47 χρόνια μετά… μια ανάσα από τη δημιουργία νέων τετελεσμένων στο Βαρώσι.
Ο δρόμοι καθαρίστηκαν, οι εξέδρες στήθηκαν, τα λάβαρα πλύθηκαν και το σπάνιο κοχύλι της Μεσογείου έτοιμο να δεχθεί άλλη μια μαχαιριά με τον Ερντογάν «θριαμβευτή» στους δρόμους του Βαρωσιού.
Αυτή η φορά όμως δεν θα είναι σαν τις άλλες…
Μπορεί για τον Ερντογάν και το συνάφι του να είναι κινήσεις στη σκακιέρα, για άλλους όμως είναι αλάτι σε μια πληγή που δεν έκλεισε ποτέ.
Το τι έφταιξε για να οδηγηθούμε σε αυτό το σημείο είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο, με τις ευθύνες πάρα πολλές και να βαραίνουν προς όλες τις κατευθύνσεις.
Λίγη σημασία έχει αν θα είναι γεμάτο με τσάι ή σαμπάνια το ποτήρι του Ερντογάν, το δικό μας θα έχει φαρμάκι το οποίο βάλαμε κι εμείς το χεράκι μας να φτιαχτεί.
Όσο για το μετά; Μάλλον μια από τα ίδια… τιτιβίσματα καταδίκης, άντε και 2-3 κυρώσεις.