Η ψευτομαγκιά έγινε μόδα κι εμείς θεατές

Δεν ήταν αγανακτισμένος και κουρασμένος κόσμος. Ήταν αυτή η περίεργη φυλή των ανεύθυνων.

*Της Γεωργίας Μιχαήλ

Καρναβαλιστήκατε; Και τώρα τι;

Περνάει ο καιρός κι όλο μας το είναι ουρλιάζει ότι κουράστηκε. Κάθε φορά που μας ανακοινώνουν μέτρα, τα βάζουμε με αυτούς που αποφασίζουν. Δικαιολογημένα ή μη. Τώρα; Χάθηκε κάθε επιχείρημα.

Στο ξεφάντωμα στο Παλιό Λιμάνι της Λεμεσού πιθανότατα να ενεργοποιήθηκε μία βόμβα διασποράς. Κάποιοι αποφάσισαν να… αφαιρέσουν τις μάσκες (!) και να γίνουν καμικάζι αυτοκτονίας.

Διασκέδαζαν, πανηγύριζαν, το είχαν ανάγκη. Όπως ανάγκη έχουν το οξυγόνο ασθενείς με κορωνοϊό για να πάρουν μια ανάσα. Μία ανάσα για να πάρουν δύναμη. Κάνουν όμως υπομονή και (προσ)εύχονται για καλύτερες μέρες. Όπως υπομένουμε και ελπίζουμε όλοι μας άλλωστε. Μπορούσατε και εσείς. Λίγη υπομονή ακόμη.

Σκεφτείτε αν εκείνη και μόνο η αλυσίδα χορού μετατραπεί σε αλυσίδα κρουσμάτων τη στιγμή, μάλιστα, που το νοσοκομείο της πόλης και όχι μόνο, δοκιμάζει τις αντοχές του τότε θα πρέπει να ετοιμαστούμε για τα χειρότερα.

Και για το επόμενο μαρτύριο θα φταις εσύ που έγραψες όλους τους άλλους στα παλαιά σου υποδήματα.

Θα φταις για τον εστιάτορα και τον καταστηματάρχη που θα βάλει λουκέτο.

Θα φταις για τη σχολή και τον παιδότοπο που δε θα ανοίξει.

Αλλά το κυριότερο… ίσως να είσαι η αιτία για την επόμενη σειρήνα που θα προαναγγείλει στο νοσοκομείο την άφιξη ασθενή με κορωνοϊό.

Εκείνου που ενώ θα δίνει μάχη με τον ιό θα τον κυριεύει πιθανότατα και ο φόβος για το τι θα επακολουθήσει. Αυτός ο φόβος που οργιάζει στη μοναξιά που θα του επιβληθεί.

Θα φταις εσύ γιατί κουράστηκα να μοιραζόμαστε τις ευθύνες για κάτι που δεν έφταιξα. Γιατί δε φταίει για εσένα μια ολόκληρη πόλη. Γιατί δε φταίει για σένα ένα ολόκληρο νησί.

Φταίμε όμως όλοι μας γιατί κάθε φορά σε αυτή την περίεργη φυλή κάνουμε πλάτες. Γιατί αν δεν κάναμε ίσως και η Αστυνομία απόψε να ήταν πραγματικά παρούσα κι όχι απλώς θεατής.

Και εκεί που αισιοδοξούσαμε, έστω και με τα αυξημένα κρούσματα, για ημερομηνίες επαναφοράς σε μια κάποια κανονικότητα, γινόμαστε όλο και πιο πολύ υποψήφια κρούσματα.

Και αυτό γιατί όπως είπε ο Αμερικανός συγγραφέας Μαρκ Τουαίην, «Το γεγονός πως ο άνθρωπος γνωρίζει το καλό και το κακό, αποδεικνύει την ανωτερότητα της σκέψης του σε σχέση με τα ζώα. Το γεγονός πως παρ’ όλα αυτά, κάνει το κακό, αποδεικνύει την ηθική κατωτερότητα σε σχέση με τα ζώα».

Καλό στάδιο (από κάθε άποψη)