Αν πράγματι η Τουρκία θέλει να έχει ευρωπαϊκό μέλλον, συνεισφορά στην διαμόρφωση ασφάλειας, σταθερότητας, ειρήνης και συνεργασίας στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και να εξυπηρετήσει και τα δικά της συμφέροντα, δεν έχει άλλη επιλογή παρά να συμβάλει στην επίλυση του κυπριακού, δήλωσε χθες βράδυ ο Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Γιαννάκης Ομήρου
Ο Πρόεδρος της Βουλής μιλούσε μετά τη συνάντηση που είχε στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών με τον Αναπληρωτή Γενικό Γραμματέα του διεθνούς οργανισμού Jan Eliasson. Ως γνωστόν ο Μπαν γκι-Μουν απουσιάζει από τη Νέα Υόρκη, καθώς επισκέπτεται το Πεκίνο. Τον κ. Ομήρου συνόδευε ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος, Πρέσβης Νίκος Αιμιλίου.
Ο πρόεδρος της Βουλής είπε πως οι επαφές του στην έδρα του ΟΗΕ έχουν βασικό στόχο τη προβολή των θέσεων μας σε ό,τι αφορά την ανάγκη λύσης του κυπριακού, διευκρινίζοντας ότι δεν αφορούν σε οποιασδήποτε λύση, αλλά μια λύση «η οποία πραγματικά να στηρίζει τις αρχές του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου, να κατοχυρώνει ανθρώπινα δικαιώματα και θεμελιώδεις ελευθερίες για το σύνολο του κυπριακού λαού και να διασφαλίζει επίσης τη μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ομοσπονδιακό κράτος με απόρριψη κάθε σκέψης, κάθε ιδέας για παρθενογένεση».
Πρόσθεσε ότι ενημέρωσε τον συνομιλητή του για τις προσδοκίες του κυπριακού λαού σε σχέση με την επίτευξη λύσης το συντομότερο δυνατό.
«Εξήγησα ότι όχι μόνο θέλουμε λύση, αλλά τη λύση τη θέλαμε και την επιθυμούσαμε την επομένη της τουρκικής εισβολή. Μια λύση ωστόσο η οποία θα τερματίζει οριστικά την κατοχή με την απομάκρυνση των στρατευμάτων της Τουρκίας, με την απομάκρυνση των εποίκων, με την κατάργηση των αναχρονιστικών εγγυήσεων του 1960».
Ο κ. Ομήρου είπε πως επιθυμούμε το κυπριακό να παραμείνει στο πλαίσιο του διεθνούς οργανισμού, ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής, παραβίασης του διεθνούς δικαίου, «ταυτόχρονα όμως θεωρούμε ότι και η ΕΕ, αφού η Κύπρος είναι χώρα μέλος της Ένωσης, θα πρέπει να συνδράμει επικουρικά στις προσπάθειες για λύση και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τη συμβατότητα της λύσης με το ευρωπαϊκό κεκτημένο».
Συναντήσεις με αξιωματούχους
Ο κ. Ομήρου είχε επίσης ιδιαίτερες συναντήσεις με την Πρόεδρο της Βουλής της Φινλανδίας Maria Lohela και τον Πρόεδρο της Διεθνούς Διακοινοβουλευτικής Ένωσης Saber Chowdhury.
Σε δήλωσή του μετά τη συνάντησή του με τον κ. Chowdhury, ο Γιαννάκης Ομήρου είπε πως με τον Πρόεδρο της Διεθνούς Διακοινοβουλευτικής Ένωσης συζήτησαν το κυπριακό.
«Τον ενημέρωσα λεπτομερώς για τις τελευταίες εξελίξεις στο Κυπριακό υπό το φως της επανέναρξης των διαπραγματεύσεων που συνεχίζονται. Υπέδειξα ότι είναι χρέος και της Διεθνούς Διακοινοβουλευτικής Ένωσης, που είναι ένας Οργανισμός με μια διεθνή ακτινοβολία και με πολλές δραστηριότητες και πρωτοβουλίες σε ότι αφορά την επίλυση διεθνών προβλημάτων στη βάση των αρχών του διεθνούς δικαίου, να ενεργήσει και για το Κυπριακό πρόβλημα».
Ο κ. Ομήρου εξήγησε στο συνομιλητή του ότι τώρα είναι η ώρα όλων όσων μπορούν να ασκήσουν πιέσεις στην Τουρκία ή να χρησιμοποιήσουν επιρροές επί της Τουρκίας, να το πράξουν.
«Διότι είναι η Άγκυρα η οποία θα αποφασίσει για την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων, είναι η Τουρκία η οποία θα αποφασίσει για την απομάκρυνση των εποίκων, είναι η Τουρκία η οποία θα αποφασίσει για την κατάργηση των αναχρονιστικών εγγυήσεων του 1960».
Ο κ. Ομήρου εξέφρασε ικανοποίηση γι την κατανόηση που βρήκε από τον Πρόεδρο της Διεθνούς Διακοινοβουλευτικής Ένωσης.
Σε σχέση με την συνομιλία που είχε με την Πρόεδρο της Φιλανδικής Βουλής, είπε πως την ενημέρωσε για την πορεία των διαπραγματεύσεων και για την ανάγκη να υπάρξει πιο έντονη Ευρωπαϊκή παρέμβαση για τη λύση του Κυπριακού προβλήματος.
«Θα πρέπει ο ρόλος του Ειδικού Απεσταλμένου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να είναι πολύ πιο ορατός σε σχέση με το παρελθόν, για να διαπιστώνεται ότι πράγματι εκείνες οι πρόνοιες της λύσης που συζητούνται στις διαπραγματεύσεις είναι συμβατές με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο. Δηλαδή με ένα δίκτυο κανόνων δικαίου όπως αυτό ισχύει στις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Καταλήγοντας ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων είπε πως συνεχίζει τις πολλές επαφές με ομολόγους του, με επίκεντρο το Κυπριακό πρόβλημα, «χωρίς βεβαίως να υποβαθμίζουμε σε καμιά περίπτωση την συνδρομή και συνεισφορά της Κύπρου στην αντιμετώπιση άλλων διεθνών προβλημάτων, πάντα στη βάση των αρχών του διεθνούς δικαίου».
