Το Ανώτατο επικύρωσε την ακύρωση της επιβολής προστίμων της ΕΚΚ στην Τρ. Κύπρου – H απόφαση και το σκεπτικό
Το Ανώτατο Δικαστήριο επικύρωσε, σε απόφασή του την Παρασκευή, την απόφαση του Πρωτόδικου Δικαστηρίου, μέσω της οποίας ακυρώθηκαν διοικητικά πρόστιμα που είχε επιβάλει η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς Κύπρου (ΕΚΚ) εναντίον της Τράπεζας Κύπρου και εναντίον αξιωματούχων της Τράπεζας Κύπρου, λόγω παράβασης της αρχής της αμεροληψίας από την τότε Πρόεδρο της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς.
Η απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου είχε ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς Κύπρου (ΕΚΚ), ημερομηνίας 30.9.2013, με την οποία είχαν επιβληθεί διοικητικά πρόστιμα εναντίον της Τρ. Κύπρου και συμβούλων της.
Είχε προηγηθεί απόφαση της Επιτροπής, ημερομηνίας 2.7.2013, στο πλαίσιο της οποίας διαπιστώθηκε, ότι στις 13.1.2010 και στις 28.4.2010, αντίστοιχα, οι παραπάνω είχαν παραβεί συγκεκριμένες πρόνοιες του περί των Πράξεων Προσώπων που Κατέχουν Εμπιστευτικές Πληροφορίες και των Πράξεων Χειραγώγησης της Αγοράς (Κατάχρηση Αγοράς) Νόμου του 2005, Ν.116(Ι)/2005, αναφορικά με την επένδυση της Τράπεζας Κύπρου σε Ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου.
Από τους είκοσι λόγους ακύρωσης του προστίμων που προβλήθηκαν εξετάστηκε και έγινε αποδεκτός μόνο ο ένας, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε κατά παράβαση της αρχής της αμεροληψίας. Εισηγήθηκαν ότι έπασχε η σύνθεση της Επιτροπής, για τον λόγο ότι η Πρόεδρος της, Δήμητρα Καλογήρου, είχε κώλυμα συμμετοχής στη συνεδρία, κατά την οποία είχε ληφθεί η υπό αναφορά απόφαση, επειδή η ίδια «ήταν εμπλεκόμενο μέρος σε διένεξη και/ή διαφορά και/ή αντιδικία», με την Τράπεζα. Το γεγονός, τούτο, δεν καθιστούσε την κ. Καλογήρου αμερόληπτη, από αντικειμενικής άποψης, ως θα έπρεπε, με αποτέλεσμα να εξέλειπαν τα απαραίτητα εχέγγυα για αμερόληπτη κρίση, από την Επιτροπή.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι ευσταθούσε ο προβληθείς λόγος ακύρωσης, περί παραβίασης της αρχής της αμεροληψίας από την Επιτροπή, από αντικειμενικής άποψης, μέσω της στάσης που είχε τηρήσει η Πρόεδρος της και σημειώνει ότι, υπό τις δεδομένες περιστάσεις, έπρεπε να είχε εξαιρεθεί από την υπόθεση η οποία εξετάζετο από την Επιτροπή και στρεφόταν εναντίον της Τράπεζας και των συμβούλων της.
Στην έφεση που υπέβαλε η ΕΚΚ, αναφέρει ότι το Δικαστήριο εσφαλμένα εξέτασε λόγο ακύρωσης περί παραβίασης της αρχής της αμεροληψίας που δεν είχε προηγουμένως τεθεί ενώπιον της, ως το εξετάζον διοικητικό όργανο. Επιπλέον, η ΕΚΚ θεωρεί λανθασμένη τη διαπίστωση του Δικαστηρίου περί ύπαρξης «ιδιάζουσας σχέσης» μεταξύ της κ. Καλογήρου και της Τράπεζας, εμπίπτουσα στην έννοια της αστικής διαφοράς.
Το Ανώτατο στην απόφασή του, που επικυρώνει την απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου, αναφέρει ότι η παρούσα υπόθεση είναι μοναδική, καθώς “δεν υπάρχει παρόμοια της στη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, όπου να είχε τεθεί θέμα παραβίασης της αρχής της αμεροληψίας από φορέα διοικητικού οργάνου, όπως, εν προκειμένω, η Πρόεδρος της Επιτροπής και υπό παρόμοιες συνθήκες”.
Σημειώνει, ωστόσο, ότι διαπιστώνεται παραβίαση της αρχής της αμεροληψίας, από την Επιτροπή όσον αφορά την υπό αναφορά απόφαση της ημερομηνίας 30.9.2013. “Έπασχε η σύνθεση της εφεσείουσας Επιτροπής, ως εκ της συμμετοχής σε αυτή κατά τον, ως άνω, ουσιώδη χρόνο, της Προέδρου της, κ. Καλογήρου”, επισημαίνει, σημειώνοντας ότι πλήττεται ευθέως η νομιμότητα της απόφασης της Επιτροπής. Γι’ αυτό η έφεση “αποτυγχάνει και απορρίπτεται”, ενώ τα έξοδα επιδικάστηκαν κατά της ΕΚΚ που υπέβαλε την έφεση.
