Ανάλυση: Χρονιά προκλήσεων το 2021, κυβέρνηση σε πολιτικό ναρκοπέδιο

Δύσκολη χρονιά, η οποία ενδεχομένως να φέρει σημαντικές εξελίξεις, ικανές να μεταβάλουν το πολιτικό τοπίο και να προκαλέσουν ανακατατάξεις στον κομματικό χάρτη προβλέπεται το 2021.

Η πανδημία εξελίσσεται στον καταλύτη που θα καθορίσει πολλά για τη συνέχεια, καθώς από τη διαχείρισή της θα κριθεί η αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης στο υγειονομικό κομμάτι και παράλληλα, στον νευραλγικό τομέα της οικονομίας και της πρόνοιας.

Το σύστημα υγείας δοκιμάζεται έντονα το τελευταίο διάστημα και η κυβέρνηση δεν κρύβει την ανησυχία της για τον κίνδυνο εκτροχιασμού. Οι αντοχές του συστήματος υγείας βρίσκονται σε οριακό σημείο και ήδη είμαστε μπροστά στο απευκταίο σενάριο. Σε αντίθεση με το πρώτο κύμα της πανδημίας τον περασμένο Μάρτιο το κράτος δεν έχει πλέον την οικονομική δυνατότητα για παροχές, ούτε και μπορεί να στηρίξει απλόχερα τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις. Αυτή η αδυναμία στερεί από την κυβέρνηση ένα σημαντικό εργαλείο άσκησης πολιτικής, που θα ανακούφιζε την κοινωνία, θα πρόσφερε ανάσες στην οικονομία και γενικά θα έκανε την κατάσταση λιγότερο επώδυνη και κατά συνέπεια, θα περιόριζε σε μεγάλο βαθμό τη δυσφορία και τις αντιδράσεις.

Το σκηνικό αυτό ενεργοποιεί φυγόκεντρες τάσεις ακόμη και μέσα στο κυβερνητικό στρατόπεδο, το οποίο δέχεται πυρά ακόμη και από στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, που διαμαρτύρονται γιατί η δυσφορία του κόσμου ενδεχομένως να μεταφραστεί σε τιμωρητική ψήφο τον Μάιο.

Ο έχων το γενικό πρόσταγμα υπουργός Υγείας Κωνσταντίνος Ιωάννου εξακολουθεί να έχει την υποστήριξη της πλειοψηφίας της κοινής γνώμης, παρά τη φυσιολογική φθορά που υπέστη το τελευταίο διάστημα εξαιτίας της δυσαρέσκειας και των επιπτώσεων που προκαλούν τα περιοριστικά μέτρα. Η αποτελεσματική διαχείριση του κορωνοϊού όταν πρωτοεμφανίστηκε η πανδημία τον κατέταξε στην κορυφή της δημοφιλίας αλλά την ίδια ώρα είναι το μέτρο σύγκρισης που τού ασκεί πίεση, αφού ουσιαστικά αναμετράται με την εικόνα του σε δύο περιόδους που είναι εντελώς διαφορετικές και ανόμοιες. Η υγειονομική κατάσταση που επικρατεί στην Κύπρο είναι πολύ πιο καλή σχεδόν από τις πλείστες ευρωπαϊκές χώρες αλλά η κόπωση, σε συνδυασμό με παραλείψεις και αστοχίες που σημειώθηκαν όλο αυτό το διάστημα, δημιουργούν μια ζοφερή εικόνα. Σε ψηλά επίπεδα βρίσκεται και η αποδοχή των άλλων δύο υπουργών, Οικονομικών και Εργασίας, που έχουν άμεση σχέση με τη διαχείριση των επιπτώσεων της κρίσης. Κωνσταντίνος Πετρίδης και Ζέτα Αιμιλιανίδου παραμένουν ψηλά σε δημοφιλία αλλά την ίδια ώρα αρχίζουν να αισθάνονται την πίεση που προκαλεί η περιορισμένη δυνατότητα του κράτους να προσφέρει στήριξη σε νοικοκυριά, επιχειρήσεις και εργαζομένους.

Η εικόνα αυτή προκαλεί έντονο προβληματισμό στην κυβέρνηση, η οποία το επόμενο διάστημα θα κληθεί να πάρει αποφάσεις για τη συνέχεια. Το σενάριο του lockdown είναι ορατό αλλά σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να έχει το εύρος εκείνου του Μαρτίου. Η οικονομία αλλά και η κοινωνία δεν διαθέτουν τέτοιες αντοχές, ούτε όμως και τα δημόσια ταμεία έχουν τα ίδια αποθέματα.

Με φόντο, λοιπόν, αυτό το πολύ δύσκολο περιβάλλον, η κυβέρνηση θα κληθεί το αμέσως επόμενο διάστημα να διαχειριστεί μια σειρά από ζωτικά προβλήματα, χωρίς να διαθέτει πολιτικές εφεδρείες και ερείσματα. Η περιπέτεια με την καταψήφιση του προϋπολογισμού

δείχνει τον ανηφορικό δρόμο που θα υποχρεωθεί να διανύσει η κυβέρνηση το επόμενο διάστημα. Το τοξικό πολιτικό κλίμα πολλαπλασιάζει τα εμπόδια που παρεμβάλλουν για την κυβέρνηση, η οποία είναι υποχρεωμένη να επιδοθεί σε ελιγμούς για να μπορέσει να αντεπεξέλθει. Το ζήτημα με τα διαβατήρια είναι μια ανοικτή πληγή για την κυβέρνηση και η αντιπαράθεση με τον Γενικό Ελεγκτή τείνει να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Το 2021 θα δρομολογήσει εξελίξεις και στο Κυπριακό αφού η επί θύραις άτυπη πενταμερής σίγουρα θα αποτελέσει ορόσημο για τη συνέχεια, κάτι που θα έχει άμεσο πολιτικό αντίκτυπο. Είτε υπάρξει πρόοδος από την Πενταμερή είτε όχι, η επόμενη μέρα θα απαιτήσει επιδέξιους χειρισμούς, οι οποίοι θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη και το πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται τόσο στο προσκήνιο όσο και στο παρασκήνιο ενόψει των βουλευτικών εκλογών του 2021, οι οποίες σε μεγάλο βαθμό θα λειτουργήσουν ως προπομπός για την μάχη εξουσίας που θα δοθεί τον Φεβρουάριο του 2023. ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ μπορεί να μην βρίσκονται σε τροχιά συνεργασίας αλλά δεν κρύβουν ότι εκκινούν από την ίδια αφετηρία που θέλει τα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης να θέτουν ως διακύβευμα την αλλαγή διακυβέρνησης.

Όλα τα πιο πάνω διαμορφώνουν ένα πολιτικό ναρκοπέδιο από το οποίο θα υποχρεωθεί να πορευτεί η κυβέρνηση. Οι πολλαπλές προκλήσεις δεν αποκλείεται να ενεργοποιήσουν πρωτοβουλίες, κυρίως από πλευράς ΔΗΣΥ, για φρεσκάρισμα προτάσεων ή ακόμη και προσώπων, εκεί όπου εντοπιστούν σοβαρές αδυναμίες. Προς το παρόν δεν υπάρχει κάτι χειροπιαστό και εάν δεν υπάρξουν ριζικές ανατροπές το σενάριο των αλλαγών στο κυβερνητικό σχήμα δεν πρέπει να τοποθετείται πριν τις βουλευτικές εκλογές.