Η υπόθεση του Ντέιβιντ Χάντερ και της γυναίκας του Τζάνις σίγουρα θα είναι σημείο αναφοράς για την Κύπρο. Προς ποια κατεύθυνση, άγνωστο για την ώρα…
Της Μύριας Αβρααμίδου
Ήταν μια πρωτοφανής υπόθεση για τα κυπριακά δικαστήρια. Για τα κυπριακά δεδομένα. Σκότωσε τη γυναίκα του για να μην υποφέρει. Δικάστηκε, καταδικάστηκε και σήμερα βγήκε από το Δικαστήριο Πάφου ελεύθερος. Να την θρηνήσει…
«Ήταν μαζί για πάνω από 50 χρόνια, ήταν βαθιά ερωτευμένοι. Ήταν το τέλειο αντρόγυνο. Γνωρίστηκαν σε έναν χορό ανθρακωρύχων και από τότε ήταν αχώριστοι» αναφέρει το περιβάλλον του 76χρονου Ντέιβιντ Χάντερ.
Ανακουφισμένοι οι οικείοι του τον είδαν σήμερα χωρίς χειροπέδες. Το Μόνιμο Κακουργιοδικείο που συνεδρίασε στην Πάφο τον έκρινε ένοχο για ανθρωποκτονία. Αφαίρεσε τη ζωή της γυναίκας του Τζάνις. Δε μπορούσε να την βλέπει να υποφέρει από τους πόνους εξαιτίας της βαριάς της ασθένειας.
Η Τζάνις είχε βαρεθεί τον πόνο… Έκλαιγε και τον παρακολούσε να της πάρει τη ζωή, όπως ακούστηκε και στο Δικαστήριο κατά την εκδίκαση της υπόθεσης που κράτησε για πάνω από ένα χρόνο.
Ο Χάντερ ομολόγησε από την αρχή. Είπε την αλήθεια. Αδυνατούσε να βλέπει τη γυναίκα του να υποφέρει. Και τον Δεκέμβριο του 2021 την σκότωσε. Πήγε να βάλει και ο ίδιος τέρμα στη ζωή του αλλά δεν τα κατάφερε.
Ο Ντέιβιντ και η Τζάνις είχαν πάρει τη μεγάλη απόφαση να ζήσουν τη ζωή τους στην Κύπρο. Μια χώρα που το δικαίωμα στην ευθανασία δεν υπάρχει.
Πήρε ο Χάντερ τον νόμο στα χέρια του θα πουν μερικοί. Ήταν δικαίωμα της να μην θέλει να υποφέρει θα πουν κάποιοι άλλοι.
Το Δικαστήριο αποφάσισε. Οι 19 μήνες που εξέτισε ως ποινή φυλάκισης ο Ντέιβιντ ήταν αρκετοί. Άκουσε την ποινή του για δύο χρόνια φυλάκιση και εν συνεχεία αφέθηκε ελεύθερος. Συγκινημένος μίλησε αμέσως μετά. Και ευχαρίστησε όσους στάθηκαν δίπλα του.
Στην απόφαση του Δικαστηρίου σημειώνεται μεταξύ άλλων ότι η αφαίρεση μιας ζωής έστω και υπό τις συνθήκες της υπόθεσης αυτής δεν είναι ανεκτή ακόμα και αν το ίδιο το θύμα το επιθυμούσε. Και δεν είναι… Ωστόσο, λήφθηκε υπόψη η ηλικία του κατηγορουμένου, το λευκό του ποινικό μητρώο, η παραδοχή και βεβαίως οι ιδιαίτερες περιστάσεις της υπόθεσης, ότι δηλαδή της αφαίρεσε τη ζωή αισθανόμενος αγάπη και με σκοπό να την λυτρώσει.
Στην Κύπρο σήμερα νομοθεσία για υποβοηθούμενο τερματισμό της ζωής δεν υπάρχει ως γνωστόν. Σχετική πρόταση κατέθεσε η Ειρήνη Χαραλαμπίδου για ασθενείς που είναι σε καταληκτικό στάδιο.
«Σκοπός της πρότασης νόμου είναι η θέσπιση νομοθεσίας για τη ρύθμιση του ιατρικώς υποβοηθούμενου τερματισμού της ζωής ασθενών οι οποίοι είναι σε καταληκτικό στάδιο. Η πρόταση καθορίζει όρους και προϋποθέσεις προκειμένου να εκτελεστεί η ιατρική πράξη» είπε προ καιρού η ίδια η κυρία Χαραλαμπίδου.
Ήδη σε αριθμό Ευρωπαϊκών χωρών το δικαίωμα αυτό έχει θεσπιστεί νομοθετικά. Την ορθότητα δε θα την κρίνουμε εμείς. Στην Κύπρο η συζήτηση το επόμενο διάστημα αρχίζει. Ας μην χρονίσει και αυτή. Κάποιοι συνάνθρωποι μας υποφέρουν. Και όσο κι αν κάποιοι δε μπορούν να αντιληφθούν γιατί μερικοί ασθενείς να θέλουν αντί να παλέψουν να πεθάνουν… είναι δυστυχώς μια πραγματικότητα. Και όλοι αυτοί οι άνθρωποι δικαιούνται μια απάντηση. Όχι τη γνώμη μας… Μια απάντηση.
