Ο στρατός της Μιανμάρ ανακοίνωσε ότι παίρνει τον έλεγχο της χώρας
Ο στρατός της Μιανμάρ ανακοίνωσε το πρωί της Δευτέρας, 1 Φεβρουαρίου ότι παίρνει τον έλεγχο της χώρας, μια δεκαετία αφότου παρέδωσε την εξουσία στην κυβέρνηση. Το πραξικόπημα επαναφέρει στη χώρα μνήμες από τα 50 χρόνια στρατιωτικού καθεστώτος που πέρασε, λίγο πριν το βήμα προς τη δημοκρατία το 2011. Η σύλληψη της επικεφαλής της κυβέρνησης Αούνγκ Σαν Σου Κι και άλλων πολιτικών θυμίζουν μέρες που η χώρα ήλπιζε ότι άφησε πίσω.
Το πρωί της Δευτέρας, η Ολομέλεια του Κοινοβουλίου θα είχε την πρώτη της συνεδρίαση. Το κόμμα «Εθνικός Σύνδεσμος για τη Δημοκρατία» θα ξεκινούσε τη δεύτερη θητεία του. Πώς ο στρατός, όμως, πήρε στα χέρια του την εξουσία και -κυρίως- τι θα συμβεί μετά;
Ισχυρισμοί για νοθεία
Όπως εξηγούν αναλυτές διεθνώς, η μέρα είναι συμβολική, εξαιτίας της πρώτης συνεδρίασης της Βουλής.
Οι εκλογές του Νοεμβρίου έδωσαν στο κόμμα της Σου Κι ποσοστό μεγαλύτερο του 80%, ακόμα και μετά από ισχυρισμούς και κατηγορίες για γενοκτονία των Μουσουλμάνων Ροχίνγκια που ζουν στη χώρα.
Η στηριζόμενη από τον στρατό αντιπολίτευση άρχισε να κατηγορεί την κυβέρνηση για νοθεία στις εκλογές. Φυσικά, χωρίς αποδεικτικά στοιχεία.
Ντροπιάζοντας τον «πατέρα του Εθνους»
Παρά τις εκλογές που πραγματοποιήθηκαν τον Νοέμβριο, ο στρατός έχει ακόμα εξουσία πάνω στην κυβέρνηση, εξαιτίας ενός αμφιλεγόμενου Άρθρου στο Σύνταγμα από το 2008. Αυτό όχι μόνο δίνει στον στρατό το ένα τέταρτο των εδρών στο Κοινοβούλιο αλλά και τον έλεγχο σε τρία υπουργεία «κλειδιά»: Εσωτερικών, Άμυνας και Συνόρων.
Το κυβερνών κόμμα με την πλειοψηφία του δεν μπορούσε να αλλάξει το Σύνταγμα, καθώς κάτι τέτοιο χρειάζεται το 75% του κοινοβουλίου. Και με τον στρατό να «κρατάει» το 25%, το εγχείρημα αποδεικνύεται εξαιρετικά δύσκολο.
Άλλοι αναλυτές θεωρούν ότι ο στρατός νιώθει «ντροπή» και προχώρησε σε πράξη εκδίκησης. Οικογένειες στρατιωτικών φαίνεται ότι ψήφισαν υπέρ του Εθνικού Συνδέσμου για τη Δημοκρατία. Επίσης, τα διεθνή ΜΜΕ αναφέρονται στη Σου Κι σαν «μητέρα», την ώρα που ο στρατός αυτοαποκαλείται «ο πατέρας» του Έθνους. Έτσι, βλέποντας τη χώρα να ανοίγει στο διεθνές εμπόριο, νιώθει την υποχρέωση να «βάλει τάξη». Βλέπει οποιονδήποτε ξένο ως εχθρό.
Τι επιφυλάσσει το μέλλον για τη Μιανμάρ
Μεγάλη μερίδα των αναλυτών σχολιάζει ότι ο στρατός δεν έχει πολλά να κερδίσει στην παρούσα φάση. Η διατήρηση της εξουσίας για έναν χρόνο θα απομονώσει τους διεθνείς εταίρους, πλην των Κινέζων και θα πλήξει τα συμφέροντα του στρατού.
Είναι πιθανό, δηλαδή, να δούμε ξανά τη Μιανμάρ να γίνεται κράτος απομονωμένο και πάλι. Εκτός αν εξεγερθούν οι κάτοικοι, που δεν θέλουν να επιστρέψουν στη στρατιωτική κυριαρχία. Υπάρχει ο φόβος, όμως, πλήρους αποσταθεροποίησης αν αρχίσουν οι μαζικές διαδηλώσεις στη χώρα.
Πηγή: Έθνος (της Μαρίας Ανδρικάκης)
