Αυτό το «μεγάλο σμήνος» σεισμών δεν χρησιμεύει μόνο ως ένα συναρπαστικό αντικείμενο για γεωλογική έρευνα, αλλά αναδεικνύει επίσης τη δυναμική και διαρκώς μεταβαλλόμενη φύση των γεωφυσικών διεργασιών του πλανήτη μας
Επιστήμονες παρατήρησαν ένα εξαιρετικό φαινόμενο στα ανοικτά των ακτών της Ουάσινγκτον, ένα «μεγάλο σμήνος» σεισμών, με ένα ρεκόρ 200 σεισμών που καταγράφηκε μέσα σε μόλις μία ώρα. Αυτή η σεισμική δραστηριότητα, η οποία επικεντρώνεται γύρω από την κορυφογραμμή Juan de Fuca, ένα υποθαλάσσιο ηφαίστειο που βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια του Ειρηνικού Ωκεανού, υποδηλώνει μια πιθανή έκρηξη μέσα στις επόμενες εβδομάδες ή χρόνια.
Ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον χαρακτήρισαν αυτό το κύμα σεισμικής δραστηριότητας ως το πιο σημαντικό από το 2005, αυξάνοντας την πιθανότητα ότι η κορυφογραμμή Juan de Fuca θα μπορούσε σύντομα να εκραγεί. Παρά την πιθανή έκρηξη, οι ειδικοί πιστεύουν ότι οι επιπτώσεις θα είναι ήπιες και είναι απίθανο να επηρεάσουν τα άτομα στη στεριά.
Στις 6 Μαρτίου, το δίκτυο παρακολούθησης σε πραγματικό χρόνο του πανεπιστημίου εντόπισε αυτούς τους σεισμούς, με τον μεγαλύτερο να φτάνει σε μέγεθος τα 4,1 Ρίχτερ. Το μέγεθος αυτό θεωρείται ήπιο, ειδικά σε σύγκριση με ιστορικά καταστροφικούς σεισμούς, όπως ο σεισμός του Σαν Φρανσίσκο του 1906, μεγέθους 7,9 Ρίχτερ.
Η έξαρση της σεισμικής δραστηριότητας, που αναφέρθηκε από το Ocean Networks Canada (ONC), ακολουθεί αρκετές ημέρες όλο και συχνότερων σεισμών, που σηματοδοτούν μια πιθανή «επικείμενη μαγνητική διάρρηξη». Η διαδικασία αυτή, που περιλαμβάνει τη διάσπαση του φλοιού της Γης και την απελευθέρωση λιωμένων πετρωμάτων, συμβάλλει στο σχηματισμό νέου ωκεάνιου πυθμένα. Σύμφωνα με τη Zoe Krauss, υποψήφια διδάκτωρ θαλάσσιας σεισμολογίας στο πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, η αναμενόμενη έκρηξη της κορυφογραμμής Juan de Fuca οφείλεται στην απόκλιση δύο τεκτονικών πλακών.
Τα δεδομένα που θα συλλεχθούν από αυτό το γεγονός, καθώς το ηφαίστειο θα εκρήγνυται, αναμένεται να παράσχουν πολύτιμες πληροφορίες για τον σχηματισμό του φλοιού της Γης με την πάροδο του χρόνου. Η έρευνα αυτή θα μπορούσε να ρίξει φως στις διαδικασίες με τις οποίες το ψυχόμενο μάγμα συμβάλλει στην ανάπτυξη του φλοιού.
Αυτό το «μεγάλο σμήνος» σεισμών δεν χρησιμεύει μόνο ως ένα συναρπαστικό αντικείμενο για γεωλογική έρευνα, αλλά αναδεικνύει επίσης τη δυναμική και διαρκώς μεταβαλλόμενη φύση των γεωφυσικών διεργασιών του πλανήτη μας. Οι επιστήμονες συνεχίζουν να παρακολουθούν και να μελετούν αυτά τα γεγονότα, προσφέρουν μια ματιά στις ισχυρές δυνάμεις που διαμορφώνουν τη Γη κάτω από τα πόδια μας.
