Ένα βράδυ της Ήμερας των Ευχαριστιών, ο 31χρονος φωτογράφος Eli Rezkallah από το Λίβανο καθόταν στο τραπέζι όταν άκουσε τους συγγενείς του να συζητούν πόσο καλύτερες είναι οι γυναίκες στη μαγειρική, στη φροντίδα των παιδιών και στην εκπλήρωση των «γυναικείων καθηκόντων»…
Αυτή η συζήτηση ενέπνευσε τον Eli να ξαναδημιουργήσει παλιές διαφημίσεις των δεκαετιών ’40, ’50 και ’60 για να υπογραμμίσει τα έντονα σεξιστικά μηνύματα που πήγαζαν από τις εικόνες τους. Σύμφωνα με το στερεότυπο, η τέλεια γυναίκα εκείνη την περίοδο ήταν μια εργατική σύζυγος, που δούλευε σαν σκλάβα όλη μέρα για το σπίτι, ετοίμαζε καθημερινά γεύμα για τον σκληρά εργαζόμενο άντρα και φρόντιζε τα παιδιά. Όλα αυτά χωρίς να κουράζεται και με ένα χαμόγελο πάντα. Η εικόνα αυτή αντανακλάται σε πολλές από τις διαφημίσεις της εποχής.
Σε αυτές ο Elli αντάλλαξε τους γυναικείους ρόλους με ανδρικούς. Στη θέση της γυναίκας νοικοκυράς που βρίσκεται στην κουζίνα, της γυναίκας που είναι περιτριγυρισμένη από πιάτα, μπαίνουν άνδρες. Οι ρόλοι αλλάζουν και τα σεξιστικά μηνύματα ανατρέπονται με χιούμορ.
