Μία ακόμη ιστορία απόδειξη ότι ο κορωνοϊός είναι ένας ύπουλος ιός που άλλους μπορεί απλά να τους «χαϊδέψει» και άλλους να τους στιγματίσει για μία ζωή.
Η κυρία Γεωργία Στυλιανού θέλησε μετά από καιρό κι αφού ένιωσε ότι ήρθε η στιγμή να το πράξει, να μοιραστεί με τους χρήστες τους facebook τη δικής της ιστορία. Η ίδια όπως εξομολογείται ήταν δύσπιστη προς τη σοβαρότητα του ιού αλλά και για τη χρησιμότητα του εμβολίου μέχρι που νόσησε.
«Στις 27 Μαρτίου μια απλή αδιαθεσία, με μια μικρή δυσκολία στην αναπνοή μου με έκανε να σκεφτώ ότι ήταν απλώς η σκόνη στην ατμόσφαιρα . Με πολλή πίεση από το οικογενειακό μου περιβάλλον, πήγαν και έκανα το τεστ. Από εκεί ξεκίνησαν όλα. Μπήκα σε περιορισμό, με την υγειά μου ώρα με την ώρα να επιδεινώνετε ….βήχας, κούραση, πυρετός, χαμηλή πίεση και το κυριότερο το οξυγόνο μου να μειωθεί στο 70. Πήρα την προσωπικό μου γιατρό( την υπέρ ευχαριστώ) και με την βοήθεια της ήρθε το ασθενοφόρο».
Μετέβη στο νοσοκομείο της Λάρνακας ωστόσο όπως αναφέρει λόγω της σοβαρότητας της κατάστασης της κρίθηκε αναγκαία η μεταφορά της στο Νοσοκομείο Αναφοράς.
«Εκεί εντατική, αναπνευστήρα για 22 μέρες. Ίσα – ίσα που γλίτωσα τη διασωλήνωση. Εκεί πέρασα τις χειρότερες μέρες της ζωής μου ακόμα και όταν πέρασα καρκίνο.
22 βασανιστικές μέρες, 22 μέρες εφιαλτικές χωρίς αναπνοή , 22 μέρες ενωμένη με αναπνευστήρα, 22 μέρες χωρίς την οικογένειά σου, 22 μέρες απώλεια βάρους 13 κιλών….
Εκεί γνώρισα τους ήρωες που με πολλή αγάπη, δουλειά και επιμονή μπόρεσαν να μας σώσουν την ζωή.
Σας παρακαλώ δικαίωμα σας , τί πιστεύετε, τί θέλετε να κάνετε, τί νομίζετε αλλά μην επηρεάζετε, ούτε να φοβίζετε τους γύρω σας να αποφασίζουν μόνοι τους τί θα κάνουν με την δική τους υγεία.
Εγώ σιγά – σίγα το ξεπερνώ αλλά ο χαμός της δίδυμης αδελφής μου δεν ξεπερνάτε, αυτή δεν τα κατάφερε», αναφέρει με πόνο ψυχής.
