200-300 ευρώ από ομάδες του αγροτικού -χωρίς να τους δεσμεύει κάποιο συμβόλαιο- επιλέγουν να αγωνιστούν σε αυτές, όπου και το επίπεδο είναι λιγότερο απαιτητικό.
Ως εκ τούτου, αυτή η νέα τάξη πραγμάτων που παρατηρείται εντονότερα τα τελευταία χρόνια, κατάντησε το αγροτικό ποδόσφαιρο μια φτηνή απομίμηση των μεγάλων σαλονιών του Κυπριακού Ποδοσφαίρου, μόνο που στην προκειμένη περίπτωση αντί τη θέση των κύπριων ποδοσφαιριστών να την παίρνουν οι ξένοι, τη θέση των ντόπιων ερασιτεχνών ποδοσφαιριστών την παίρνουν μισθοφόροι ποδοσφαιριστές από άλλες κοινότητες ή δήμους, μόνο και μόνο επειδή παίζουν καλύτερη μπάλα. Αυτό έχεις ως αποτέλεσμα ένας νέος που διαμένει σε μια περιοχή ή κοινότητα, να παραγκωνίζεται από τον ερασιτεχνικό αθλητισμό και να χάνει κάθε επαφή με την τοπική κοινωνία.
Κάποιοι παίζουν ακόμα στα χαλίκια
Κι όλα αυτά… την ώρα που οι ομάδες των ορεινών και ημιορεινών κυρίως περιοχών προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανά τα Σωματεία τους και να δώσουν τα εφόδια στο ντόπιο ποδοσφαιριστή να μείνει μακριά από τις εξαρτήσεις και να ασχοληθεί έστω με τον ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο.
Βέβαια την όλη προσπάθεια δυσχεραίνουν οι γηπεδικές εγκαταστάσεις, αφού εν έτη 2022 υπάρχουν ακόμη Σωματεία του αγροτικού που αγωνίζονται σε γήπεδα με χαλίκια και χώμα, όπως έπαιζαν μπάλα οι παππούδες μας. Χωρίς την ουσιαστική στήριξη λοιπόν της πολιτείας αυτά τα Σωματεία -που βρίσκονται κυρίως στις ορεινές περιοχές- δεν μπορούν βέβαια να χτίσουν νέα γήπεδα τα οποία θα προσελκύσουν τους νέους να ασχοληθούν με τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, αφού έχουν ελάχιστα εισοδήματα -τα οποία δίνουν για τα έξοδα της ομάδας τους- λόγω του μικρού τους πληθυσμού και επηρεασμένα από τη μάστιγα εγκατάλειψης των ορεινών κοινοτήτων.
Παράλληλα, τα Σωματεία αυτά έρχονται αντιμέτωπα με το προαναφερθέν φαινόμενο, αφού σε κάποιες περιπτώσεις οι ντόπιοι ποδοσφαιριστές, των ορεινών αυτών χωριών, επιλέγουν να αγωνιστούν σε ομάδες άλλων κοινοτήτων ή δήμων που αγωνίζονται στο αγροτικό, οι οποίες τους δίνουν μαύρα χρήματα για να παίξουν στις δικές τους ομάδες.
Διευκρινίζεται δε, πως σκοπός του εν λόγω άρθρου δεν είναι να δακτυλοδείξουμε πρόσωπα ή Σωματεία, αλλά να υποδείξουμε τις συνέπειες που αφήνει πίσω της η πρακτική του μαύρου χρήματος στο αγροτικό ποδόσφαιρο και για σταλούν τα απαιτούμενα μηνύματα προς την πολιτεία και τις αρμόδιες Ομοσπονδίες, ούτως ώστε να λάβουν μέτρα και πολιτικές αποφάσεις για τον πραγματικό εκσυγχρονισμό του αγροτικού ποδοσφαίρου και τη στήριξη των Σωματείων που είτε λόγω της εγκατάλειψης των ορεινών περιοχών είτε λόγω του μικρού πληθυσμού των κοινοτήτων, δεν έχουν τη δυνατότητα να φτιάξουν νέα γήπεδα ή να ανταπεξέλθουν σε αυτή τη νέα μάστιγα που πνίγει τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Τα δεδομένα είναι εκεί και το μπαλάκι πλέον βρίσκεται στα χέρια των αρμοδίων…
