Στην Ελλάδα, στις 25 Ιουνίου δεν έχουν δεύτερο γύρο εκλογών. Έχουν εκλογές με ότι αυτό σημαίνει για όλα τα κόμματα που θα λάβουν μέρος.
Του Μανώλη Καλατζή
Το αποτέλεσμα της εκλογικής αναμέτρησης της 21ης Μαΐου έχει καταγραφεί, αλλά πλέον δεν υπάρχει και δεν αποτελεί κεκτημένο, το οποίο μπορεί να θεωρηθεί βάση για βελτίωση των ποσοστών είτε της Νέας Δημοκρατίας είτε του ΣΥΡΙΖΑ είτε του ΠΑΣΟΚ και των άλλων κομμάτων. Η επίτευξη αυτοδυναμίας για τη Νέα Δημοκρατία είναι πολύ πιθανή αλλά δεν είναι βέβαιη και πολλά θα εξαρτηθούν από την τακτική που θα ακολουθηθεί τον ένα μήνα που ακολουθεί. Επίσης και για τον ΣΥΡΙΖΑ οι 20 ποσοστιαίες μονάδες που τον χωρίζουν από τη Νέα Δημοκρατία, δεν είναι σίγουρο ότι δεν θα γίνουν 18 ή και 22. Αυτός που θα ωφεληθεί από τη νέα εκλογική αναμέτρηση είναι αυτός που θα κάνει τα λιγότερα λάθη. Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζοντας την αυτοκτονική τακτική της παρελθούσης προεκλογικής περιόδου, φλερτάρει με μια πιο βαριά ήττα, ενώ και η Νέα Δημοκρατία, με άστοχες δηλώσεις όπως αυτές του Άδωνη Γεωργιάδη (για εξασφάλιση 180 εδρών) κινδυνεύει να δει συρρίκνωση. Τα ίδια πάνω κάτω ισχύουν και για το ΠΑΣΟΚ, το οποίο παρά το ότι έχει εξασφαλίσει ένα μικρό ποσοστό παρουσιάζεται ως ο μεγάλος νικητής των εκλογών της 21ης Μαΐου, χωρίς να εξηγεί πως μπορεί να αξιοποιήσει την όποια περαιτέρω ενίσχυση.
Φιρμάνι Μητσοτάκη
Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης, βρίσκεται σαφώς σε πλεονεκτική θέση, αλλά δεν εφησυχάζει, καθώς γνωρίζει ότι σε ένα μήνα μπορεί να αλλάξουν πολλά. Ο μεγάλος κίνδυνος είναι η επίδειξη αλαζονείας, η οποία μπορεί να αποτρέψει ψηφοφόρους των εκλογών της περασμένης Κυριακής να ξαναψηφίσουν Νέα Δημοκρατία. Αυτό αφορά κυρίως τη κρίσιμη μάζα των ψηφοφόρων που ανήκουν στο Κέντρο και όπως εύκολα μετακινήθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ στη Νέα Δημοκρατία, το ίδιο εύκολα θα μπορούσαν να μετακινηθούν στο ΠΑΣΟΚ ή σε άλλα μικρότερα κόμματα, τα οποία βρίσκονται στο όριο εισόδου τους στο κοινοβούλιο (ΜΕΡΑ 25, Πλεύση Ελευθερίας, Νίκη). Η δήλωση του Αντιπροέδρου της Νέας Δημοκρατίας Άδωνη Γεωργιάδη, για προσπάθεια εξασφάλισης 180 εδρών, ώστε η Νέα Δημοκρατία να μπορέσει μόνη της να επιφέρει αλλαγές στο Σύνταγμα, ήταν το πρώτο επικοινωνιακό φάουλ του κόμματος, το οποίο έσπευσε να μαζέψει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν έχει τέτοιο στόχο και δεν επιθυμεί αλλαγή του Συντάγματος χωρίς συναίνεση άλλων κομμάτων. Υποστήριξε ακόμα πως οι αριθμοί δεν βγαίνουν για εξασφάλιση 180 εδρών.
Μετά από αυτό ο Άδωνης Γεωργιάδης μπήκε στον «πάγο», ενώ ο Κ. Μητσοτάκης έστειλε μήνυμα σε όλα α στελέχη του κόμματος για χαμηλούς τόνους, κάτι που ως τακτική απέδωσε την 21η Μαΐου. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι οπαδοί της Νέας Δημοκρατίας παρά το συγκλονιστικό ποσοστό στις εκλογές της περασμένης Κυριακής απέφυγαν τους πανηγυρισμούς.
Η Νέα Δημοκρατία στο μήνα που απομένει, δεν έχει να κάνει πολλά πράγματα καθώς το μήνυμα της έχει περάσει στους ψηφοφόρους. Αυτό που έχει να κάνει είναι να αξιοποιήσει τα ολισθήματα των άλλων ώστε να τα κεφαλαιοποιήσει και να κλειδώσει την αυτοδυναμία. Το ενδεχόμενο, οι βουλευτές που εξελέγησαν την 21η Μαΐου να επαναπαυθούν και να κατεβάσει στροφές ο μηχανισμός του κόμματος, το επεσήμανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και προειδοποίησε όσους λειτουργήσουν με αυτό το τρόπο, ότι θα δοκιμάσουν εκπλήξεις που δεν θα είναι ευχάριστες.
