Θλίψη για τον θάνατο της παιδαγωγού Έμιλυς Σοφοκλέους – Αύριο το τελευταίο αντίο από τη Λεμεσό – Είχε επιδείξει πλούσιο κοινωφελές έργο
Στη θλίψη βύθισε φίλους και συγγενείς, ο θάνατος της 37χρονης Έμιλυς Σοφοκλέους, μίας γλυκιάς και δοτικής γυναίκας, μιας εξαίρετης παιδαγωγού.
Αύριο Τετάρτη 25 Ιανουαρίου φίλοι και συγγενείς θα πουν το τελευταίο «αντίο» στην Έμιλυ, από τον τον Ιερό Ναό Αγίας Ζώνης, όπου θα ψαλεί η εξόδιος ακολουθία.
Όλοι μιλούν για τα καλύτερα λόγια για την άτυχη γυναίκα, που είχε να επιδείξει πλούσια κοινωφελή προσφορά.
Όπως αναφέρεται από τους οικείους της είχε προσβληθεί από γρίπη.
«Είχε επισκεφθεί τη Ζιμπάμπουε και δίδαξε μικρούς και μεγάλους, κι άφησε άριστες εντυπώσεις παντού. Μια ανθρώπινη απίστευτη τραγωδία. Ο Θεός να την αναπαύει» έγραψε σε ανάρτηση του ο Μητροπολίτης Zιμπάμπουε και Αγκόλας Σεραφείμ Κυκκώτης.
Θλίψη εκφράζει η ΠΟΕΔ
Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ΠΟΕΔ Λεμεσού, «η είδηση του θανάτου της βυθίζει σε βαρύτατο πένθος την οικογένεια των εκπαιδευτικών Δημοτικής Εκπαίδευσης, η οποία αποχαιρετά με μεγάλη θλίψη ένα δραστήριο, αξιοθαύμαστο και πολυαγαπημένο μέλος της. Ο πρόωρος χαμός της, δημιουργεί δυσαναπλήρωτο κενό στην οικογένειά της και τους οικείους της.
Η θύμησή της φέρνει στον νου όσων τη γνώρισαν έναν ζεστό, τίμιο άνθρωπο με μεγάλη καρδιά, έτοιμη να προσφέρει απλόχερα βοήθεια σε όποιον την είχε ανάγκη. Το όνομά της θα ζωντανεύει στις μνήμες έναν μεγαλόψυχο άνθρωπο, με πολλά ενδιαφέροντα και πολύπλευρη εθελοντική δράση εντός και εκτός σχολικής μονάδας. Η Έμιλυ δεν έχανε ευκαιρία να προσφέρει στον συνάνθρωπό της και αυτό δεν περιοριζόταν στα στενά σύνορα της Κύπρου.
Με ταπεινότητα και αυταπάρνηση παρείχε εθελοντική εργασία σε αποστολές για στήριξη παιδιών στη Ζιμπάμπουε και συμμετείχε σε πολλές δράσεις αφιερώνοντας με δοτικότητα τον χρόνο και την ενέργειά της. Είχε βαθειά πεποίθηση ότι ο κόσμος αλλάζει μόνο με την αλληλεγγύη και την αλληλοστήριξη και την πίστη αυτή τη μετουσίωνε σε πράξη με το παράδειγμά της. Όλοι και όλες μας θα θυμόμαστε την Έμιλυ με ένα μόνιμα ζωγραφισμένο εγκάρδιο χαμόγελο στο πρόσωπό της. Η ποιότητα του χαρακτήρα της, η πραότητά της, το ήθος της, η ενσυναίσθηση που επεδείκνυε με κάθε δυνατό τρόπο, η γλυκύτητα και η καλοσύνη της θα παραμείνουν ανεξίτηλα χαραγμένες στις καρδιές των συναδέλφων της, των παιδιών, των φίλων και της οικογένειάς της. Έμιλυ, ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει! Ο Θεός ας αναπαύσει τη ψυχή σου».
