Ο Χόσνι Καλάγια εξιστορεί στον Guardian πώς αυτοπυρπολήθηκε για να τροφοδοτήσει περαιτέρω την οργή, προκαλώντας μια επανάσταση στην Τυνησία & την Αραβική Άνοιξη.
Στις 18 Δεκεμβρίου του 2010, στην πόλη Σιντί Μπουζίντ της Τυνησίας, ένας πλανόδιος πωλητής φρούτων και λαχανικών, ο Μοχάμεντ Μπουαζίζι, αυτοπυρπολήθηκε, διαμαρτυρόμενος για την κατάσχεση των προϊόντων του από την αστυνομία επειδή δεν είχε άδεια. Η ενέργεια αυτή του 27χρονου πωλητή, ο οποίος τελικά εξέπνευσε στις 4 Ιανουαρίου του 2011, είχε ως αποτέλεσμα να ξεσπάσουν διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης αρχικά στη Σιντί Μπουζίντ και στη συνέχεια σε διάφορες πόλεις της Τυνησίας.
Ο Χόσνι Καλάγια εξιστορεί στον Guardian το πώς αυτοπυρπολήθηκε για να τροφοδοτήσει περαιτέρω την οργή, προκαλώντας μια επανάσταση στην Τυνησία και την Αραβική Άνοιξη στην ευρύτερη περιοχή.
Όπως λέει στο συγκινητικό αυτό βίντεο, «το μόνο που ήθελα ήταν να έχω μία σύζυγο, παιδιά και ένα σπίτι. Ηθελα τα πιο απλά πράγματα»… «Αλλαξα την ιστορία της Τυνησίας, και τώρα το μετανιώνω»…
Αξίζει να σημειώσουμε ότι στη διάρκεια των διαδηλώσεων αυτών τουλάχιστον 219 άνθρωποι φέρεται να έχουν σκοτωθεί. Ειδικότερα, σε ανακοίνωση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ αναφέρθηκε ότι 219 άτομα σκοτώθηκαν και 510 τραυματίστηκαν στη διάρκεια των βίαιων επεισοδίων που οδήγησαν στην πτώση του προέδρου Ζιν Ελ Αμπιντίν Μπεν Άλι στις 14 Ιανουαρίου 2011. Εξ αυτών οι 147 πέθαναν στο δρόμο και οι υπόλοιπο 72 στις φυλακές.
Στις 14 Ιανουαρίου του 2011 ο πρόεδρος της χώρας Μπεν Αλί εγκατέλειψε την Τυνησία και κατέφυγε στη Σαουδική Αραβία. Την εξουσία ανέλαβε ο μέχρι τότε πρωθυπουργός Μοχάμεντ Γκανουσί. Στις 28 Ιανουαρίου 2011 άρχισαν διαδηλώσεις με αίτημα και την παραίτηση του Γκανουσί.
Η Τυνησία για πολλά χρόνια παρουσιαζόταν, ακόμα και σε ευρωπαϊκές χώρες, ως χώρα πρότυπο στον μουσουλμανικό κόσμο καθώς φαινόταν ότι είχε οικονομική σταθερότητα και ότι, σε αντίθεση με γειτονικές της χώρες, φονταμενταλιστικές ισλαμιστικές οργανώσεις δεν είχαν επιρροή. Στην πραγματικότητα μεγάλο μέρος του πληθυσμού ζει σε πολύ άσχημες συνθήκες και υποφέρει από την ανεργία (ακόμα και νέοι πτυχιούχοι) και την αύξηση των τιμών των τροφίμων. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τη διαφθορά του καθεστώτος, την αυταρχικότητα της αστυνομίας και την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι οι πραγματικές αιτίες που οδήγησαν στις διαδηλώσεις και τις ταραχές στα τέλη του 2010 και στις αρχές του 2011 στην Τυνησία.
