Δε ψάχνουμε για ήρωες αλλά ακόμη κι αν ψάχναμε εύκολα θα μπορούσαμε να βρούμε στο δικό μας σπίτι, στο πρόσωπο της δικιάς μας μητέρας. Αποτελεί ίσως το ιερότερο κομμάτι του κάθε ανθρώπου. Μας κουβαλάει εννέα μήνες στο σώμα της και για το υπόλοιπο της ζωής της στην καρδιά της.
Σε κάθε δυσκολία μας είναι η πιο άξια συμπαραστάτης και σε κάθε χαρά μας γινόμαστε το καλύτερο χαμόγελο της. Καθόλου τυχαία δεν είναι η εβραϊκή παροιμία που λέει ότι «Ο Θεός δεν μπορούσε να βρίσκεται παντού, γι’ αυτό δημιούργησε τις μητέρες».
Έτσι προς τιμήν τους καθιερώθηκε, κάθε δεύτερη Κυριακή του Μάη, η Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας. Μέρα εορτασμού της μητρότητας και των ευχαριστιών προς τη μητέρα. Μία τέτοια μέρα λοιπόν κάθε παιδί -ακόμη και αν είναι ενήλικας- έχει ένα λόγο περισσότερο για να πει τα δικά του ευχαριστώ στη μητέρα του.
Εμείς επισκεφθήκαμε τη Στέγη Ηλικιωμένων Άγιος Νεόφυτος στη Λεμεσό και συναντήσαμε μαμάδες μίας άλλης γενιάς. Μαμάδες με ενήλικα παιδιά που γι’ αυτές όμως θα είναι πάντα «τα μικρά τους».
Η κυρία Ειρήνη με τα τρία παιδιά, η κυρία Αναστασία με τα τέσσερα παιδιά, η κυρία Ελένη με τα δύο παιδιά και η κυρία Χρυστάλλα με τα εννέα παιδιά, μας μίλησαν για τα καμάρια τους, τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν για να τα μεγαλώσουν αλλά και για τα πόσα παράπονα… δεν έχουν απ’ αυτά.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ – ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ ΕΔΩ
