Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) δεν αντιμετωπίζει την ασυδοσία της αγοράς και την απορρύθμιση του κοινωνικού κράτους, που είναι το πραγματικό πρόβλημα που οδηγεί στο κλείσιμο των επιχειρήσεων, δηλώνει στο ΚΥΠΕ ο Ευρωβουλευτής Νεοκλής Συλικιώτης.
Με πρόσφατη έκθεσή του το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο οριστικοποιεί τη θέση του για την αναθεώρηση της Οδηγίας που αφορά το ΕΤΠ εξαιτίας της έναρξης της συζήτησης για το νέο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο της ΕΕ (2021-2027).
Σε συνέντευξη στο ΚΥΠΕ ο κ. Συλικιώτης υπενθυμίζει ότι το συγκεκριμένο Ταμείο αφορά τη στήριξη συγκεκριμένων προγραμμάτων μετεκπαίδευσης μαζικά απολυμένων εργαζομένων για να τους βοηθήσει στην επανένταξη τους στον κόσμο της εργασίας.
“Λόγω της επέλασης του νεοφιλελευθερισμού και της απορρύθμισης της αγοράς, πολλές από τις παραγωγικές μονάδες των επιχειρήσεων μεταφέρονται σε χώρες όπου οι μισθοί και τα δικαιώματα των εργαζομένων δεν είναι στο ίδιο επίπεδο με την ΕΕ. Εξ ου και υπάρχει η ενορχηστρωμένη αυτή πίεση εκ μέρους της ΕΕ πάνω στους μισθούς και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Αυτό τον φαύλο κύκλο είναι που προσπαθεί να αντιμετωπίσει το συγκεκριμένο ταμείο, χωρίς όμως να το καταφέρνει. Χρηματοδοτεί προγράμματα επανένταξης μαζικά απολυμένων εργαζομένων. Δεν αντιμετωπίζει όμως την ασυδοσία της αγοράς και την απορρύθμιση του κοινωνικού κράτους, που είναι το πραγματικό πρόβλημα που οδηγεί στο κλείσιμο των επιχειρήσεων”, υποστηρίζει ο κ. Συλικιώτης.
Αναφέρει ακόμη πως στις αλλαγές επί του κειμένου το Κοινοβούλιο προτείνει ανάμεσα σε άλλα την αλλαγή του ονόματος του Ταμείου σε Ευρωπαϊκό Ταμείο Μετάβασης (ΕΤΜ), αλλά κυρίως προτείνει τη μείωση του αριθμού απολυμένων εργαζομένων για τον οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί το ταμείο.
“Ενώ προηγουμένως το ΕΤΠ μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε περιπτώσεις μαζικών απολύσεων πέραν των 400 ατόμων, το ΕΤΜ θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περιπτώσεις μαζικών απολύσεων από 200 άτομα και άνω. Στόχος της μείωσης είναι να ενταχθούν στα πλαίσια του ταμείου και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜμΕ), αφού 90% των επιχειρήσεων στην ΕΕ είναι σήμερα ΜμΕ”, εξηγεί ο Ευρωβουλευτής.
Σημειώνει πως το Ταμείο αυτό δεν είναι σε καμία περίπτωση η λύση απέναντι στην οικονομική κρίση και ότι πραγματική λύση θα φέρουν μόνο εκείνες οι πολιτικές που στηρίζουν πραγματικά τους εργαζόμενους και ενισχύουν το κοινωνικό κράτος, προσθέτοντας πως οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας που επέβαλε η ΕΕ μετά την οικονομική κρίση του 2008, “έφεραν τη βίαιη ανακατανομή του πλούτου, ανοίγοντας τη ψαλίδα μεταξύ φτωχών και πλουσίων προς όφελος των πλουσίων”.
Σύμφωνα με τον κ. Συλικιώτη, ο χαρακτήρας της ΕΕ και οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας και μνημονίων οδήγησαν στην αποβιομηχανοποίηση των χωρών του Νότου και στο κλείσιμο χιλιάδων βιομηχανικών μονάδων και μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜμΕ). Προσθέτει πως αντί να στηριχτεί το κοινωνικό κράτος και να γίνουν μακροπρόθεσμες δημόσιες επενδύσεις για στήριξη της βιομηχανίας, “η ΕΕ εμβάθυνε την απορρύθμιση μέσα από το ευρωπαϊκό εξάμηνο και το Σύμφωνο Σταθερότητας και ανάπτυξης και μέσω αυτών ελέγχει τους προϋπολογισμούς των κρατών μελών ούτως ώστε να μην «παρεμβαίνουν» στην αγορά και να μην ενισχύουν το κοινωνικό κράτος”.
“Αντίθετα στα πλαίσια της τραπεζικής Ένωσης συνεχίζουν τις πρακτικές κερδοσκοπίας εις βάρος των λαών χρηματοδοτώντας τις τράπεζες με πακτωλούς χρημάτων”, αναφέρει ο Ευρωβουλευτής.
Σύμφωνα με τον κ. Συλικιώτη, υπήρξαν πάρα πολλές περιπτώσεις αιτήσεων εταιρειών για στήριξη από το ταμείο. Ανέφερε πως σχεδόν σε κάθε ολομέλεια του Κοινοβουλίου υπάρχει πέραν της μίας τέτοιας περίπτωσης, από σχεδόν όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ.
“Πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι πως το συγκεκριμένο ταμείο δεν προσφέρει χρηματική στήριξη στους απολυμένους εργαζόμενους. Προσφέρει στήριξη στη δημιουργία προγραμμάτων μετεκπαίδευσης τους. Αλλά η εικόνα για τους εργαζόμενους στην ΕΕ και πόσο στηρίζονται σήμερα είναι ζοφερή”, αναφέρει.
Ο κ. Συλικιώτης εξήγησε ότι οι χρηματοδοτικές συνεισφορές του ΕΤΜ αφορούν κυρίως ενεργητικά μέτρα για χρηματοδότηση μέτρων που να αποσκοπούν στην ταχεία επανένταξη των δικαιούχων στην εργασία. Παράλληλα με αυτά τα μέτρα, αυτό που χρειάζεται είναι να γίνουν δημόσιες μακροχρόνιες επενδύσεις σε κομβικούς τομείς της οικονομίας και της βιομηχανίας που θα φέρουν τη δημιουργία νέων, βιώσιμων, μόνιμων θέσεων εργασίας με πλήρη εργασιακά δικαιώματα (ιδιαίτερα για τις νέες γενιές) και πραγματική ενίσχυση του κοινωνικού κράτους.
Η επανένταξη των εργαζομένων στον κόσμο της εργασίας είναι κάτι το πολύ σημαντικό, το οποίο πρέπει να γίνει πάντοτε με σεβασμό στα εργασιακά θέσμια, τις συλλογικές συμβάσεις και τη διατήρηση της ποιοτικής εργασίας. Της εργασίας δηλαδή που διασφαλίζει όλα τα εργασιακά δικαιώματα του εργαζόμενου, και παρέχει τόσο σε εκείνον όσο και στην οικογένεια του το δικαίωμα σε αξιοπρεπή ζωή.
“Στην Κύπρο υπήρξε η περίπτωση της COBALT. Εμείς κάναμε παρέμβαση στην Επιτροπή για τη δυνατότητα χρήσης του ταμείου, αλλά όταν η κυβέρνηση έπρεπε να κινηθεί και να ζητήσει αυτά τα χρήματα δεν το έπραξε”, ανέφερε.
Ο κ. Συλικιώτης είπε ότι τα στατιστικά μιλούν από μόνα τους, ιδιαίτερα για τους νέους, προσθέτοντας ότι η Κύπρος, με βάση στοιχεία, είναι πλέον πρωταθλήτρια στην ΕΕ όσον αφορά στη διεύρυνση των ανισοτήτων.
O Eυρωβουλευτής αναφέρει ότι σύμφωνα με έρευνα της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, το 2017 το ποσοστό των νέων, ηλικίας 18-24 ετών, οι οποίοι αν και εργάζονταν, παράλληλα βρίσκονταν σε κίνδυνο φτώχειας λόγω χαμηλών μισθών, εκτοξεύθηκε στο 13,7%, σε σύγκριση με 10,2% το προηγούμενο έτος.
“Μάλιστα η Κύπρος είναι μία από τις ελάχιστες χώρες της ΕΕ που παρατηρήθηκε αύξηση στο ποσοστό των νέων, οι οποίοι εργάζονται, αλλά παράλληλα βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας. Πρωταθλήτρια είναι και στο ποσοστό των εργαζομένων που εργάζονται με συμβόλαια μερικής απασχόλησης χωρίς οι ίδιοι να το επιθυμούν. Τα στοιχεία δείχνουν ότι την ίδια ώρα δημιουργείται μια νέα κατηγορία των εργαζόμενων φτωχών ιδιαίτερα στη νέα γενιά, σπρώχνοντας τους νέους σε συνθήκες επισφάλειας. Μη μόνιμης και κακοπληρωμένης εργασίας χωρίς διασφαλισμένα όλα τα εργασιακά τους δικαιώματα”, αναφέρει.
Ο κ. Συλικιώτης αναφέρεται επίσης σε έκθεση του ΕΚ για την επισφάλεια στην εργασία στην οποία υπήρξε εισηγητής και στην οποία οι Ευρωβουλευτές βασίστηκαν σε έρευνες της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ/ILO) και του Eurofound και ανέδειξαν το πρόβλημα της αύξησης της επιβολής συμβολαίων περιορισμένης διάρκειας και μερικής απασχόλησης στην ΕΕ λόγω των αντιαναπτυξιακών πολιτικών λιτότητας και μνημονίων που επιβλήθηκαν στα κράτη μέλη.
“Η σταθερή μείωση των μόνιμων συμβάσεων αορίστου χρόνου αυξάνει ανάλογα την επισφάλεια για τους εργαζόμενους. Το Κοινοβούλιο έβαλε ξανά μέσα από την έκθεση του την έννοια της απασχόλησης στη σωστή της βάση. Η απασχόληση πρέπει να είναι αξιοπρεπής, δηλαδή να παρέχει κοινωνική και οικονομική ασφάλεια με διασφαλισμένα όλα τα εργασιακά δικαιώματα και να προσφέρει στον εργαζόμενο και την οικογένεια του μια καλή ισορροπημένη ζωή”, καταλήγει.
Πηγή: ΚΥΠΕ
