Η Αυγουστιάτικη πανσέληνος, η οποία φέτος συμπίπτει με το Δεκαπενταύγουστο, έχει εμπνεύσει πολλούς καλλιτέχνες, συγγραφείς και άλλους, λόγω της φωτεινότητας, της ομορφιάς και της μαγείας της.
Το γεμάτο φεγγάρι θα λούσει με το φως του τη νύχτα και θα εμφανιστεί στον ορίζοντα με ένα ανοιχτό πορτοκαλί χρώμα, σύντομα θα μετατραπεί σε ανοιχτό κίτρινο πριν τελικά ανέβει ακόμη πιο ψηλά και μας δώσει τη φωτεινή λευκή λάμψη του.
Εν τω μεταξύ, συνεχίζεται το φαινόμενο των Περσείδων μέχρι τις 24 Αυγούστου. Η καλύτερη ώρα παρατήρησης των διάττοντων αστέρων είναι μετά τις έντεκα το βράδυ.
Συστήνεται όπως οι παρατηρητές μεταβούν σε πολύ σκοτεινό σημείο, μακριά από τα φώτα της πόλης για να δουν τα πεφταστέρια, τα οποία πέφτουν με ταχύτητα που φθάνει τα 59 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο.
Λόγω της λάμψης της πανσελήνου, όμως, η παρατήρηση των Περσείδων γίνεται φέτος δυσκολότερη.
Παρά ταύτα, βγείτε έξω έχοντας πίσω σας το φεγγάρι και κοιτάξτε σε κατεύθυνση βορειοανατολική, έχοντας μεγάλη υπομονή για να απολαύσετε έστω και κάποια πεφταστέρια.
Οι Περσείδες παρατηρούνται εδώ και 2.000 χρόνια και σχετίζονται με τον κομήτη Swift-Tuttle, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο κάθε 133 χρόνια.
Κάθε χρόνο τον Αύγουστο, η Γη περνά από ένα σύννεφο της τροχιάς του κομήτη που αποτελείται από πάγο και σκόνη. Αυτά τα σωματίδια που συνήθως έχουν μέγεθος ίσο με τον κόκκο ενός ρυζιού και βάρος μικρότερο από ένα γραμμάριο, “καίγονται” στην ατμόσφαιρα της Γης και δημιουργούν ένα από τα ομορφότερα φαινόμενα διαττόντων αστέρων.
Ο κομήτης Swift-Tuttle ανακαλύφθηκε το 1862 από τους Lewis Swift και Horace Tuttle. Πρόκειται για έναν μεγάλο κομήτη με πυρήνα 26 χιλιομέτρων, σχεδόν δηλαδή διπλάσιο του μεγέθους του ουράνιου σώματος που εικάζεται ότι προκάλεσε τον αφανισμό των δεινοσαύρων.
Πηγή: ΚΥΠΕ
