Ζητούμενο για τη Δύση παραμένει να μην δαγκώσει τον απαγορευμένο καρπό και να συνεχίσει να στέκεται προσεκτικά απέναντι στο ενδεχόμενο μίας απερίσκεπτης κλιμάκωσης
Στις αρχές του περασμένου Φεβρουαρίου, ο υπουργός Άμυνας της Δανίας δήλωνε ότι δεν αποκλείει το ενδεχόμενο «η Ρωσία να δοκιμάσει το Άρθρο 5 και την αλληλεγγύη του ΝΑΤΟ (…) εντός τριών ή πέντε ετών».
Έναν περίπου μήνα πριν, είχε προηγηθεί σχετική δήλωση του Γερμανού ομολόγου του, Μπόρις Πιστόριους, στο γερμανικό περιοδικό Der Tagesspiegel όπου ο υπουργός Άμυνας της Γερμανίας τόνιζε πως μπορεί μια ρωσική επίθεση να μην είναι πιθανή «προς το παρόν» αλλά, «οι ειδικοί μας αναμένουν μια περίοδο πέντε έως οκτώ ετών κατά την οποία αυτό θα μπορούσε αυτό να είναι δυνατό».
Σε αυτό το ψυχροπολεμικό… βαλς δηλώσεων, ωστόσο, πρωταγωνιστούν πλέον οι δηλώσεις του προέδρου της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν που μολονότι επικαλέστηκε την ανάγκη τήρησης «στρατηγικής αμφισημίας» αρνήθηκε, μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της Διεθνούς Διάσκεψης για την Ουκρανία στο Παρίσι, να αποκλείσει την αποστολή δυτικών στρατευμάτων σε ουκρανικό έδαφος.
Προκαλώντας σάλο στο εσωτερικό της Γαλλίας, τριγμούς στην Ευρώπη και τεντώνοντας τις ρωσικές κεραίες, ο Γάλλος πρόεδρος «ξαναχτυπά» αλλά, από την Πράγα αυτή τη φορά.
Παραμένοντας ανοιχτά υπέρ της ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας και μιλώντας εκ νέου για τον εν εξελίξει πόλεμο στην Ουκρανία, ο Εμανουέλ Μακρόν επέμεινε ότι «θα πρέπει να ανταποκριθούμε στην Ιστορία και το θάρρος που αυτή απαιτεί» αφού, όπως τόνισε, «πλησιάζουμε σε μια στιγμή στην Ιστορία της Ευρώπης όπου θα απαιτηθεί να μην είμαστε δειλοί».
Η απάντηση από τη Μόσχα δεν άργησε να έρθει. Τον λόγο, αυτή τη φορά, πήρε ο επικεφαλής των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών, Σεργκέι Ναρίσκιν, τονίζοντας ότι «τα σχόλια του Εμανουέλ Μακρόν (…) οδηγούν την παγκόσμια κοινότητα στο χείλος ενός πυρηνικού πολέμου».
Και μπορεί ο Ναρίσκιν να μην είπε κάτι νέο – αφού ανάλογη δήλωση είχε κάνει και ο ίδιος ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλάντιμιρ Πούτιν, κατά την ετήσια ομιλία του την περασμένη Πέμπτη – τα λεγόμενά του αποτελούν, ωστόσο, μία ακόμη υπενθύμιση για τις άγραφες κόκκινες γραμμές της Ρωσίας που τις τελευταίες ημέρες παρακολουθεί (σιγοβράζοντας) τη μεγαλύτερη νατοϊκή άσκηση από τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου να λαμβάνει χώρα σε απόσταση αναπνοής από τα δυτικά και βορειοδυτικά σύνορά της.
Ήδη ο Ρώσος υπουργός Άμυνας, Σεργκέι Σοϊγκού, ανακοίνωσε ότι σε αυτά «εφαρμόζονται πλέον μέτρα για την ενίσχυση της ανάπτυξης ρωσικών στρατευμάτων» ενώ, από την πλευρά του το υπουργείο Εξωτερικών της χώρας, με αφορμή και τις ρωσικές υποκλοπές συνομιλίας 38 λεπτών ανώτατων Γερμανών στρατιωτικών, επιμένει να δοκιμάζει το χαρτί της υπαρξιακής απειλής, κάνοντας λόγο για σχέδιο επίθεσης της Δύσης κατά της Ρωσίας.
Από την πλευρά τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες, μέσω του εκπροσώπου του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας τους Λευκού Οίκου, Τζον Κίρμπι, ξεκαθαρίζουν πως «δεν θα υπάρξουν Αμερικανοί στρατιώτες στο έδαφος της Ουκρανίας» ενώ, στις νέες δηλώσεις Μακρόν περί θάρρους αντιδρά και το Βερολίνο κάνοντας λόγο για μη παραγωγικές συζητήσεις.
Ζητούμενο για τη Δύση παραμένει να μην δαγκώσει τον απαγορευμένο καρπό και να συνεχίσει να στέκεται προσεκτικά απέναντι στο ενδεχόμενο μίας απερίσκεπτης κλιμάκωσης. Στα «sos» αυτής της δοκιμασίας, σύμφωνα με αναλυτές, είναι η στρατηγική του ΝΑΤΟ να μην απωλέσει τη συνοχή της, όπως κατηγορεί τη Βορειοατλαντική Συμμαχία σε άρθρο γνώμης η βρετανική The Guardian.
Έπειτα όμως από την τρικυμία μετά τη διαρροή συνομιλίας Γερμανών αξιωματούχων της Πολεμικής Αεροπορίας σχετικά με την παράδοση πυραύλων Taurus στο Κίεβο οι ασκήσεις ισορροπίας γίνονται σε τεντωμένο σκοινί και μάλιστα υπό την απειλή πυρηνικής σύρραξης.
Πηγή: Skai
