Ξαφνικά όλα τα μείζονα θέματα της προεκλογικής εκστρατείας έχουν ξεθωριάσει και το μόνο που μοιάζει να ενδιαφέρει τους Αμερικανούς είναι η υγεία της Χίλαρι Κλίντον, ανεβάζοντας τις «μετοχές» του Ντόναλντ Τραμπ.
Η ψύχωση με την κατάσταση της υγείας των εκάστοτε ενοίκων του Λευκού Οίκου δεν είναι κάτι πρωτοφανές. Αντιθέτως αποτελεί… παράδοση της κυβέρνησης να κρύβει επιμελώς τυχόν προβλήματα των προέδρων, καθώς ο «καπετάνιος» της χώρας οφείλει να είναι γεμάτος ζωτικότητα και να έχει σιδερένια κράση.
Ο νεαρός τότε Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι και αργότερα ο πρώην καουμπόι Ρόναλντ Ρίγκαν έμοιαζαν να πληρούν ακριβώς αυτές τις προδιαγραφές, ωστόσο η πραγματικότητα ήταν πολύ διαφορετική, απλώς παρέμενε επτασφράγιστο μυστικό για τους απλούς ψηφοφόρους. Στα 43 του χρόνια ο JFK έπασχε από χρόνιους πόνους στην πλάτη, που αρκετές φορές δεν του επέτρεπαν να σταθεί καν όρθιος χωρίς τις πατερίτσες του και από τη νόσο Αντισον, μια σοβαρή ασθένεια των επινεφριδίων. Επίσης είχε εθιστεί από τα αναλγητικά που έπαιρνε για τους χρόνιους πόνους, ενώ πάθαινε συχνά κρίσεις πανικού. Όλα αυτά ήταν γνωστά μόνο στους στενούς συνεργάτες του.
Η εικόνα του αγέρωχου καουμπόι από τις ταινίες συνόδευε τον Ρόναλντ Ρίγκαν και όταν έβαλε υποψηφιότητα για πρόεδρος στα 70 του χρόνια έκανε ό,τι μπορούσε για να τη διατηρήσει. Η αλήθεια ήταν όμως ότι ήδη από το 1981 έπασχε από λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος και αργότερα καρκίνο του δέρματος. Η παραδοχή ότι ο Ρίγκαν είχε Αλτσχάιμερ ήρθε το 1994, τέσσερα χρόνια μετά τη λήξη της δεύτερης θητείας του, όμως αρκετοί υποστήριζαν ότι τα συμπτώματα είχαν κάνει την εμφάνισή τους ήδη από το 1987, όταν δεν μπορούσε να θυμηθεί ονόματα και φαινόταν αρκετές φορές σε σύγχυση.
Ακόμη και ο πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Τζορτζ Ουάσινγκτον, έκρυβε τα προβλήματα που αντιμετώπιζε με την οδοντοστοιχία του. Κατά τη διάρκεια της θητείας του αντικατέστησε σχεδόν όλα του τα δόντια, αγοράζοντάς τα από μαύρους σκλάβους. Ούτε για τις συνθήκες του θανάτου του, είχαν γίνει γνωστές τότε οι λεπτομέρειες, για να μην υπάρξει η παραμικρή σκιά στην εικόνα του προέδρου. Ακόμη επικρατεί διχογνωμία για το εάν έφταιξαν οι γιατροί και οι θεραπείες που εφάρμοσαν στον Ουάσινγκτον, ο οποίος είχε μείνει ώρες με βρεγμένα ρούχα, ή εάν υπήρχε κάποιο άλλο πρόβλημα υγείας.
Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση απόκρυψης προβλημάτων υγείας από τους πολίτες ήταν αυτή του Γούντροου Γουίλσον, ο οποίος στα μέσα της θητείας του, το 1919, υπέστη δύο εγκεφαλικά. Η σύζυγός του, η οποία είχε φοιτήσει μόλις δύο χρόνια στο σχολείο, κράτησε κρυφή την ασθένεια, και αποφάσιζε η ίδια για τις υποθέσεις του κράτους, μαζί με τους υπουργούς και τους πολιτικούς της προτίμησής της. Το κοινό δεν γνώριζε ότι η Εντιθ Γουίλσον ήταν εκείνη που κυβερνούσε εκείνο το διάστημα.
Ο Γκρόβερ Κλίβελαντ, ο οποίος ήταν ο μοναδικός πρόεδρος με δύο θητείες, αλλά όχι διαδοχικές, είχε αρθρίτιδα και προβλήματα με τα νεφρά, τα οποία έμεναν κρυφά από τους ψηφοφόρους. Κάποια στιγμή διεγνώσθη με καρκίνο στο στόμα και η επέμβαση διάρκειας 90 λεπτών πραγματοποιήθηκε από 6μελή ομάδα γιατρών στο γιοτ ενός φίλου του. Επισήμως ο πρόεδρος έκανε διακοπές για ψάρεμα στο εν λόγω σκάφος. Το μούσι του κάλυπτε την παραμόρφωση και έτσι τίποτα δεν έγινε αντιληπτό.
Τέλος, ο Φραγκλίνος Ρούσβελτ, που ήταν καθηλωμένος στο αναπηρικό καροτσάκι όταν εξελέγη, υποστήριζε στους δημοσιογράφους ότι ακολουθεί μια θεραπεία που θα του επιτρέψει σύντομα να σταθεί στα πόδια του. Στις επίσημες εκδηλώσεις φρόντιζε με μεγάλο κόπο να στέκεται όρθιος, υποστηριζόμενος από κάποιο έμπιστο πρόσωπο. Ακόμη και οι φωτογραφίες της εποχής σπάνια τον έδειχναν στο καροτσάκι.
Πηγή: Έθνος (Μαρία Αδαμίδου)
