Η παραλία των Φοινικούδων το στολίδι της Λάρνακας – Δεν ήταν πάντα όπως την γνωρίζουμε – Πότε πήρε την μορφή που έχει σήμερα;
Σύμφωνα με τις ιστορικές πληροφορίες, αρχές του 1922 είχαν ολοκληρωθεί τα έργα εξωραϊσμού της προκυμαίας, που περιλάμβαναν διαπλάτυνση της παραλιακής οδού, πεζόδρομο, υποτυπώδη κυματοθραύστη και φύτευμα των πρώτων φοινικούδων, που αποτελούν έκτοτε το σήμα κατατεθέν της πόλης του Ζήνωνα.
Το έργο ξεκίνησε το 1917 και τέλειωσε επί δημαρχίας Φίλιου Ζαννέτου, κάτω από την επίβλεψη του τότε αντιδημάρχου Λάρνακας, Νεοκλή Γ. Κυριαζή.
Μόλις φυτεύτηκαν οι φοινικούδες το 1992
Το συνολικό κόστος εξωραϊσμού του παραλιακού μετώπου στοίχισε πάνω από 1.000 λίρες. Η ιδέα φύτευσης των φοινικούδων, ίσως να ήταν ιδέα του πολυταξιδευμένου δημάρχου της Λάρνακας Φίλιου Ζαννέτου, που θα ήθελε να μεταφέρει στην πόλη του το μοντέλο τοπιοτέχνησης της Νίκαιας στην Κυανή Ακτή, όπου και εκεί υπάρχει ανάλογη σειρά φοινικούδων στην προκυμαία.
H Κυανή Ακτή στη Νίκαια 
Σύμφωνα με μαρτυρία του Ανδρέα Ευρυβιάδη, που έζησε το παραλιακό μέτωπο από πολύ νωρίς, αφού εκεί ήταν το σπίτι και η ξενοδοχειακή του επιχείρηση, η φύτευση των φοινικούδων είχε ξεκινήσει λίγο αργότερα το 1924-1925 επί δημαρχίας του Δημητρού Δημητρίου Μάτσας.
Όπως εξηγεί ο Ανδρέας Ευρυβιάδης, οι δύο αυτές μαρτυρίες δεν αντικρούονται, διότι την εποχή εκείνη, η θάλασσα ήταν πολύ πιο κοντά στη γραμμή φύτευσης των φοινικούδων. Φαίνεται πως κατά το χειμώνα τα κύματα της φουρτουνιασμένης θάλασσας που έφταναν μέχρι τους τοίχους των κτηρίων, κατέστρεφαν με την αλμύρα τους τα νεαρά φοινικόδεντρα. Έτσι, αυτά που φυτεύτηκαν το 1922 ή λίγο νωρίτερα και καταστράφηκαν, αντικαταστάθηκαν λίγο αργότερα με άλλα.
Το παραλιακό μέτωπο το 1930
Την ίδια εποχή κτίστηκε πολύ κοντά στη θάλασσα, χαμηλός τοίχος το λεγόμενο «τοιχούδιν», ένα είδος κτιστού από μπετόν κυματοθραύστη, που συνήθως δεν μπορούσε να αναχαιτίσει τα κύματα όταν η θαλασσοταραχή ήταν δυνατή. Μαζί με το «τοιχούδιν», που έφτανε μέχρι το αρχοντικό της Ευανθίας Πιερίδη, κατασκευάστηκε και ο πεζόδρομος που περπατήθηκε από χιλιάδες ντόπιους και ξένους επισκέπτες και ήταν για την νεολαία της Λάρνακας, «ο περίπατος των ερωτευμένων» και το «νυμφοπάζαρο», αφού εδώ οι νέοι, μπορούσαν στην καλύτερη περίπτωση να βρεθούν με το ταίρι τους ή απλά, να ανταλλάξουν φευγαλέες ερωτικές ματιές.
Οι “νεαρές” φοινικούδες στη Λάρνακα το 1930 
Ο πεζόδρομος συνεχιζόταν στη μεγάλη αποβάθρα, μέσω μιας σκάλας από μπετόν. Έτσι, η βόλτα στις φοινικούδες ιδιαίτερα τα Σαββατοκύριακα, ήταν μια ευχάριστη για την εποχή εκείνη ψυχαγωγία, που κράτησε μέχρι το 1974.
Στη φωτογραφία του 1930, φαίνονται οι «νεαρές» φοινικούδες και ο πεζόδρομος. Οι θαμώνες κάθονται στα πεζοδρόμια των κέντρων και των ξενοδοχείων, ενώ ο χώρος που βρίσκονται σήμερα τα υπαίθρια των κέντρων, φαίνεται γεμάτος με αυτοκίνητα.
Οι φοινικούδες σήμερα 
Πηγή: Larnaca in history/φωτογραφίες: Λεοπόλδος Γκλάσζνερ
