Ένα ζευγάρι Ρώσων, αποφάσισε να χωρίσει αλλά τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά γιατί έμπλεξαν με την Κυπριακή Δικαιοσύνη, σε σχέση με τον διαμοιρασμό της περιουσίας τους.
Του Μανώλη Καλατζή
Όπως πολλοί συμπατριώτες τους, είχαν αποκτήσει μόνιμη διαμονή και χρυσό διαβατήριο, με αγορά σπιτιού και κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό.
Διαζύγιο πήραν το 2015 και εννιά χρόνια μετά βρίσκονται στα δικαστήρια για τα περιουσιακά τους θέματα, χωρίς να φαίνεται πως θα ξεμπλέξουν σύντομα. Μεταξύ των επιδίκων θεμάτων, είναι και η προέλευση των χρηματικών ποσών που χρησιμοποιήθηκαν για την απόκτηση της περιουσίας τους στη Κύπρο, ώστε να καθοριστεί η συνεισφορά του καθενός.
Πήγαν στο Οικογενειακό Δικαστήριο Λάρνακας με διαφορετικές απαιτήσεις .
Όπως σημειώνει το Εφετείο, «ο πρωτόδικος Δικαστής ακολούθησε μία συλλογιστική ανάμεικτης παράθεσης, ανάλυσης και κρίσης θεμάτων και ισχυρισμών που τέθηκαν στη διαδικασία, χωρίς να είναι απολύτως ξεκάθαρη, εκ των πραγμάτων, η πτυχή της αξιολόγησης των διαδίκων, ως μαρτύρων για την υπόθεση του ο κάθε ένας. Διαφαίνεται, συναφώς, η αποδοχή ισχυρισμών του συζύγου και η μη αποδοχή ισχυρισμών της συζύγου.
Και οι δύο δεν έμειναν ικανοποιημένοι και καταχωρήθηκε έφεση από τη σύζυγο και αντέφεση από τον σύζυγο.
Δεν ήξερε λέξη αγγλικά
Το Εφετείο δεν χρειάστηκε να εξετάσει όλους τους λόγους της έφεσης και της αντέφεσης, αφού προέκυψε θέμα με την εγκυρότητα της ένορκης δήλωσης του συζύγου στη πρωτόδικη διαδικασία. Το θέμα έθεσε η πλευρά της συζύγου.
Από τη πρωτόδικη διαδικασία προέκυψε η μη ικανή κατανόηση, από τον εφεσίβλητο (άνδρα), της αγγλικής γλώσσας και, κατ’ επέκταση, του περιεχομένου της ένορκης δήλωσης που αυτός κατέθεσε ως τη μαρτυρία του. Παρά δε, την παραδοχή του ότι δεν κατανοούσε την αγγλική γλώσσα, το πρωτόδικο Δικαστήριο στήριξε την κατάληξη του στη θέση ότι δεν προέκυπτε πουθενά ότι ο εφεσίβλητος δεν μιλούσε την αγγλική γλώσσα, ότι τη μιλούσε σε απλή μορφή και ότι αυτό καθιστούσε αποδεχτή την ένορκη δήλωση του ως μαρτυρία».
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, υπέδειξε, αυτό που προκύπτει είναι ότι ο εφεσίβλητος δεν μιλά «καλά αγγλικά» και ότι τα μιλά «σε μια απλή γλώσσα».
Το θέμα της γλώσσας έθεσε στο Πρωτόδικο Δικαστήριο η πλευρά της Ρωσίδας αλλά δεν δόθηκε σημασία. Στην απόφαση το Πρωτόδικο Δικαστήριο ανέφερε πως: «Από όσα έχουν τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου, δεν έχει διαφανεί ότι ο Αιτητής δεν γνώριζε το τί αναγραφόταν στην ένορκη δήλωσή του, η οποία έχει συνταχθεί στα αγγλικά. Ως εκ τούτου και αυτή η όψιμη θέση της πλευράς της Καθ’ ης η αίτηση, περί παρατυπίας στην ένορκη δήλωση που υπέγραψε ο Αιτητής, υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης δεν γίνεται αποδεκτή και απορρίπτεται».
Άκυρη η διαδικασία
Το Εφετείο στην απόφαση του σημειώνει πως «σαφώς, δεν πρόκειται περί κάποιου είδους παρατυπίας στη διαδικασία, με τις προεκτάσεις μιας τέτοιας διαπίστωσης να είναι καταλυτικές. Διαπιστώνουμε σφάλμα στις ως άνω διαπιστώσεις του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Με τα δεδομένα, ως είχαν τεθεί ενώπιον του, δεν ήταν επιτρεπτό να καταλήξει ότι δεν είχε διαφανεί ότι ο εφεσίβλητος δεν γνώριζε το τί αναγραφόταν στην ένορκη του δήλωση. Το μέρος αυτό της μαρτυρίας δεν μπορούσε να αποτελεί αποδεκτή μαρτυρία».
Πατά το ότι κάποια από τα όσα αναφέρονταν στην ένορκη δήλωση ειπώθηκαν και κατά την εξέταση του Ρώσου, το Εφετείο έκρινε πως το Πρωτόδικο Δικαστήριο δεν μπορούσε να καταλήξει σε συμπεράσματα.
Αποφασίστηκε η υπόθεση να παραπεμφθεί για επανεκδίκαση στο Πρωτόδικο Δικαστήριο.
Την σύνθεση του Εφετείου αποτελούσαν οι Δικαστές Δ.Κίτσιος, Μ. Αμπίζας και Μ. Τουμαζή.
Την Ρωσίδα εκπροσώπησε ο δικηγόρος Λ. Βραχίμης και τον Ρώσο οι Χ. Καράς με Π. Θεοχάρη.
