Πολύ… αργά λήφθηκε η απόφαση του Ανωτάτου για ακύρωση της ανακήρυξης του Βουλευτή Γιώργου Παπαδόπουλο. Σχεδόν δυο χρόνια από την κατάθεση της προσφυγής Μιχαηλίδη. Περίοδο κατά την οποία ο Βουλευτής της Αλληλεγγύης λάμβανε κανονικά αποφάσεις και μισθούς.
Βάσει Συντάγματος εντός 45 ημερών πρέπει να στηθούν κάλπες στην Λεμεσό (άλλα έξοδα εκεί) και οι ψηφοφόροι να αποφασίσουν ποιος θα λάβει την έδρα που ο Παπαδόπουλος κατέλαβε μετά τη μη αποδοχή της από την Ελένη Θεοχάρους.
Σε κάθε περίπτωση η απόφαση «φωτίζει» τεράστια κενά, προκαλώντας «καταιγίδα» ερωτημάτων:
-
Τι γίνεται με τις αποφάσεις που λήφθηκαν με τη ψήφο Παπαδόπουλου;
-
Τι γίνεται με τα… μισθά (σε άλλες Δημοκρατίες θα επιστρέφονταν) και τα εργασιακά δικαιώματά του;
-
Τι γίνεται με τα δικαιώματα του… επόμενου και εάν δύναται να τα διεκδικήσει (ακραίο, εφόσον θεωρητικά θα γίνει αναπληρωματική εκλογή) αναδρομικά.
-
Ποιοι και πώς (π.χ. μεμονωμένα ως ανεξάρτητοι ή σε σχηματισμούς) μπορούν να συμμετέχουν στην αναπληρωματική εκλογή; Στο Σύνταγμα δεν αναφέρεται εάν μπορούν να διεκδικήσουν την έδρα μόνον όσοι ήσαν υποψήφιοι το 2016 ή και άλλα πρόσωπα.
-
Μπορεί ο κος Γ. Παπαδόπουλος να υποβάλει υποψηφιότητα;
-
Μπορεί ο κος Α. Μιχαηλίδης να υποβάλει υποψηφιότητα;
-
Τι γίνεται σε περίπτωση που αλλάξουν οι ισορροπίες (φαινομενικά αδύνατο) στην παρούσα σύνθεση της Βουλής;
-
Και γιατί οι ψηφοφόροι «σταύρωσαν» το 2016 την Θεοχαρούς, η οποία προεκλογικά δήλωνε ότι δεν θα αποδεχόταν την έδρα της και θα παρέμενε στην Ευρωβουλή (με την έδρα του ΔΗΣΥ);
-
Γιατί η Βουλή, ενώ διαπίστωσε το κενό που υπήρχε, επέλεξε να ανακηρύξει ως Βουλευτή τον Παπαδόπουλο τον οποίο ψήφισαν μόλις 767 ψηφοφόροι;
-
Εάν δεν αναλάμβανε ιδιωτική πρωτοβουλία ο τέως Βουλευτής του ΔΗΣΥ, θα μέναμε στο «κρύψε να περάσουμε»;
-
Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη για όλα αυτά;