ΣΥΡΙΖΑ: Από γκάφα σε γκάφα
Ο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος βρίσκεται σε σοκ από το αποτέλεσμα της περασμένης Κυριακής, δείχνει να δυσκολεύεται να αλλάξει τακτική και συνεχίζει να «αυτοκτονεί». Η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα, ότι το αποτέλεσμα είναι αρνητικό ακόμα και για αυτούς που ψήφισαν Νέα Δημοκρατία, αλλά και η δήλωση Ξυδάκη, ότι οι ψηφοφόροι είναι θολωμένοι και διακατέχονται από το σύνδρομο της Στοκχόλμης, καταγράφονται ως αυτογκόλ που μπορεί να στοιχίσουν στο κόμμα.
Αυτό όμως που θα στοιχίσει περισσότερο είναι η έλλειψη θετικής ατζέντας, η οποία είναι δύσκολο να καταρτιστεί στο χρόνο που απομένει ως τις 25 Ιουνίου. Το αφήγημα ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήταν η χειρότερη από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα δεν έπεισε και έδειξε πως ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε διάσταση με την αίσθηση των πολιτών, οι οποίοι εκτίμησαν πως υπήρξε βελτίωση, επήλθε σταθερότητα και η Ελλάδα έχει μπει στο δρόμο της κανονικότητας.
Επίσης το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής που εφαρμόστηκε στις εκλογές της 21ης Μαΐου, λειτούργησε ως παγίδα του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία έπεσε μέσα ο ίδιος, αφού δεν δημιούργησε τις συνθήκες που θα έπειθαν ότι είναι έτοιμος για συνεργασίες ώστε να σχηματιστεί μια κυβέρνηση συνεργασίας.
Στόχος πλέον του Αλέξη Τσίπρα είναι να πείσει ότι πρέπει να παραμείνει ο ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση. Αν και κάτι τέτοιο αποτελεί παραδοχή ήττας και αποτυχίας της πολιτικής του, είναι το μόνο αφήγημα που θα μπορούσε να αποτρέψει διαρροές προς το ΠΑΣΟΚ, το οποίο έχει αποκτήσει μια δυναμική.
Ανοικτό παραμένει και το θέμα της ηγεσίας, καθώς ο Αλέξης Τσίπρας βρίσκεται παγιδευμένος στις δικές του δηλώσεις, λέγοντας προεκλογικά, ότι όποιος χάνει με 6 μονάδες διαφορά θα έχει επιπτώσεις. Ο ίδιος έχασε με 20+ μονάδες και δεν έδειξε καμία πρόθεση να αποχωρήσει από την ηγεσία. Αυτό όμως είναι ένα θέμα που θα τεθεί το βράδυ της 25ης Ιουνίου, αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν περιορίσει την διαφορά από τη Νέα Δημοκρατία.
Το ΠΑΣΟΚ και τα πανηγύρια
Το αποτέλεσμα των εκλογών πανηγύρισε περισσότερο από όλους το ΠΑΣΟΚ και ο Νίκος Ανδρουλάκης, παρά το ότι δεν κατέγραψε και κάποια σπουδαία άνοδο. Αντιθέτως, αντί να εισπράξει τις απώλειες του ΣΥΡΙΖΑ, κέρδισε μόνο 2-3% , κάτι που δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί επιτυχία. Δείχνει βεβαίως κάποια δυναμική ανόδου, αλλά όχι τέτοια που να δικαιολογεί την φιλοδοξία για επαναφορά του ΠΑΣΟΚ στα ποσοστά που κατέγραφε προ των μνημονίων.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης, έχοντας αποκλείσει τη συμμετοχή σε κυβέρνηση συνεργασίας, με τη Νέα Δημοκρατία, ουσιαστικά ναρκοθετεί την δυναμική του κόμματος, καθώς δεν δίνει προοπτική. Την ίδια στιγμή ο ανταγωνισμός με τον ΣΥΡΙΖΑ, για το ποιος είναι πιο γνήσιος αντιδεξιός, δυνατόν να μην αφήσει κεντρώους ψηφοφόρους να ενισχύσουν το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Όλα δείχνουν πως το ΠΑΣΟΚ θα διατηρήσει τα ποσοστά που εξασφάλισε, αλλά η περαιτέρω άνοδος είναι επισφαλής ως προοπτική.
Οι υπόλοιποι
Το ΚΚΕ και η Ελληνική Λύση, δεν αναμένεται να παρουσιάσουν εντυπωσιακές διαφοροποιήσεις. Το ΚΚΕ, παραμένει ένα κόμμα διαμαρτυρίας χωρίς ουσιαστική πρόταση για το μέλλον του τόπου. Ίσως εισπράξει κάτι από τις απώλειες του ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν υπάρχει δεξαμενή ψηφοφόρων για κάποια θεαματική αύξηση των ποσοστών του.
Η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου, η οποία εκμεταλλεύτηκε την απουσία άλλων ακροδεξιών σχηματισμών, επίσης δεν αναμένεται να κερδίσει κάτι σημαντικό και ο στόχος είναι να κατοχυρώσει τα ποσοστά της 21ης Μαΐου. Αν όμως στις εκλογές της 25ης Ιουνίου λάβουν μέρος και άλλα κόμματα που κινούνται στον ίδιο χώρο, ίσως να υπάρξουν απώλειες και να τεθεί σε κίνδυνο η είσοδος της Ελληνικής Λύσης στη Βουλή. Νούμερο ένα κίνδυνος είναι το κόμμα «Νίκη» το οποίο έχει σχεδόν την ίδια ρητορική με αυτή της Ελληνικής Λύσης και απέχει μια ανάσα από το 3% που είναι το όριο εισόδου στη Βουλή. Δεν αποκλείεται κάποιοι ψηφοφόροι του Κ. Βελόπουλου να επιλέξουν τη «Νίκη» και αυτό είναι ο μεγάλος πονοκέφαλος για τον Βελόπουλο.
