«Γιατί δεν κράτησαν με το ‘ζόρι’ για νοσηλεία την μικρή Μαρία;»
Η τραγική είδηση του θανάτου της 8χρονης Μαρίας στη Λεμεσό πέρα από τη θλίψη που σκόρπισε στο παγκύπριο για ένα μικρό παιδάκι που «έσβησε» πριν καλά-καλά προλάβει να ζήσει… προκάλεσε στην κοινή γνώμη και ένα μεγάλο ερώτημα. Αυτό αφορά το γιατί δεν κρατήθηκε ούτως ή άλλως για νοσηλεία η μικρή στο Νοσοκομείο, ακόμα και στην περίπτωση που η μητέρα μπορεί όντως να ζητούσε εξιτήριο, κάτι το οποίο επί του παρόντος διερευνάται από την Αστυνομία.
Πολλοί ήταν αυτοί που στο άκουσμα των γεγονότων της τραγικής είδησης αναρωτήθηκαν γιατί οι γιατροί δεν «επέβαλαν» στη μητέρα να παραμείνει το παιδί της για νοσηλεία εφόσον η κατάσταση της υγείας του ήταν κρίσιμη.
Απάντηση στο ερώτημα αυτό έρχεται να δώσει ο περί της Κατοχύρωσης και της Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ασθενών Νόμος του 2004.
Διαβάστε τι προνοεί η νομοθεσία:
«Με βάση τον περί της Κατοχύρωσης και της Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ασθενών Νόμο του 2004, η παροχή φροντίδας υγείας χορηγείται στους ασθενείς μετά από συγκατάθεση των ιδίων ή των εκπροσώπων τους.
Επίσης, στην περίπτωση ανηλίκου, η φροντίδα υγείας παρέχεται μόνο με τη συγκατάθεση των γονέων ή άλλου προσώπου, το οποίο δυνάμει του νόμου δύναται να παράσχει τέτοια εξουσιοδότηση».
Δεδομένων των πιο πάνω, εάν όντως η μητέρα-κηδεμόνας επιθυμούσε να μην παραμείνει το παιδί της στο Νοσοκομείο, ουδείς μπορούσε να την εμποδίσει. Το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό οφείλει όπως πληροφορούμαστε σε ανάλογες περιπτώσεις να ενημερώσει πλήρως και σωστά τους κηδεμόνες για την κατάσταση υγείας του παιδιού, ώστε να πράξουν οι ίδιοι αναλόγως.
