Το κόστος μισθοδοσίας από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για τις τράπεζες – Μελέτη Συνδέσμου Τραπεζών – Η τακτική της ΕΤΥΚ
Η διαχείριση του κόστους μισθοδοσίας και ο εξορθολογισμός του δείκτη εσόδων – εξόδων αναδεικνύεται ως μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που έχουν να αντιμετωπίσουν οι τράπεζες.
Τις τελευταίες μέρες έγινε γνωστή η πρόθεση της Ελληνικής Τράπεζας να προχωρήσει σε 300 με 350 πλεονασμούς τη φετινή χρονιά, υλοποιώντας σχέδιο μετασχηματισμού με στόχο να διασφαλίσει τη βιώσιμη ανάπτυξή της και να παραμείνει ανταγωνιστική σε βάθος χρόνου.
Παρά την αναμενόμενη αντίδραση της Ένωσης Τραπεζικών Υπαλλήλων Κύπρου (ΕΤΥΚ), μία ματιά στο δείκτη εσόδων – εξόδων της Τράπεζας εξηγεί τις κινήσεις της διοίκησης της Ελληνικής Τράπεζας. Ειδικότερα, ο δείκτης κόστους προς έσοδα ανήλθε στο 73% το 2021, ενώ το 2020 ήταν στο 67%.
Στην ίδια κατάσταση βρίσκεται και η Τράπεζα Κύπρου, με τον δείκτη εξόδων / εσόδων να βρίσκεται στο 66%, και σύμφωνα με την ετήσια έκθεση στόχος είναι η μείωσή του στο 50% – 55% ως το 2025.
Είναι ξεκάθαρο ότι το κόστος μισθοδοσίας, σε συνδυασμό με τη νομισματική πολιτική χαμηλών και αρνητικών επιτοκίων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), καθώς και η μετεξέλιξη της φύσης των τραπεζικών εργασιών λόγω της ψηφιοποίησης, υποχρεώνει τις τράπεζες, και ειδικά τις κυπριακές τράπεζες, να πάρουν δύσκολες αποφάσεις.
Μελέτη Συνδέσμου Τραπεζών
Στο σημείο αυτό είναι χρήσιμο να καταγραφούν και τα ευρήματα μελέτης του Συνδέσμου Τραπεζών, σύμφωνα με τα οποία για κάθε ευρώ που κερδίζουν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στην Κύπρο, ποσοστό 50% με 55% αποδίδεται στο εργατικό κόστος. Οικονομικοί παράγοντες επισημαίνουν ότι η αναλογία αυτή ενδεχομένως να είναι η μεγαλύτερη που ισχύει παγκοσμίως στον τραπεζικό τομέα, ενώ το εργατικό κόστος είναι δυσανάλογο των εσόδων.
Οι εποπτικές αρχές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τη χαμηλή κερδοφορία των κυπριακών τραπεζών λόγω των χαμηλών επιτοκίων και του υψηλού λειτουργικού τους κόστους. Γίνεται λοιπόν σαφές γιατί οι κυπριακές τράπεζες προχωρούν σταδιακά σε μετασχηματισμό της λειτουργίας τους, προσαρμόζονται με τις εξελίξεις στον χρηματοοικονομικό τομέα διεθνώς και επενδύουν για να διασφαλίσουν τη βιωσιμότητά τους στην ανάπτυξη ψηφιακών καναλιών για φθηνότερη και γρηγορότερη εξυπηρέτηση. Η διαφοροποίηση του μοντέλου λειτουργίας των τραπεζικών καταστημάτων και η επένδυση σε ψηφιακά κανάλια εξυπηρέτησης αυτόματα οδηγεί σε μείωση του αριθμού των τραπεζικών καταστημάτων. Παράλληλα, η επιμονή της ΕΚΤ στην πολιτική των μηδενικών επιτοκίων υποχρεώνει τις τράπεζες να αυξήσουν τις χρεώσεις.
Η τακτική της ΕΤΥΚ
Αυτή τη νέα πραγματικότητα φαίνεται να αντιλαμβάνεται και η ίδια η ΕΤΥΚ εξ ου και το γεγονός ότι εστιάζει την επιχειρηματολογία της όχι στην αποτροπή της μείωσης του προσωπικού των τραπεζών, αλλά στην ανάγκη να προτείνει η Ελληνική Τράπεζα ένα σχέδιο εθελοντικής αφυπηρέτησης. Βεβαίως, θα πρέπει να σημειωθεί ότι από όλους τους τομείς της οικονομίας, οι τράπεζες ήταν οι μοναδικοί οργανισμοί τα τελευταία χρόνια που πρότειναν αποχωρήσεις με το μοντέλο του σχεδίου εθελοντικής αφυπηρέτησης. Αντίθετα, οι υπόλοιπες επιχειρήσεις προχωρούν με πλεονασμούς. Θα πρέπει να πείσει συνεπώς η ΕΤΥΚ την κοινωνία γιατί θα πρέπει να συνεχίσουν να υπάρχουν κατηγορίες εργαζομένων διαφορετικών ταχυτήτων.
