Για πολλοστή φορά, βρισκόμαστε στο ίδιο έργο θεατές, με την αντιπαράθεση διαρκείας, μεταξύ Ελεγκτικής και Νομικής Υπηρεσίας.
Του Μανώλη Καλατζή
Για να είμαστε πιο ακριβείς, η αντιπαράθεση έχει πιο προσωπικό χαρακτήρα και αφορά τον Γενικό Ελεγκτή Οδυσσέα Μιχαηλίδη και τον Γενικό και Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα, Γιώργο Σαββίδη και Σάββα Αγγελίδη.
Η άκρη του νήματος στη κόντρα μεταξύ Οδυσσέα Μιχαηλίδη και Σάββα Αγγελίδη, πάει χρόνια πίσω, όταν ο νυν Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας ήταν Υπουργός Άμυνας. Τότε ο Γενικός Ελεγκτής είχε δημοσιοποιήσει την έκθεση μιας έρευνας που έκανε για την εφεδρεία της Ε.Φ, παρουσιάζοντας διάφορα ευρήματα που είχαν εξοργίσει τον κ. Αγγελίδη. Αυτό που περισσότερο είχε προκαλέσει την οργή του, ήταν η δημοσιοποίηση απόρρητων στοιχείων που αφορούσαν τη δομή και τη στελέχωση της εφεδρείας. Δεν είναι κρυφό ότι εξεταζόταν το ενδεχόμενο να γίνουν ενέργειες που ίσως να οδηγούσαν ακόμα και στη παύση του Γενικού Ελεγκτή. Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε πως ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης, «κάρφωνε» διάφορους για τη μη συμμετοχή τους στην εφεδρεία, αποφεύγοντας να δηλώσει πως ένας εξ αυτών ήταν και ο ίδιος, ο οποίος παρά το ότι είχε υποχρέωση εμφάνισης του στις κλήσεις της ΕΦ, δεν εμφανιζόταν με την δικαιολογία πως δήθεν «αυτή ήταν η πρακτική». Βεβαίως τέτοια πρακτική δεν υπήρχε καθώς η προκάτοχος του ήταν γυναίκα!
Τα χρόνια πέρασαν και κατά καιρούς σημειώνονταν, μεγαλύτερες ή μικρότερες σε έκταση, θεσμικές συγκρούσεις μεταξύ Νομικής και Ελεγκτικής Υπηρεσίας.
Και φτάσαμε στο σήμερα. Τα όσα ανέφερε στην ανακοίνωση της η Ελεγκτική Υπηρεσία (Οδυσσέας Μιχαηλίδης) για εμπλοκή του Σάββα Αγγελίδη, σε υποθέσεις που έχουν να κάνουν με το κουκούλωμα της υπόθεσης του μαύρου βαν και τις αναστολές διώξεων για υποθέσεις μεγάλων ποσοτήτων ναρκωτικών, δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται απλώς με αφορισμούς.
Ακόμα και αν ο Γενικός Ελεγκτής διακατέχεται από εμπάθεια και λειτουργεί με επιλεκτικότητα, οι καταγγελίες είναι πολύ σοβαρές και ο κ. Αγγελίδης οφείλει να διαλύσει κάθε σκιά, με την παράθεση στοιχείων. Διαφορετικά, θα επικρατήσει η καχυποψία η οποία πλήττει ευθέως τον θεσμό τον οποίο υπηρετεί.
Ατόπημα και του κ. Αγγελίδη αλλά και του κ. Μιχαηλίδη η αναφορά στον υιό του Γενικού Ελεγκτή, σε επίσημες ανακοινώσεις. Αυτά θα μπορούσαν να τα πουν σε μια κατ’ ιδίαν συνάντηση αλλά δεν μπορούν να αποτελούν αντικείμενο δημόσιων τοποθετήσεων Θεσμών του κράτους.
Επί της ουσίας δεν αναμένουμε τίποτα από την Ανεξάρτητη Αρχή κατά της Διαφθοράς, η οποία έχει ήδη ενώπιον της 75 καταγγελίες και δεν έχει ξεκινήσει η έρευνα για καμία. Αν ληφθεί υπόψη η υποστελέχωση της Αρχής αλλά και οι περιορισμένες δυνατότητες για ταυτόχρονη έρευνα τόσο πολλών και σοβαρών υποθέσεων, είμαστε σίγουροι πως θα χρειαστούν χρόνια για να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Αυτή η πολυτέλεια του χρόνου, δεν προσφέρεται όταν μιλάμε για πιθανή διαφθορά κορυφαίων αξιωματούχων. Ακόμα όμως και αν καταλήξει κάπου η έρευνα, προκύπτει ένα ακόμα σοβαρότερο θέμα. Ποιος θα διερευνήσει ποινικά αδικήματα, αν αυτά αφορούν τον αξιωματούχο που έχει τη συνταγματική εξουσία για διερεύνηση τέτοιων αδικημάτων;
Από την άλλη και ο θεσμός του Γενικού Ελεγκτή, είναι επίσης ανέλεγκτος και ανεξέλεγκτος. Μπορεί να ελέγχει οποιονδήποτε αλλά δεν ελέγχεται από κανένα.
Πρόκειται για μια αναπηρία του σύγχρονου κράτους, το οποίο λειτουργεί με όρους της δεκαετίας του ’60, χωρίς να διαθέτει τις δικλείδες ασφαλείας που είναι απαραίτητες για την αξιοπιστία των κορυφαίων θεσμικών οργάνων του.
Επειδή η σύγκρουση των εκπροσώπων των δυο θεσμών, πλήττει το ίδιο το κράτος, ο Πρόεδρος, με σεβασμό στην ανεξαρτησία τους, οφείλει να παρέμβει και να δώσει λύσεις. Λύσεις και όχι κουκούλωμα. Ας αποδοθούν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ, αλλά χωρίς διασυρμό του κράτους δικαίου.
